Sharing is caring!

Ένα βιβλίο, η «Μέση Αγγλία» του Τζόναθαν Κόου, αναλύει την κοινωνία του Brexit, την παταγώδη αποτυχία της σοσιαλδημοκρατίας, που αποδέχθηκε το νεοφιλελεύθερο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης, την επιβολή ακραίων καιροσκόπων τύπου Μπόρις Τζόνσον, Φάρατζ κ.ά., την μετανάστευση, τα θέματα των ταυτοτήτων, των παιγνιδιών με τον εθνικισμό για ψηφοθηρικούς λόγους, των μαζικών εθνικιστικών τελετουργιών τύπου Ολυμπιακών Αγώνων, τη συνέχεια του θατσερικού άγριου νεοφιλελευθερισμού, την ακροδεξιά, τον κοινωνικό εμφύλιο… Και τώρα τι; Χάος. Τώρα τρέχουν «σαν αποκεφαλισμένα κοτόπουλα» να σώσουν ό,τι σώζεται!

Η Αγγλία είναι παντού. Η ίδια δεξιά ρητορική στη Γαλλία, στην Ιταλία, στην Ουγγαρία, σε όλη την Ευρώπη, στις ΗΠΑ. Η «εθνική ταυτότητα» και ο εθνικισμός είναι το προνομιακό πολιτικό πεδίο της δεξιάς, συμπεριλαμβανομένης της ακροδεξιάς.

Σ’ αυτό το πλαίσιο εντάσσεται το κυβερνητικό σχέδιο για τις γιορτές με αφορμή τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821, και, κυρίως, η εργαλειοποίηση της ιστορίας στην εκπαίδευση. Δεν ενδιαφέρει η ιστορική αλήθεια, λέει η υπουργός Παιδείας, αλλά η ιστορική μυθολογία που θα ενισχύει την «εθνική συνείδηση»! Μόνο που θα είναι μία ψευδής εθνική συνείδηση. Εθνικό θα είναι το ψευδές και όχι το αληθές.

Αλλά ένας λαός, που η «ψυχή» του θα συνίσταται από ψέματα δεν μπορεί να έχει σχέση με το διαφωτισμό, ούτε με την καλλιέργεια και την παραγωγή ευγένειας. Εδώ αναπτύσσεται μόνο η γκάμα των αρχών και των αξιών της δεξιάς. Σ’ αυτό το έδαφος «φύεται» μόνο μίσος, φανατισμός και φόβος για τον Άλλο και το άλλο, το διαφορετικό. Η κοινωνία της νεοδεξιάς χομπσιανής ζούγκλας είναι επί θύραις και θα λιπαίνεται με μεγάλα συγκινησιακά φορτία «ιστορικών ψευδών» για τις νίκες των προγόνων επί των «άλλων», των εχθρών. Γιατί η δεξιά ιδεολογία και πολιτική έχει ανάγκη από «εχθρούς»…

Απέναντι στην εργαλειοποίηση της Ιστορίας, στην χρήση της για προπαγανδιστικούς και χειραγωγητικούς λόγους, μπορούμε να απαντήσουμε με την Ιστορική Αλήθεια, με τον αναστοχασμό της ιστορίας μας. Να απαντήσουμε με επιστημονικό τρόπο, στην προπαγάνδα. Να αντιτάξουμε τον Διαφωτισμό στον Σκοταδισμό και την σκόπιμη ψευδολογία. Να δούμε την πρόταση του Ρήγα για έναν πολίτη ελεύθερο, βαλκανικό, πανευρωπαϊκό, οικουμενικό, έναν άνθρωπο της αλληλεγγύης, της συντροφικότητας και της Αγάπης.

Ψευδής ή αληθής εθνική συνείδηση, λοιπόν;