Εκμεταλλεύονται άσχημα τους μετανάστες για την παραγωγή προϊόντων τους

Sharing is caring!

ΣΑΒΒΑΤΟ 19 – ΚΥΡΙΑΚΗ 20 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2017

ΜεσσηνιακΑ ΦωνΗ  7

Μεσσήνιοι ανάμεσα στους Έλληνες που εκμεταλλεύονται, άσχημα τους μετανάστες για την παραγωγή προϊόντων τους

ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΕ ΕΙΔΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΡΕΥΝΑ – ΣΟΚ ΤΟΥ ΧΑΡΟΚΟΠΕΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ

ΣΟΚΑΡΙΣΤΙΚΑ, με έντονο το… άρωμα και της Μεσσηνίας, είναι τα αποτελέσματα της έρευνας που διεξήγαγαν ο κα­θηγητής του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου Απόστολος ΙΊαπαδόπουλος και η ερευνήτρια Λουκία – Μαρία Φρατσέα, για την εκμετάλλευση των μεταναστών που απασχολούνται. εποχικά, στον αγροτικό τομέα.

Η έρευνα, με αφορμή τις… αιματοβαμμένες φράουλες της Μανωλάδας, διεξήχθη για λογαριασμό του γερμανικού ιδρύματος “Heinrich Βoell’ και θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του 5ου Διεθνούς Συνεδρίου για τη Μετανάστευση, το οποίο θα φιλοξενηθεί από την Τετάρτη 23, έως το επόμενο Σάββατο, 26 Αυγούστου στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματά της, η εκμετάλλευση των μεταναστών που απασχολούνται εποχικά στον α­γροτικό τομέα και η οποία τείνει να γίνει γενικός κανόνας, ανεξαρτήτως εθνικότητας, είναι σημαντική, με την Ηλεία, να κρατά τα… σκήπτρα, αλλά και τη Μεσσηνία, τη Λακωνία, την Αργολίδα, τη Νάουσα και τη Βέροια, να καταγράφουν επίσης περι­στατικά, ελεώ της αυξημένης παραγωγικής δραστηριότητας.

ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΠΙΖΗΤΟΥΝ ΤΗ “ΜΑΥΡΗ” ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΥΦΙΣΤΑΝΤΑΙ ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ

Για τους μετανάστες, όπως αναφέρεται στο πλαίσιο της έρευνας, η α­πασχόληση στον πρωτογενή τομέα εγγυάται ένα εισόδημα αφορολόγη­το, εφόσον φυσικά, θεωρούν τους ε­αυτούς τους ως προσωρινά εργαζό­μενους και δεν έχουν φιλοδοξίες να βελτιώσουν τον τρόπο ζωής τους στην αγροτική Ελλάδα. Όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο καθηγητής Α­πόστολος Παπαδόπουλος, πολλοί από τους πιο παλιούς μετανάστες μετακινήθηκαν από τον πρωτογενή τομέα σε άλλους κλάδους, όπως τις κατασκευές και τον τουρισμό, αλλά με την οικονομική κρίση ξαναγύρισαν στη γεωργία. Στον πρωτογενή τομέα, υπάρχει εξάλλου, διαρκής προβληματισμός των παραγωγών για προϊόντα ανταγωνιστικά, σε τι­μές και η συμπίεση των τιμών επη­ρεάζει τους όρους απασχόλησης των εργατών.

Βαρύτητα, δίνεται στη διερεύνηση των συνθηκών εργασίας στη δυτική Ελλάδα, και ιδιαίτερα στην Ηλεία, με χαρακτηριστικό παράδειγμα αυ­τό της Μανωλάδας και την καλλιέρ­γεια της φράουλας, ενός προϊόντος με σημαντική εμπορική αξία και εξαγωγικό προσανατολισμό. Εκεί, η συμπίεση του κόστους παραγωγής επιτυγχάνεται με υπερεκμετάλλευση του ανθρώπινου δυναμικού, μέ­σα από όρους εντατικοποίησης της εργασίας, χαμηλής αμοιβής των αν­θρώπων και προσπάθειας διατήρη­σης των ημερομισθίων σε πολύ χα­μηλά επίπεδα με νέες προσλήψεις. Στην περίπτωση των φαινομένων καταναγκαστικής εργασίας στη Μανωλάδα άλλωστε, η Ελλάδα έχει καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Αν­θρώπου.

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΑΔΥΝΑΤΕΙ ΝΑ ΠΑΤΑΞΕΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ

Αυτή η τακτική υπερεκμετάλλευσης, διευκρινίζει ο κ. Παπαδόπου­λος, δεν εμφανίζεται μόνο στην Ελ­λάδα, αλλά σε όλες τις περιοχές με σημαντική αγροτική ανάπτυξη, ωστόσο το ιδιαίτερο στοιχείο στο ελ­ληνικό ζήτημα είναι «ότι υπάρχει αδυναμία εφαρμογής ενός ξεκάθαρου θεσμικού πλαισίου από την πλευρά του ελληνικού κράτος».

Μία από τις προσπάθειες που έγι­ναν από την ελληνική Πολιτεία για να δοθούν λύσεις ήταν η θέσπιση του νόμου για τους μετακλητούς ερ­γάτες από τρίτες χώρες, κάτι το ο­ποίο όπως εκτιμά ο κ. Παπαδόπου­λος δεν έχει επιφέρει ουσιαστικό αποτέλεσμα. Μέσα από την έρευνα φωτίζονται, επίσης, διαφοροποιή­σεις στους όρους εργασίας ανά ε­θνικότητα, οι οποίες προκύπτουν α­πό διαφορές στον τύπο της απασχόλησης, στις δεξιότητες, στο νομικό καθεστώς παραμονής τους στην Ελλάδα και στο χρόνο παρα­μονής τους στην Ελλάδα. Όπως διαπιστώνεται, οι Αλβανοί που ήρ­θαν νωρίτερα και έκαναν προσπά­θειες για να ενταχθούν στις τοπικές κοινωνίες, έχουν αξιοποιηθεί σε καλύτερες θέσεις σε σχέση με τους Ασιάτες, οι οποίοι συμβιώνουν πε­ρισσότερο μεταξύ τους και δεν α­νοίγονται στην τοπική κοινωνία. Ε­πίσης, οι Ρουμάνοι και οι Βούλγα­ροι που απασχολούνται εποχικά, δεν είναι και αυτοί ενταγμένοι στις τοπικές κοινωνίες, λόγω κυρίως της κυκλικής μετακίνησής τους από και προς τις αγροτικές περιοχές. Ωστό­σο, προκύπτει και το συμπέρασμα ότι οι μετανάστες πέφτουν θύμα εκ­μετάλλευσης ανεξαρτήτως εθνικό­τητας, καθώς «η εκμετάλλευση έχει να κάνει με το καθεστώς της απα­σχόλησης και όχι με τη χώρα προέ­λευσής τους», όπως διευκρινίζει ο κ. Παπαδόπουλος, ο οποίος μιλώ­ντας στο Αθηναϊκό Πρακτορείο, το­νίζει πως απλώς, κάποιες εθνικότη­τες ξεφεύγουν σε κάποιο βαθμό από την υπερεκμετάλλευση γιατί έ­χουν τη δυνατότητα να αλλάζουν ε­παγγέλματα ή περιοχή ή εργοδότες.

“ΚΛΕΙΔΙ” Η ΜΟΝΙΜΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΟΙ ΝΟΜΙΜΟΙ ΞΕΝΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΓΗΣ

Το “κλειδί” ακούει στο όνομα μό­νιμη εργασία, καθώς αυτοί οι εργα­ζόμενοι συνήθως, αντιμετωπίζουν καλύτερες συνθήκες, με τον καθη­γητή του Χαροκόπειου Πανεπιστη­μίου να θέτει το ερώτημα πώς μπο­ρούμε να μιλάμε για ποιοτικά προϊόντα, όταν σε πολλά από αυτά η εργασία που χρησιμοποιείται, γί­νεται πολύ λίγες φορές με κανόνες που σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώ­ματα και τις συνθήκες εργασίας των ανθρώπων. Τέλος, αξίζει να ση­μειωθεί πως πλέον, σημειώνεται ε­πιστροφή των Ελλήνων στον πρωτο­γενή τομέα, με την παρουσία των μεταναστών σε αυτές τις περιοχές δεδομένης και της παρουσίας Ελλή­νων να είναι σημαντική, καθώς οι νέοι Έλληνες που γυρνάνε στην ύ­παιθρο και προσπαθούν να αναπτύ­ξουν μια δραστηριότητα έχουν ανά­γκη ανθρώπινου δυναμικού, όπως αναφέρει ο κ. Παπαδόπουλος. «Το 80-90% της χειρωνακτικής εργασί­ας γίνεται από τους αλλοδαπούς και όσο ανεβαίνει το βιοτικό επίπεδο, αυτό θα συνεχίσει να γίνεται», δη­λώνει ο Απόστολος Παπαδόπουλος, ο οποίος μαζί με τη Λουκία- Μαρί­ας Φρατσέα για τη διεξαγωγή της έ­ρευνας, προχώρησε σε επεξεργασί­α στοιχείων, συνεντεύξεις με εργάτες και φορείς χάραξης πολιτι­κής, δημοσιεύματα ελληνικών εφη­μερίδων από το 2008 μέχρι σήμερα και βιβλιογραφικές πηγές.

Γεωργία Αναγνωστοπούλου