Sharing is caring!

09/12/2013

   Τη Δευ­τέ­ρα οι εκ­παι­δευ­τι­κοί ξε­κι­νούν έ­να με­γά­λο α­γώ­να για έ­να σχο­λεί­ο που θέ­λουν να στη­ρί­ζει την κοι­νω­νί­α. Προ­φα­νώς δεν μπο­ρεί πα­ρά να έ­χουν τη συμ­πα­ρά­στα­ση μας.  

«Θέ­λου­με να ευ­χη­θού­με ο­λό­ψυ­χα τό­σο στους μα­θη­τές του δή­μου μας  κα­λή σχο­λι­κή χρο­νιά και προ­κο­πή ό­σο και στους εκ­παι­δευ­τι­κούς κα­λή δύ­να­μη για το έργο που είναι ε­πι­φορ­τι­σμέ­νοι στην πιο δύ­σκο­λη πε­ρί­ο­δο για τη εκ­παί­δευ­ση και για τους ί­διους.

Η πα­ρου­σί­α μας στις ε­ναρ­κτή­ρι­ες τε­λε­τές των σχο­λι­κών μο­νά­δων που εί­χα­με προ­σκλη­θεί α­πό τους αρ­μο­δί­ους υ­πη­ρε­σια­κούς πα­ρά­γον­τες, θέ­λει με­τα­ξύ άλ­λων να ση­μα­το­δο­τή­σει και το δικό μας  εν­δι­α­φέ­ρον για το δη­μό­σιο σχο­λεί­ο, τα χρό­νια προ­βλή­μα­τα του αλ­λά και τις ε­πι­πτώ­σεις που έ­χουν δη­μι­ουρ­γη­θεί πολ­λα­πλα­σι­α­στι­κά σε αυ­τό, α­πό τις α­νε­λέ­η­τες ε­φαρ­μο­ζό­με­νες μνη­μο­νια­κές πο­λι­τι­κές. Εκ­φρά­ζου­με λοι­πόν και με την πα­ρου­σί­α μας  στις τε­λε­τές αυ­τές, την α­γω­νί­α μας  για τη υ­πάρ­χου­σα κα­τά­στα­ση.

Παρ΄ ό­λες τις πο­λι­τι­κές δι­α­φο­ρές που υπάρχουν με­τα­ξύ δι­α­φό­ρων κομ­μά­των μια θέ­ση που θα μπο­ρού­σε να συ­σπει­ρώ­σει πολ­λούς εί­ναι να μεί­νει έ­ξω α­πό τις σκλη­ρές, ά­δι­κες πο­λι­τι­κές μο­νό­πλευ­ρης λι­τό­τη­τας η δημόσια εκ­παί­δευ­ση και η δη­μό­σια υ­γεί­α και να μην προ­σμε­τρά­ται στο οι­κο­νο­μι­κό έλ­λειμ­μα της χώ­ρας η αν­τί­στοι­χη δα­πά­νη. Τη Δευ­τέ­ρα οι εκ­παι­δευ­τι­κοί ξε­κι­νούν έ­να με­γά­λο α­γώ­να για έ­να σχο­λεί­ο που θέ­λουν να στη­ρί­ζει την κοι­νω­νί­α. Προ­φα­νώς δεν μπο­ρεί πα­ρά να έ­χουν τη συμ­πα­ρά­στα­ση μας.

Ει­δι­κά για το ει­δι­κό σχο­λεί­ο ό­μως πρέ­πει να α­νοί­ξου­με μια ομ­πρέ­λα κοι­νω­νι­κής προ­στα­σί­ας και α­ρω­γής σε αυ­τό.  Οι γο­νείς των παι­δι­ών -μας- σε αυ­τό το σχο­λεί­ο δί­νουν η­ρω­ι­κό α­γώ­να με την οι­κο­νο­μι­κή κρί­ση να τους πε­ρι­ο­ρί­ζει το δι­α­θέ­σι­μο χρό­νο για την οι­κο­γέ­νειά τους λό­γω των νέ­ων βι­ο­πο­ρι­στι­κών α­ναγ­κών που τους δη­μι­ουρ­γεί. Η συμ­πα­ρά­στα­ση μας, ό­πως φυ­σι­κά και πολ­λών άλ­λων ε­ξί­σου ευ­αι­σθη­το­ποι­η­μέ­νων πο­λι­τών αλ­λά και της το­πι­κής αυ­το­δι­οί­κη­σης, θα  εί­ναι με­γά­λη στο να λυ­θούν υ­πάρ­χον­τα προ­βλή­μα­τα. Για­τί ό­λοι έ­χου­με κα­τα­νο­ή­σει ε­ξί­σου την α­νάγ­κη το ει­δι­κό σχο­λεί­ο να έ­χει α­μέ­ρι­στη βο­ή­θεια.

Οι δη­λώ­σεις, εκ μέ­ρους τις δη­μο­τι­κής μας πα­ρά­τα­ξης στα μέ­σα ε­νη­μέ­ρω­σης, τις πραγ­μα­το­ποι­ή­σα­με με­τά το τέ­λος των τε­λε­τών έ­ναρ­ξης και του θρη­σκευ­τι­κού α­για­σμού.

Θα θέ­λα­με αυ­τή η κί­νη­σή μας  να ση­μα­το­δο­τή­σει τη δι­α­φο­ρε­τι­κή μας αν­τί­λη­ψη, σαν αυ­το­δι­οι­κη­τι­κή κί­νη­ση, και τις α­πό­ψεις που άλ­λω­στε πρέ­πει να έ­χει για αυ­τές τις πλευ­ρές των εκ­δη­λώ­σε­ων και  γι­ορ­τών, αλ­λά και την σω­στή συμ­πε­ρι­φο­ρά μέ­σω αυ­τών που πρέ­πει να ε­πι­δει­κνύ­ε­ται προς τους μα­θη­τές και εκ­παι­δευ­τι­κούς . Θε­ω­ρού­με ό­τι δεν πρέ­πει να με­τα­βάλ­λον­ται οι μα­θη­τές και οι ερ­γα­ζό­με­νοι στα σχο­λεί­α σε ντε­κόρ για τα μέ­σα ε­νη­μέ­ρω­σης, στο δι­α­γω­νι­σμό αρ­κε­τές φο­ρές α­στεί­ων αυ­το­σχέ­δι­ων “πο­λι­τι­κών” το­πο­θε­τή­σε­ων, με μο­να­δι­κό σκο­πό ποι­ος α­πό τους ο­μι­λη­τές θα εί­ναι κα­λύ­τε­ρος στη συγ­κά­λυ­ψη των ου­σι­α­στι­κών προ­βλη­μά­των που αν­τι­με­τω­πί­ζει η εκ­παί­δευ­ση στη χώ­ρα μας σή­με­ρα..

Η α­νάγ­κη για την ε­νη­μέ­ρω­ση των το­πι­κών κοι­νω­νι­ών πά­νω στην ε­τοι­μό­τη­τα των σχο­λι­κών μο­νά­δων της πε­ρι­ο­χής στην έ­ναρ­ξη κά­θε σχο­λι­κής πε­ρι­ό­δου κα­θώς και για  τις  το­πο­θε­τή­σεις των κα­τε­χόν­των πο­λι­τι­κές θέ­σεις,  αρ­μο­δί­ων υ­πη­ρε­σια­κών πα­ρα­γόν­των και αι­ρε­τών πρέ­πει να γί­νον­ται άλ­λο χώ­ρο.  Πρέ­πει, κα­τά τη γνώ­μη μας , να πραγ­μα­το­ποι­εί­ται ει­δι­κή ε­νη­μέ­ρω­ση στο δη­μαρ­χεί­ο της κά­θε πε­ρι­ο­χής με­τά τη λή­ξη των τε­λε­τών έ­ναρ­ξης και του α­για­σμού ό­λων των σχο­λι­κών μο­νά­δων με συ­νο­πτι­κή πα­ρου­σί­α­ση έκ­θε­σης α­πό υ­πη­ρε­σια­κούς πα­ρά­γον­τες,  αν  ό­λες οι σχο­λι­κές μο­νά­δες λει­τούρ­γη­σαν ό­πως α­κρι­βώς έ­πρε­πε και εί­χε σχε­δια­στεί .Δεί­χνον­τας με αυ­τό το τρό­πο τη με­θο­δι­κό­τη­τα αλ­λά και το με­γά­λο εν­δι­α­φέ­ρον που πρέ­πει να έ­χουν οι Ο­ΤΑ και οι εμ­πλε­κό­με­νες υ­πη­ρε­σί­ες για τα σχο­λεί­α και τα προ­βλή­μα­τα λει­τουρ­γί­ας τους .Με την πα­ρου­σί­α των συλ­λό­γων των εκ­παι­δευ­τι­κών και των συλ­λό­γων των γο­νέ­ων και κη­δε­μό­νων ως ι­σό­τι­μους ε­ταί­ρους και ό­χι ως ντε­κόρ. Αν θέ­λου­με να εί­μα­στε ε­πι­τέ­λους σο­βα­ροί και να μην υ­πο­τι­μά­με τους στη­μέ­νους στον ή­λιο μα­θη­τές και εκ­παι­δευ­τι­κούς.»