Φρίντα Λιάππα Διήμερο αφιέρωμα στη Μεσσήνη
Αφίσα εκδήλωσης
Διήμερο αφιέρωμα στη Φρίντα Λιάππα- -Οι δρόμοι της αγάπης είναι νυχτερινοί, που απέσπασε το 1ο βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη του Φεστιβάλ
Θεσσαλονίκης. Ένας ήσυχος θάνατος (1986) και Τα χρόνια της μεγάλης ζέστης (1992)– διοργανώνουν ο Σύλλογος των Απανταχού Νησιωτών “Πάμισος” και ο Θεατρικός Όμιλος Λυκείου Μεσσήνης στο προαύλιο του 3ου Δημοτικού Σχολείου Μεσσήνης.
Φρίντα Λιάππα
Το διήμερο περιλαμβάνει: αύριο Σάββατο στις 8.30 μ.μ. την παρουσίαση του βιβλίου που εξέδωσε ο “Πάμισος” για τη Φρίντα Λιάππα και την Κυριακή 7 Αυγούστου στις 9 μ.μ. την προβολή της ταινίας της Φρίντας Λιάππα «Οι δρόμοι της αγάπης είναι νυχτερινοί».
Κινηματογραφίστρια του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου, συγγραφέας, σεναριογράφος και κριτικός κινηματογράφου, η Φρίντα Λιάππα γεννήθηκε στη Μεσσήνη το 1948, όπου τελείωσε τις γυμνασιακές της σπουδές. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών -οι σπουδές της διακόπηκαν, όμως, το 1968 λόγω της σύλληψής της από τη δικτατορία και της διαγραφής της από το Πανεπιστήμιο, και ολοκληρώθηκαν το 1974-, και στο London Film School. Εργάστηκε σαν σκριπτ στην ταινία “Το προξενιό της Άννας” του Παντελή Βούλγαρη, το 1972, ενώ παράλληλα ετοιμαζόταν να γυρίσει την πρώτη της ταινία μικρού μήκους. Διετέλεσε μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού “Σύγχρονος Κινηματογράφος” μεταξύ 1974-76, στο οποίο συνέχισε να γράφει κριτικές ως το 1980. Σκηνοθέτησε τις ταινίες: “Μετά σαράντα μέρες” (μικρού μήκους, 1972), “Μια ζωή σε θυμάμαι να φεύγεις” (μικρού μήκους, 1977), “Απεταξάμην” (μικρού μήκους, 1980),. Μέλος της «δημοκρατικής νεολαίας Λαμπράκη», συνελήφθη και φυλακίστηκε. Ανέπτυξε επίσης, αντιδικτατορική δράση. Τον Ιανουάριο του 1992, ως τότε σύμβουλος κινηματογραφίας του ΥΠΠΟ, ο Απόστολος Δοξιάδης, ζητάει την εξαίρεση της ταινίας της Φρίντα Λιάπα από τα κρατικά βραβεία, καταγγέλλοντας ότι, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, δήθεν κακοποιήθηκε ένα ανήλικο παιδί για τις ανάγκες μιας σκηνής. Ένα τρομερό σκάνδαλο ξεσπά και για σειρά ημερών γίνεται πρωτοσέλιδο εφημερίδων και πρώτο θέμα των τηλεοπτικών δελτίων ειδήσεων. Η Φρίντα αντικρούει τις άθλιες συκοφαντίες και καταγγέλλει τον σύμβουλο του ΥΠΠΟ για αναβίωση της λογοκρισίας. Η Μελίνα Μερκούρη, ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, ο Ζιλ Ντασέν, ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Νίκος Κούνδουρος και άλλοι τάσσονται με το μέρος της. Ο εισαγγελέας ασκεί αυτεπάγγελτη δίωξη, και η Φρίντα, η μητέρα του παιδιού και οι παραγωγοί της ταινίας καλούνται στην ανακρίτρια.
Το Φεβρουάριο του 1992 ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, με δήλωσή του στην Ημερήσιο Τύπο ζητάει την παραίτηση του Απόστολου Δοξιάδη, μετά από αυτά τα τραγικά γεγονότα. Αμέσως, η τότε Υπουργός Πολιτισμού, Άννα Ψαρούδα-Μπενάκη «παραιτεί» τον Απόστολο Δοξιάδη.
Τέλη Οκτωβρίου του 1992, η Φρίντα Λιάπα μπαίνει στο νοσοκομείο, σε κακή σωματική κατάσταση. Οι εξετάσεις αποκαλύπτουν έναν ευμεγέθη όγκο στον εγκέφαλο. Το Νοέμβριο, υποβάλλεται σε επέμβαση στη Νέα Υόρκη, και η βιοψία δείχνει ότι ο όγκος είναι κακοήθης.
Αρχές 1993: «Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθήνας, με απαλλακτικό βούλευμα (το 2826/93), αποφαίνεται, μετά την εξέταση του ανακριτικού υλικού, ότι δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί κατηγορία κατά της Φρίντας Λιάππα, της μητέρας του παιδιού και των παραγωγών της ταινίας για κακοποίηση ανηλίκου.
Μετά από αυτό το φιάσκο, ο Απόστολος Δοξιάδης εξαφανίστηκε από τον κόσμο του Πολιτισμού.
Τέλη του 1993, η υγεία της Φρίντα Λιάπα αρχίζει να επιδεινώνεται με γρήγορους ρυθμούς.
Απεβίωσε στις 28 Νοεμβρίου 1994, σε ηλικία μόλις 46 ετών.
