Κοίτα ποιος μιλάει για κομματικό χρίσμα
Του Θεόφιλου Σιχλετίδη
04 Ιανουαρίου 2019 17:59:45
Ας πάμε πίσω μερικά χρόνια, περίπου οκτώ και μερικούς μήνες πριν από τις δημοτικές εκλογές του 2010. Στον δήμο Θεσσαλονίκης το καθεστώς Παπαγεωργόπουλου κατέρρεε με πάταγο, η πόλη ήταν γεμάτη από σκουπίδια και στο καφέ Eden, Κομνηνών και Καλαποθάκη, ο Γιάννης Μπουτάρης και οι άλλοι συνιδρυτές της «Πρωτοβουλίας για τη Θεσσαλονίκη» είχαν κρεμαστεί πάνω από μία τηλεόραση που έδειχνε ζωντανά την ομιλία του Γιώργου Παπανδρέου σε μία κομματική εκδήλωση του ΠΑΣΟΚ.
«Και στο δήμο Θεσσαλονίκης το ΠΑΣΟΚ στηρίζει τον Γιάννη Μπουτάρη» ανακοίνωσε ο ΓΑΠ και ο Μπουτάρης πανηγύριζε σαν να είχε πάρει ο Άρης το πρωτάθλημα στο ποδόσφαιρο. Είχαν προηγηθεί αρκετά επεισόδια με επίκεντρο το χρίσμα του ΠΑΣΟΚ στον δήμο Θεσσαλονίκης, καθώς το ΠΑΣΟΚ για να στηρίξει Μπουτάρη έπρεπε να αδειάσει έναν δικό του άνθρωπο, τη Χρύσα Αράπογλου, που έπαιξε τεράστιο ρόλο στην αποκάλυψη του σκανδάλου της μεγάλης υπεξαίρεσης από το ταμείο του δήμου Θεσσαλονίκης, σκάνδαλο για το οποίο ο Παπαγεωργόπουλος μπήκε στη φυλακή. Και από την άλλη ο Μπουτάρης έλεγε πως αν το ΠΑΣΟΚ κατεβάσει για τον δήμο Θεσσαλονίκης τον Βαγγέλη Βενιζέλο τότε η «Πρωτοβουλία για τη Θεσσαλονίκη» δεν θα κατέβαινε στις εκλογές και θα στήριζε… Βενιζέλο.
Πέρα από το ρετρό του πράγματος αυτή η ιστορία νομίζω πως μπορεί να μας βοηθήσει να καταλάβουμε πόσο υποκριτές είναι αυτοί που με το ένα χέρι κρατούν τη σημαία της αυτοδιοικητικής ανεξαρτησίας και με το άλλο χέρι κρατούν το κινητό τους τηλέφωνο και ζητούν στήριξη από τη Γεννηματά, τον Βενιζέλο, τον Μητσοτάκη, την Μπακογιάννη, τον Θεοδωράκη και βάλτε και εσείς όσα ονόματα θέλετε. Η περίπτωση Μπουτάρη βέβαια είναι, πάντα, ξεχωριστή γι’ αυτό και καταφέρνει πάντα να ξεχωρίσει. Αποφάσισε – και δικαίωμα του – να μη διεκδικήσει τρίτη θητεία και να μην ανταποκριθεί στο κάλεσμα ευθύνης του πρωθυπουργού να μπει μπροστάρης σε ένα Προοδευτικό Μέτωπο. Στη συνέχεια έπεσε σε βαριά στεναχώρια όταν ο πρωθυπουργός κάλεσε την Κατερίνα Νοτοπούλου να αναλάβει αυτή την ευθύνη γιατί – είπε – δεν του αρέσουν τα κομματικά χρίσματα, ενώ λίγες μέρες πριν έδειχνε ιδιαίτερα χαρούμενος όταν υποδέχτηκε στο δημαρχείο τον επίσημο υποψήφιο της Ν.Δ. (ή τέλος πάντων της οικογένειας Μητσοτάκη) για τον δήμο Θεσσαλονίκης. Και τώρα προσπάθησε, χωρίς επιτυχία, να πάρει την υποστήριξη της Γεννηματά στην υποψήφια δήμαρχο που ανέδειξε με εσωτερική διαδικασία, μερικών δεκάδων ατόμων, η «Πρωτοβουλία για τη Θεσσαλονίκη».
Προφανώς η πολιτική, και στον χώρο της αυτοδιοίκησης, είναι ένα περίπλοκο πράγμα. Πολλά πράγματα δεν είναι αυτά που φαίνεται να είναι, πολλές κινήσεις ανακοινώνονται για να μην γίνουν ποτέ και πολλές κινήσεις που γίνονται δεν ανακοινώνονται ποτέ. Υπάρχει και υποκρισία, υπάρχει και πονηριά, υπάρχουν και προσωπικές ατζέντες, υπάρχουν και χρέη και κρατήματα και… καθαροί ουρανοί που τελικά είναι πνιγμένοι στη βρωμιά και τη δυσωδία. Αλλά αν ο Μπουτάρης και οι συνεργάτες του έχουν πράγματι πρόβλημα με την εθνικιστική Δεξιά και το νεοΘατσερισμό, αν δεν θέλουν να επαναλάβουν το – εμπνεύσεως Βενιζέλου – λάθος των εκλογών του 2006… «τι Παπαγεωργόπουλος τι Αράπογλου» τότε θα πρέπει τουλάχιστον να σοβαρευτούν. Το οφείλουν κυρίως στους πολίτες που πίστεψαν ότι η διοίκηση Μπουτάρη ήταν μία κίνηση προς τα μπροστά.
