Μπροστά στα νέα δεδομένα που αναφέρθηκαν στο δημοτικό συμβούλιο Καλαμάτας από την κ. Μηλίτση
Δήλωση του Σταμάτη Μπεχράκη Δημοτικού Συμβούλου “Ανοιχτός Δήμος – Ενεργοί Πολίτες” .
Όπως ανακοίνωσε η κ. Μηλίτση βρέθηκε ο χαμένος φάκελλος Γιαλούρη, ο οποίος ποτέ δεν πρότεινε κατάχωση , όπως θεώρησε το 2011 το ΚΑΣ. Στην παρουσίαση της ανέφερε μετά από την διαπαραταξιακή που πραγματοποιήθηκε με συμμετοχή της ιδίας και μετά από αίτημα της προϊσταμένης αρχής της , ότι ο έφορος Αρχαιοτήτων του 1960 Νικ. Γιαλούρης ουδέποτε πρότεινε την κατάχωση των αρχαίων το αντίθετο μάλιστα . Από το αρχείο της υπηρεσίας αναφέρεται δυστυχώς εμπλοκή του τότε Δήμου – καθόλου τιμητική για αυτόν – για το παράνομο μπάζωμα των αρχαίων τα οποία αποκάλυψε τότε η αρχαιολογική σκαπάνη καθώς και υποχρεώσεις που ανέλαβε για την αποκατάσταση των αρχαιολογικών ερευνών και δεν τις τήρησε.
Επίσης όπως ενημέρωσε το Σώμα η κ, Μηλίτση ότι “γνωρίζουμε με μεγάλη ακρίβεια, ή με προσέγγιση πολύ λίγων εκατοστών, τη θέση των αρχείων που συζητάμε”, του τοίχου που έχουμε δει όλοι στις φωτογραφίες, και ο οποίος είναι σχεδόν παράλληλος και σχεδόν στην ίδια θέση με το ρείθρο του πεζοδρομίου της νοτιοανατολικής πλευράς της πλατείας Υπαπαντής, δεν είναι επί της πλατείας και υπάρχουν τρία εγκάρσια τοιχία ως προς αυτόν
Να σημειώσω με την ευκαιρία , ότι τα αποκαλυπτόμενα με την αρχαιολογική έρευνα μνημεία σύμφωνα με το νομικό πλαίσιο που ισχύει , “πρέπει κατ’ αρχήν να διατηρούνται ορατά και επισκέψιμα και να αναδεικνύονται, εντασσόμενα στη σύγχρονη κοινωνική ζωή, με τη λήψη των κατάλληλων μέτρων προστασίας τους. Και είναι μεν επιτρεπτή κατ’ εξαίρεση η διατήρηση των αγαθών αυτών σε κατάχωση”. Για την ανάδειξη και διάσωση των αρχαίων που είχε προταθεί το 2011 , το ΚΑΣ επέλεξε να διατηρηθεί η κατάχωση της “υπηρεσίας” (η οποία τελικά δεν υφίσταται και είναι ένα απλό μπάζωμα και χωρίς την συμμετοχή της υπηρεσίας) και τοποθετήθηκε έναντι της πρότασης του γυάλινου δαπέδου προτιμώντας τη λύση της κατάχωσης .
Άρα κατόπιν αυτών, το Δημοτικό Συμβούλιο στη συνεδρίαση του , βρέθηκε με επιπλέον στοιχεία ενώ κατάλαβε ότι δεν έχουν παρθεί μέτρα προστασίας των αρχαίων κατά το “σκέπασμά” τους όπως θεωρούσε μέχρι τώρα . Δηλαδή για παράδειγμα, χωρίς να γίνουν ρύσεις με κατάλληλες αποστραγγίσεις , χωρίς να προβλεφθεί τοπική προσαρμογή των υψομέτρων της οδού Χρυσοστόμου Θέμελη , χωρίς αντικραδασμική πρόνοια από τα διερχόμενα οχήματα, το μέγεθος των διερχομένων οχημάτων μη Ι.Χ., τόσο για τον αρχαίο τοίχο ο οποίος είναι παράλληλος του δρόμου όσο για τα κάθετα στοιχεία προς τον άξονα του μήκους της οδου και άλλα .
Πρέπει να ακολουθηθεί όπως τόνισε στην παρέμβαση της η κ. Μηλίτση ότι η “ εκ νέου αποκάλυψη του τοίχου και η μελέτη ανάδειξης που θα πληροί τις σύγχρονες τεχνικές προδιαγραφές. “Δεν μιλάμε πια για γυάλινα δάπεδα” . Για τον προϋπολογισμό του έργου είπε ότι θα είναι στις περίπου 500 χιλιάδες €. Ως προς το χρονικό διάστημα το εκτίμησε από 6 έως 8 μήνες ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες.
Ακόμα σημείωσε ότι “θα πρέπει εφόσον συνεχιστεί η δημοπράτηση και υλοποίηση αυτού του έργου να εξαιρεθεί πλήρως αυτό το κομμάτι να γίνει τροποποίηση του έργου, να εξαιρεθεί πλήρως αυτή η γωνία του πεζοδρομίου και ένας χώρος ασφάλειας προς βορρά ώστε να υπάρχει ο χρόνος, να εξευρεθούν και οι πόροι για τις δαπάνες.
Με βάση τα παραπάνω προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα ότι η προστασία των αρχαίων δεν είναι εξασφαλισμένη αν η κατάσταση μείνει ως έχει.Άρα ο Δήμος πρέπει να στείλει την απόφαση του Δ.Σ. για την υποβολή του αιτήματος στην υπηρεσία με νεότερα στοιχεία τα οποία να στοιχειοθετούν την αναπομπή του θέματος στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και γιαυτό χρειάζεται να κινηθούμε με βάση τις προτάσεις της κα Μηλίτση, για την τακτική ανάδειξης και διάσωσης των αρχαίων που πρέπει να ακολουθηθεί από το Δήμο.
Η πρακτική πρέπει να είναι επαναπροσδιορισμός η εκ νέου αποκάλυψη του τοίχου καθώς και των εγκάρσιων τοίχων και η μελέτη ανάδειξης που πρέπει να γίνει να πληροί τις σύγχρονες τεχνικές προδιαγραφές και τροποποίηση της τοπικής κυκλοφοριακής μελέτης γύρω από την Πλατεία με ενδεχόμενο σενάριο την πεζοδρόμηση τμήματος της οδού Χρυσοστόμου Θέμελη .
