Αρχείο ετικέτας Θεσμικό πλαίσιο Αυτοδιοίκησης

Το κείμενο είναι εστιασμένο στις παρακάτω διαδικασίες :

Κατηγορίες -συγκρότηση -όργανα διοίκησης Δήμων
Διάρκεια δημ. περιόδου- προσόντα εκλογιμότητας -υποψηφιότητες -κατάρτιση συνδυασμών -χρόνος κατάθεσης τους
Εκτύπωση – περιεχόμενο ψηφοδελτίων-σταυροί προτίμησης- Αντικατάσταση υποψηφίων

και αποτελεί υποβοηθητικό κείμενο

Κατηγορίες Δήμων	α) Δήμοι Μητροπολιτικών Κέντρων (δήμοι των Περιφερειακών Ενοτήτων Κεντρικού, Βόρειου, Νότιου και Δυτικού Τομέα Αθηνών και της Περιφερειακής Ενότητας Πειραιώς της Περιφέρειας Αττικής, καθώς και οι Δήμοι Θεσσαλονίκης, Αμπελοκήπων – Μενεμένης, Καλαμαριάς, Κορδελιού – Ευ όσμου, Νεάπολης – Συκεών, Παύλου Μελά και Πυλαίας -«Χορτιάτη της Περιφερειακής Ενότητας Θεσσαλονίκης.) β) Μεγάλοι Ηπειρωτικοί Δήμοι και Δήμοι Πρωτεύουσες Νομών (ηπειρωτικοί δήμοι, καθώς και οι δήμοι της Περιφέρειας Κρήτης και της Περιφερειακής Ενότητας Ευβοίας, με πληθυσμό άνω των 25.000 ) γ) Μεσαίοι Ηπειρωτικοί Δήμοι (ηπειρωτικοί δήμοι, καθώς και οι δήμοι της Περιφέρειας Κρήτης και της Περιφερειακής Ενότητας Ευβοίας, με πληθυσμό άνω των 10.000 και έως 25.000 ) δ) Μικροί Ηπειρωτικοί και Μικροί Ορεινοί Δήμοι (ηπειρωτικοί δήμοι, καθώς και οι δήμοι της Περιφέρειας Κρήτης με πληθυσμό κάτω των 10.000 ). ε) Μεγάλοι και Μεσαίοι Νησιωτικοί Δήμοι(πληθυσμό άνω των 3.500 κατοίκων ). στ) Μικροί Νησιωτικοί Δήμοι (πληθυσμό έως 3.500 κατοίκους ).
Κοινότητες – Όργανα διοίκησης κοινοτήτων	άνω των τριακοσίων (300) κατοίκων, α) Το συμβούλιο της κοινότητας.β) Ο πρόεδρος του συμβουλίου της κοινότητας. Το συμβούλιο της κοινότητας αποτελείται πέντε (5) μέλη σε κοινότητες με μόνιμο πληθυσμό από τριακόσιους έναν έως δύο χιλιάδες (301-2.000) επτά (7) μέλη σε κοινότητες με μόνιμο πληθυσμό από δύο χιλιάδες έναν έως δέκα χιλιάδες (2.001-10.000) έντεκα (11) μέλη σε κοινότητες με μόνιμο πληθυσμό από δέκα χιλιάδες έναν έως πενήντα χιλιάδες (10.001-50.000) δεκαπέντε (15) μέλη σε κοινότητες με μόνιμο πληθυσμό από πενήντα χιλιάδες έναν (50.001) και άνω . Όργανο των κοινοτήτων με μόνιμο πληθυσμό έως τριακοσίους (300) κατοίκους είναι ο πρόεδρος της κοινότητας.».
Διάρκεια δημοτικής περιόδου	1. δήμαρχος και οι δημοτικοί σύμβουλοι, οι σύμβουλοι κοινοτήτων >300 κατοίκων και οι πρόεδροι των κοινοτήτων με μόνιμο πληθυσμό έως τριακοσίων (300) κατοίκων, εκλέγονται κάθε τέσσερα (4) χρόνια με άμεση, καθολική και μυστική ψηφοφορία. 2. Εκλογές τη δεύτερη Κυριακή του μηνός Οκτωβρίου, κάθε τέταρτο έτος .ΕΞΑΙΡΕΣΗ Για την πρώτη εφαρμογή του παρόντος: Ο πρώτος γύρος της εκλογικής διαδικασίας θα διεξαχθεί την Κυριακή κατά την οποία διενεργείται η ψηφοφορία για την εκλογή των αντιπροσώπων της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο του έτους 2019. 3. η προεκλογική περίοδος αρχίζει δύο (2) μήνες πριν την ημερομηνία των εκλογών.
Προσόντα εκλογιμότητας για την ανάδειξη των δημοτικών αρχών	Δήμαρχος μπορεί να εκλεγεί: α) ο δημότης ή πολίτης κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχει την ικανότητα να εκλέγει και έχει συμπληρώσει το 21ο έτος της ηλικίας του και έχει την ικανότητα να εκλέγει(σύμφωνα με τις διατάξεις τησ σχετικής νομοθεσίας) Δημοτικός σύμβουλος, σύμβουλος κοινότητας με μόνιμο πληθυσμό άνω των τριακοσίων (300) κατοίκων ή πρόεδρος κοινότητας με μόνιμο πληθυσμό έως τριακοσίων (300) κατοίκων μπορεί να εκλεγεί: α) ο δημότης ή πολίτης κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχει την ικανότητα να εκλέγει και έχει συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας του
Υποψηφιότητες – κατάρτιση συνδυασμών	Κάθε συνδυασμός περιλαμβάνει: α) Τον υποψήφιο δήμαρχο και β) Τους υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους ανά εκλογική περιφέρεια, Ο συνδυασμός καταρτίζεται με γραπτή δήλωση που υπογράφει ο επικεφαλής του. Στη δήλωση του συνδυασμού αναγράφονται κατά σειρά: α) Το όνομα, καθώς και το έμβλημα του συνδυασμού, εφόσον αυτό υπάρχει. β) Το επώνυμο, το κύριο όνομα και το πατρώνυμο του υποψήφιου δημάρχου, γ) Η ονομασία της εκλογικής περιφέρειας και αναγράφεται με αλφαβητική σειρά το επώνυμο, το όνομα και το πατρώνυμο των υποψηφίων δημοτικών συμβούλων αυτής. δ) Ο αριθμός των υποψήφιων δημοτικών συμβούλων πρέπει να είναι τουλάχιστον ίσος με τον αριθμό των εδρών κάθε εκλογικής περιφέρειας με δυνατότητα προσαύξησης έως και τριάντα τοις εκατό (30%).. Στις εκλογικές περιφέρειες που εκλέγονται λιγότεροι από πέντε (5) σύμβουλοι ο αριθμός των υποψήφιων δημοτικών συμβούλων μπορεί να προσαυξηθεί έως ακόμη έναν (1). Ο αριθμός των υποψήφιων δημοτικών συμβού λων από κάθε φύλο ανέρχεται σε ποσοστό σαράντα τοις εκατό (40%), τουλάχιστον. Στη δήλωση επισυνάπτονται για κάθε υποψήφιο του συνδυασμού: α) Πιστοποιητικό εγγραφής στο δημοτολόγιο του δή μου, όπου είναι υποψήφιος. β) Υπεύθυνη δήλωση του υποψήφιου ότι αποδέχε ται την υποψηφιότητα για το συγκεκριμένο αξίωμα και στη συγκεκριμένη εκλογική περιφέρεια και ότι δεν έχει στερηθεί κανένα πολιτικό του δικαίωμα ή ότι έληξε η πρόσκαιρη αποστέρηση των δικαιωμάτων αυτών ή θα έχει λήξει την ημέρα της εκλογής, καθώς και ότι δεν συ- ντρέχουν τα κωλύματα εκλογιμότητας του άρθρου 14 του παρόντος. Στην υπεύθυνη δήλωση δεν απαιτείται η θεώρηση του γνησίου της υπογραφής του δηλούντος. γ) Αποδεικτικό είσπραξης Δ.Ο.Υ. ή παράβολο από το οποίο προκύπτει ότι ο υποψήφιος δήμαρχος και κάθε υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος, έχει καταθέσει υπέρ του δημοσίου ποσό των διακοσίων (200) και πενήντα ευρώ αντίστοιχα. Επιτρέπεται να χρησιμοποιηθεί πέραν του κυρίου ονόματος του υποψηφίου ή του επωνύμου και υποκοριστικό ή ψευδώνυμο, καλλιτεχνικό ή άλλο, αυτού, εφόσον με αυτό είναι ευρύτερα γνωστός. Δεν επιτρέπεται να τίθεται άλλο στοιχείο πέραν του υποκοριστικού ή ψευδωνύμου, όπως κάθε είδους επαγγελματική, πολιτική ή άλλη ιδιότητα. Στην περίπτωση αυτή, η αναγραφή θεωρείται μη γενόμενη και ο υποψήφιος ανακηρύσσεται από το δικαστήριο μόνο με τα ονοματεπωνυμικά του στοιχεία. Κάθε υποψήφιος, εφόσον είναι έγγαμος ή έγγαμη ή έχει συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, μπορεί να προσθέσει, ανεξαρτήτως σειράς, και το επώνυμο του συζύγου ή συμβιούντος. Γυναίκες που είναι εγγεγραμμένες στην οικογενειακή τους μερίδα με το επώνυμο του συζύγου τους, μπορούν να χρησιμοποιήσουν ως πρώτο επώνυμο είτε το πατρικό είτε του συζύγου είτε μόνο ένα από αυτά. Αν γίνει χρήση μόνο του συζυγικού επωνύμου, αντί του πατρωνύμου τίθεται το όνομα του συζύγου, με την ένδειξη «σύζυγος» ή, συντετμημένα, «συζ.».
Εκλογές κοινοτήτων άνω των τριακοσίων (300) κατοίκων	Γίνεται με χωριστή κάλπη και κατά συνδυασμούς. Υποψηφιότητες εκτός συνδυασμών αποκλείονται. Κάθε συνδυασμός περιλαμβάνει τον υποψήφιο πρόεδρο του συμβουλίου κοινότητας, ως επικεφαλής του συνδυασμού και τους υποψήφιους συμβούλους της κοινότητας, Κανείς δεν επιτρέπεται να συμμετέχει σε περισσό τερους συνδυασμούς ή να θέτει υποψηφιότητα σε πε ρισσότερες της μίας κοινότητες ή για περισσότερα του ενός αυτοδιοικητικά αξιώματα.Ο συνδυασμός καταρτίζεται με γραπτή δήλωση που υπογράφει ο επικεφαλής του συνδυασμού. στη δήλωση του συνδυασμού αναγράφονται κατά σειρά: α) Το όνομα και, αν υπάρχει, το έμβλημα του συνδυ ασμού. β) Το επώνυμο, το κύριο όνομα και το πατρώνυμο του υποψηφίου προέδρου του συμβουλίου, με την αντίστοιχη ένδειξη, η οποία τίθεται είτε δίπλα είτε κάτω από το όνομα του υποψηφίου προέδρου. γ) Με αλφαβητική σειρά, το επώνυμο, το όνομα και το πατρώνυμο των υποψηφίων συμβούλων κοινότητας του συνδυασμού. Ο αριθμός των υποψήφιων συμβούλων πρέπει να είναι τουλάχιστον ίσος με τον αριθμό των εδρών του συμβουλίου της οικείας κοινότητας με δυνατότητα προ- σαύξησης έως και τριάντα τοις εκατό (30%). Κατ’εξαίρεση, στις κοινότητες που εκλέγουν πενταμελή συμβούλια, ο αριθμός των υποψηφίων μπορεί να προσαυξάνεται κατά έναν (1) ακόμα υποψήφιο. Ο αριθμός των υποψήφιων συμβούλων από κάθε φύλο ανέρχεται σε ποσοστό σαράντα τοις εκατό (40%), τουλάχιστον, Στη δήλωση επισυνάπτονται για κάθε υποψήφιο του συνδυασμού: α) Πιστοποιητικό εγγραφής στο δημοτολόγιο του δή μου, όπου είναι υποψήφιος. β) Υπεύθυνη δήλωση του υποψήφιου ότι αποδέχεται την υποψηφιότητα για το συγκεκριμένο αξίωμα και ότι δεν έχει στερηθεί τα πολιτικά του δικαιώματα ή ότι έληξε η πρόσκαιρη αποστέρηση των δικαιωμάτων αυτών ή θα έχει λήξει την ημέρα της εκλογής, καθώς και ότι δεν συντρέχουν τα κωλύματα εκλογιμότητας του άρθρου 14. Στην υπεύθυνη δήλωση δεν απαιτείται η θεώρηση του γνησίου της υπογραφής του δηλούντος. γ) Αποδεικτικό είσπραξης Δ.Ο.Υ., ή παράβολο από το οποίο προκύπτει ότι κάθε υποψήφιος σύμβουλος κοινότητας έχει καταθέσει υπέρ του δημοσίου, αντίστοιχα, το ποσό των δέκα (10) ευρώ. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών και Οικονομικών μπορεί να γίνεται αναπροσαρμογή του ποσού αυτού.
Εκλογές κοινοτήτων έως τριακοσίων (300) κατοίκων	Η Εκλογή προέδρων των κοινοτήτων με μόνιμο πληθυσμό έως τριακοσίων (300) κατοίκων γίνεται με χωριστή κάλπη και με ενιαίο ψηφοδέλτιο, όλων των με- μονωμένων υποψηφίων. Οι υποψηφιότητες κατατίθενται με γραπτή δήλωση κάθε υποψήφιου, στην οποία ανα γράφεται η κοινότητα για την οποία κατατίθεται υποψη- φιότητα και το επώνυμο, το όνομα και το πατρώνυμο του υποψηφίου. Τα ονόματα των υποψηφίων στο ψηφοδέλτιο τίθενται με αλφαβητική σειρά. Στη δήλωση επισυνάπτονται: α) Πιστοποιητικό εγγραφής στο δημοτολόγιο του δήμου, όπου είναι υποψήφιος. β) Υπεύθυνη δήλωση του υποψήφιου ότι δεν έχει στερηθεί τα πολιτικά του δικαιώματα ή ότι έληξε η πρόσκαιρη αποστέρηση των δικαιωμάτων αυτών ή θα έχει λήξει την ημέρα της εκλογής, καθώς και ότι δεν συντρέχουν τα κωλύματα εκλογιμότητας του άρθρου 14. Στην υπεύθυνη δήλωση δεν απαιτείται η θεώρηση του γνησίου της υπογραφής του δηλούντος.γ) Αποδεικτικό είσπραξης Δ.Ο.Υ., ή παράβολο από το οποίο προκύπτει ότι κάθε υποψήφιος έχει καταθέσει υπέρ του δημοσίου, αντίστοιχα, το ποσό των δέκα (10) ευρώ. Η γ) δήλωση υποψηφιότητας επιδίδεται από τον υποψήφιο ή με δικαστικό επιμελητή, ύστερα από παραγ γελία του υποψηφίου, στον πρόεδρο του πολυμελούς πρωτοδικείου το αργότερο είκοσι (20) ημέρες πριν από την ημέρα της ψηφοφορίας. Κανείς δεν επιτρέπεται να θέτει υποψηφιότητα σε περισσότερες της μίας κοινότητες ή για περισσότερα του ενός αυτοδιοικητικά αξιώματα.
Εως πότε κατατίθενται οι συνδυασμοί	Η δήλωση του συνδυασμού επιδίδεται από τον υποψήφιο δήμαρχο ή πρόεδρο του συμβουλίου κοινότητας (αν πρόκειται για κοινότητα) ή με δικαστικό επιμελητή, ύστερα από παραγγελία του υποψήφιου δημάρχουή προέδρου ((αν πρόκειται για κοινότητα) , στον πρόεδρο του πολυμελούς πρωτοδικείου το αργότερο είκοσι ημέρες πριν από την ημέρα της ψηφοφορίας. Έως τη λήξη της παραπάνω προθεσμίας, επιτρέπεται μόνο να συμπληρωθεί ο συνδυασμός έως τον επιτρεπόμενο αριθμό των υποψήφιων συμβούλων με συμπληρωματική δήλωση του υποψήφιου δημάρχου. Μετά τη λήξη της ανωτέρω προθεσμίας καμιά μεταβολή της δήλωσης δεν επιτρέπεται, εκτός από την αντικατάσταση προσώπων που παραιτήθηκαν ή απεβίωσαν,
Εκτύπωση και διανομή ψηφοδελτίων	1. Τα ψηφοδέλτια των συνδυασμών υποψηφίων δημοτικών συμβούλων και τα ψηφοδέλτια των συνδυασμών υποψηφίων συμβούλων κοινότητας άνω των τριακοσίων (300) κατοίκων εκτυπώνονται με μέριμνα του οικείου συνδυασμού. Οι συνδυασμοί οφείλουν να τυπώσουν τα ψηφοδέλτια και να παραδώσουν, με απόδειξη, στο δήμαρχο του οικείου δήμου για τις δημοτικές εκλογές και τις εκλογές των κοινοτήτων , οκτώ (8) τουλάχιστον μέρες πριν από την ψηφοφορία, ψηφοδέλτια σε αριθμό επαρκή για τις ανάγκες των εκλογικών τμημάτων του οικείου δήμου, ο οποίος δεν μπορεί να είναι μικρότερος από τον αριθμό των αντίστοιχων εκλογέων, προσαυξημένος κατά είκοσι τοις εκατό (20%). Σε περίπτωση επαναληπτικών εκλογών τα ψηφοδέλτια παραδίδονται τρεις (3) ημέρες πριν από την ημέρα της ψηφοφορίας.Τα ψηφοδέλτια για τις εκλογές των κοινοτήτων έως και τριακοσίων (300) κατοίκων, καταρτίζονται και εκτυπώνονται με ευθύνη του οικείου δημάρχου και με πιστώσεις του δήμου. Ο οικείος δήμαρχος οφείλει να εφοδιάσει τις εφορευτικές επιτροπές των εκλογικών τμημάτων της περιφέρειάς του με ψηφοδέλτια κάθε συνδυασμού και με ενιαία ψηφοδέλτια μεμονωμένων υποψηφίων για τις κοινότητες , σε επαρκή αριθμό.».
Περιεχόμενο ψηφοδελτίων	για τις δημοτικές εκλογές και τις εκλογές των κοινοτήτων Στο επάνω μέρος του ψηφοδελτίου σημειώνονται το όνομα και το τυχόν έμβλημα του συνδυασμού, όπως αναγράφονται στην απόφαση ανακήρυξης.Για τις δημοτικές εκλογές: α) Σε δήμους που αποτελούν ενιαία εκλογική περιφέρεια, στο ψηφοδέλτιο μετά την ονομασία του συνδυασμού αναγράφονται, αα. το επώνυμο, το κύριο όνομα και το πατρώνυμο του υποψήφιου δημάρχου, με την αντίστοιχη ένδειξη, η οποία τίθεται είτε δίπλα είτε κάτω από το όνομα του υποψήφιου δημάρχου.ββ. το επώνυμο, το κύριο όνομα και το πατρώνυμο των υποψηφίων δημοτικών συμβούλων, με αλφαβητική σειρά. β) Σε δήμους που αποτελούνται από περισσότερες εκλογικές περιφέρειες, στο ψηφοδέλτιο, μετά την ονο μασία του συνδυασμού, αναγράφονται κατά σειρά, : αα. το επώνυμο, το κύριο όνομα και το πατρώνυμο του υποψήφιου δημάρχου, με την αντίστοιχη ένδειξη, η οποία τίθεται είτε δίπλα είτε κάτω από το όνομα του υποψήφιου δημάρχου. ββ. το επώνυμο, το κύριο όνομα και το πατρώνυμο των υποψηφίων δημοτικών συμβούλων της αντίστοιχης εκλογικής περιφέρειας, με αλφαβητική σειρά, γγ. το επώνυμο, το κύριο όνομα και το πατρώνυμο των υποψηφίων, με αλφαβητική σειρά, όλων των υπόλοιπων εκλογικών περιφερειών και, εντός παρενθέσεως, η εκλο- γική περιφέρεια στην οποία είναι υποψήφιοι. Για τις εκλογές των κοινοτήτων άνω των τριακοσίων(300) κατοίκων, στο ψηφοδέλτιο, μετά την ονομασία του συνδυασμού αναγράφονται, : α. το επώνυμο, το κύριο όνομα και το πατρώνυμο του υποψήφιου προέδρου του συμβουλίου, με την αντίστοι- χη ένδειξη, η οποία τίθεται είτε δίπλα είτε κάτω από το όνομα του υποψήφιου προέδρου. β. το επώνυμο, το κύριο όνομα και το πατρώνυμο των υποψηφίων συμβούλων της κοινότητας, με αλφαβητική σειρά. Το ενιαίο ψηφοδέλτιο κάθε κοινότητας έως και τριακοσίων (300) κατοίκων φέρει τον τίτλο «Υποψήφιοι Πρόεδροι της Κοινότητας … του Δήμου…», όπου τίθεται το όνομα της οικείας κοινότητας και του οικείου δήμου και ακολουθούν με αλφαβητική σειρά τα ονόματα των υπο ψηφίων της κοινότητας αυτής που έχουν ανακηρυχθεί από το αρμόδιο δικαστήριο, ς. Σε όσες περιπτώσεις επαναληφθεί η ψηφοφορία για την εκλογή των δημοτικών αρχών, χρησιμοποιούνται τα ίδια ψηφοδέλτια.».
Σταυροί προτίμησης	Ο εκλογέας εκφράζει την προτίμηση του σε υποψήφιο συνδυασμού, σημειώνοντας στο ψηφοδέλτιο σταυρό παραπλεύρως του ονόματός του.Για την εκλογή δημοτικών συμβούλων, σε δήμους που αποτελούν ενιαία εκλογική περιφέρεια, μπορεί να εκφράσει την προτίμησή του υπέρ ενός ή δύο ή τριών υποψηφίων. Για την εκλογή δημοτικών συμβούλων σε δήμους που αποτελούνται από περισσότερες εκλογικές περιφέρειες, μπορεί να εκφράσει την προτίμησή του υπέρ ενός ή δύο ή τριών υποψηφίων της εκλογικής περιφέρειας και υπέρ ενός υποψηφίου σε μία από τις άλλες εκλογικές περιφέρειες του οικείου δήμου. Στις μονοεδρικές, διεδρικές και τριεδρικές εκλογικές περιφέρειες ο εκλογέας μπορεί να εκφράσει την προτίμησή του μόνον υπέρ ενός υποψηφίου της εκλογικής περιφέρειας στους εκλογικούς καταλόγους της οποίας είναι γραμμένος και υπέρ ενός υποψηφίου σε μία από τις άλλες εκλογικές περιφέρειες του οικείου δήμου.Για την εκλογή συμβουλίων κοινότητας άνω των τρακοσίων (300) κατοίκων, μπορεί να εκφράσει την προτίμησή του υπέρ ενός (1) υποψηφίου συμβούλου κοινότητας στις κοινότητες που εκλέγουν πενταμελή Συμβούλια και έως δύο (2) υποψηφίων συμβούλων κοινότητας στις κοινότητες που εκλέγουν επταμελή, ενδεκαμελή ή δεκαπενταμελή Συμβούλια.Για την εκλογή προέδρων συμβουλίων κοινότητας έως τριακοσίων (300) κατοίκων, ο εκλογέας μπορεί να εκφράσει την προτίμησή του υπέρ ενός (1) υποψήφιου.
Αντικατάσταση υποψηφίων	Ο υποψήφιος δήμαρχος ή πρόεδρος συμβουλίου κοινότητας άνω των τριακοσίων (300) κατοίκων μπορεί να παραιτηθεί . Η παραίτηση γίνεται με γραπτή δήλωσή του, η οποία επιδίδεται με δικαστικό επιμελητή ή παραδίδεται με απόδειξη στον πρόεδρο του πρωτοδικείου την όγδοη (8η) ημέρα, το αργότερο, πριν από τη διεξαγωγή της ψηφοφορίας.Σε περίπτωση παραίτησης ή θανάτου του υποψήφιου δημάρχου ή του υποψηφίου προέδρου συμβουλί ου κοινότητας με πληθυσμό άνω των τριακοσίων (300) κατοίκων, τη καταλαμβάνει είτε νέος υποψήφιος είτε ένας από τους υποψήφιους συμβούλους του συνδυασμού, ύστερα από δήλωση της πλειοψηφίας των υποψηφίων που επιδίδεται με απόδειξη στον πρόεδρο του πρωτοδικείου, δύο (2) ημέρες το αργότερο πριν από τη διεξαγωγή της ψηφοφορίας. . Αν δεν έγινε αντικατάσταση, τη θέση του δημάρχου καταλαμβάνει ο δημοτικός σύμβουλος του συνδυασμού που θα λάβει τους περισσότερους σταυρούς προτίμησης στο δήμο. Αν δεν έγινε αντικατάσταση του υποψηφίου προέδρου συμβουλίου κοινότητας (>300) κατοίκων, υποψήφιος για τη θέση του προέδρου του συμβουλίου, εφόσον ο συνδυασμός βρίσκεται μεταξύ των δύο συνδυασμών που έλαβαν τις περισσότερες ψήφους, είναι ο σύμβου λος του συνδυασμού που θα λάβει τους περισσότερους σταυρούς προτίμησης στην κοινότητα. Σε περίπτωση θανάτου ή παραίτησης υποψήφιου δημοτικού συμβούλου ή υποψήφιου συμβούλου κοινότητας, αυτός δεν αναπληρώνεται, εκτός και αν ο θάνατος ή η παραίτηση λάβει χώρα πριν από την πάροδο της προθεσμίας κατάθεσης της δήλωσης συνδυασμού, οπότε εφαρμόζονται οι διατάξεις περί συμπληρωματικής δήλωσης.Θεωρείται νόμιμος συνδυασμός, που περιέχει αριθμό υποψήφιων δημοτικών συμβούλων ή συμβούλωνκοινότητας μικρότερο από το ελάχιστο όριο που ορίζουν οι σχετικές διατάξεις, περιλαμβανομένων και των ποσο στών από κάθε φύλο, εξαιτίας παραίτησης ή θανάτου υποψηφίων του, μετά το πέρας της προθεσμίας κατά θεσης της δήλωσης συνδυασμού.».

κοινοποίησε το:

Αφιέρωμα Κόμματα και Αυτοδιοίκηση

Για το νόμο «Κλεισθένης Ι» – ανάλυση

20 Σεπτεμβρίου 2018 s

Επιτροπή για θέματα πόλης χώρου περιβάλλοντος του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση:

Για το νόμο «Κλεισθένης Ι», νόμος 4555/18, ΦΕΚ133/19-7-2018

Ψηφίστηκε στις 12/7/2018 από τη Βουλή το νομοσχέδιο 283 άρθρων για το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας δήμων και περιφερειών και των ΦΟ.Δ.Σ.Α (Φορείς Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων), με την ονομασία «Κλεισθένης Ι». Στο νόμο περιλήφθηκαν, επίσης επιπρόσθετα, άρθρα και τροπολογίες για την απονομή ιθαγένειας και τη συγκρότηση επιτροπής για τη θέσπιση ψήφου στους απόδημους και για άλλα θέματα ανάμεσά τους, η κατάτμηση της Β’ Αθήνας σε 3 εκλογικές περιφέρειες για τις βουλευτικές εκλογές και του υπόλοιπου Αττικής σε 2.

Πέραν αυτών, μια ακόμα αλλαγή, σε σχέση με το νομοσχέδιο που είχε έρθει για διαβούλευση και κατατέθηκε στην ολομέλεια, είναι η τροπολογία για διεξαγωγή του πρώτου γύρου των επόμενων τοπικών εκλογών στις 26/5/2019, μαζί με τις ευρωεκλογές, αντί την πρώτη Κυριακή του Οκτώβρη που καθόριζε το αρχικό νομοσχέδιο, ενώ παραμένει η αλλαγή που επέφερε το νομοσχέδιο για την επαναφορά της θητείας των τοπικών αρχών στα 4 χρόνια και η διεξαγωγή των εκλογών από το 2023 και μετά για τη δεύτερη Κυριακή του Οκτωβρίου και με τη θητεία τους να ξεκινά την 1/1 του επόμενου έτους.

Ο νόμος ψηφίστηκε με 150 ψήφους υπέρ (ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ), 123 κατά (υπόλοιποι). Για ορισμένα άρθρα έγινε ψηφοφορία κατ’ άρθρο και το αποτέλεσμα δεν είχε μεγάλες διαφοροποιήσεις, εκτός από τα άρθρα :

Για το νέο εκλογικό σύστημα με ένα σύστημα απλής αναλογικής στις δημοτικές και περιφερειακές όπου υπέρ ψήφισαν 161 (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΑΝΕΛ πλην Κατσίκη) και 111 κατά.
Για την κατάτμηση της Β’ Αθήνας και του υπόλοιπου Αττικής όπου η τροπολογία πέρασε με 241 ψήφους υπέρ (ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Δημοκρατία, ΚΙΝΑΛ, Ποτάμι, έναντι 31 κατά.

ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΠΛΕΥΡΕΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ

Ο Κλεισθένης Ι κρατά, επαναλαμβάνει, συμπληρώνει σε πολλά και αντικαθιστά άρθρα-αναθεωρεί του προηγούμενου νόμου 3852/2010 (Καλλικράτη). Από αυτά που αλλάζει ο νόμος ή έχουν άμεση σημασία, λόγω των επικείμενων τοπικών εκλογών, ξεχωρίζουμε τα παρακάτω :

Καθιερώνει (επεκτείνει) την εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Χάρτη Τοπικής Αυτονοµίας στις περιφέρειες για να διεκπεραιώσει θέματα αρμοδιοτήτων και χρηματοδοτήσεων των Περιφερειών (άρθρο 1).

Κατηγοριοποιεί τους δήμους σε 6 κατηγορίες, ανάλογα με τον πληθυσμό, οικονομικά χαρακτηριστικά και το νησιωτικό, ορεινό ή μη χαρακτήρα τουςγια τον καθορισμό αρμοδιοτήτων και την κατανομή της χρηματοδότησης εθνικών ή Ε.Ε. πόρων. Με βάση την κατηγορία που ανήκει κάθε δήμος (μητροπολιτικός, μεγάλος, μεσαίος κτλ) θα καθορίζεται το πλαίσιο αρμοδιοτήτων του, αλλά και της χρηματοδότησής του από τους ΚΑΠ. Αυτό ανοίγει παράθυρα για να μπορεί ο καθένας να διαπραγματεύεται ξεχωριστά με βάση την κατηγορία που ανήκει, τι θα κάνει και πόσα θα πάρει (άρθρ. 2).
Σε Κοινότητες μετονομάζονται τα προηγούμενα τοπικά διαμερίσματα που υπήρχαν για δήμους άνω των 100.000 κατοίκων, ή όσα προήλθαν από εθελοντικές συνενώσεις δήμων, ή των νησιών με πάνω από 1.000 κατοίκους ή προϋπάρχοντα διαμερίσματα νησιών (άρθρο 4).
Οι κοινότητες άνω των 300 κατοίκων λειτουργούν με συμβούλια κοινότητας και κάτω από 300 μόνο με πρόεδρο κοινότητας. Ο αριθμός των συμβούλων της κοινότητας αυξάνεται από 3 σε 5 για 300-2.000 δημότες, από 5 σε 7 για 2.001-10.000 δημότες και μετά μένει ίδιος για τις επόμενες ομάδες αριθμού δημοτών (άρθρο 5).
Η θητεία των δημοτικών, κοινοτικών και περιφερειακών συμβουλίων επανέρχεται στα 4 χρόνια (από 5). Οι εκλογές διεξάγονται τη δεύτερη Κυριακή του Οκτωβρίου και η θητεία ξεκινά την 1/1 του επόμενου έτους. Ειδικά για τις επόμενες τοπικές εκλογές ο πρώτος γύρος τους θα γίνει στις 26/5/2019 μαζί με τις ευρωεκλογές. Αυτά τα νέα συμβούλια και οι τοπικές αρχές θα αναλάβουν την 1/9/2019 με θητεία μέχρι 31/12/23. (άρθρα 6 και 46)
Οι μεταδημοτεύσεις προκειμένου για τις υποψηφιότητες στις επόμενες δημοτικές εκλογές ανθρώπων εκτός δημοτολογίων των αντίστοιχων δήμων μπορούν να ξεκινήσουν από 1^η Απρίλη 2019 μέχρι την προηγούμενη μέρα της επίδοσης των συνδιασμών στο Πρωτοδικείο και για τις επόμενες εκλογές από 1/8 (άρθρο 7).
Δικαίωμα εκλέγειν έχουν μόνο, εκτός από τους πολιτογραφημένους ως έλληνες με συμπληρωμένο τα 18 ηλικία, μόνο οι πολίτες κρατών της Ε.Ε. (άρθρα 7 & 9), αποκλείοντας χιλιάδες μετανάστες χωρών εκτός Ε.Ε. ακόμα και αν μένουν και δουλεύουν με χαρτιά στη χώρα, παρότι αυτοί είχαν δικαίωμα ψήφου στις εκλογές του 2014.
Δικαίωμα υποψηφιότητας για δήμαρχος ή περιφερειάρχης έχει όποιος έχει συμπληρώσει το 21ο έτος ηλικίας, ενώ για δημοτικός ή κοινοτικός σύμβουλος ή πρόεδρος κοινότητας κάτω των 300 κατοίκων μπορεί με το 18^ο έτος (άρθρο 10).
Ισχύουν τα προηγούμενα για την μη δυνατότητα υποψηφιότητας ταυτόχρονα για περιφέρεια και για δήμο και τη μη δυνατότητα υποψηφιότητας υπαλλήλου δήμου ή περιφέρειας για ψηφοδέλτια του ίδιου δήμου ή περιφέρειας.
Δεν μπορεί να λάβει μέρος στις τοπικές εκλογές (περιφέρειας, δήμου, κοινότητας) μεμονωμένος υποψήφιος παρά μόνο συνδυασμοί (άρθρ. 14) και για να λάβει μέρος συνδυασμός στις εκλογές απαιτείται ο αριθμός των υποψηφίων συμβούλων στο ψηφοδέλτιο να είναι τουλάχιστον ίσος με τον αριθμό των εδρών. Άρα, συνεχίζουν να αποκλείουν συμμετοχή σε συνδυασμούς που δεν έχουν τόσους υποψήφιους ή υποψηφιότητα για δημοτικό σύμβουλο σε μεμονωμένους υποψήφιους (ποια απλή και ανόθευτη αναλογική μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι λειτουργεί με αυτό τον περιορισμό ??). Ενώ, ακόμα και στις εκλογές συμβούλων για κοινότητες άνω των 300 κατοίκων αποκλείονται υποψηφιότητες εκτός συνδυασμών και ισχύει ο περιορισμός για τον αναγκαίο αριθμό υποψηφίων όσες οι έδρες με δυνατότητα προσαύξησης κατά 30% (ήταν 10% στο αρχικό νομοσχέδιο, ενώ με τον Καλλικράτη ίσχυε το 100 %). Σε κοινότητες μέχρι 300 κατοίκους που εκλέγουν μόνο πρόεδρο υπάρχει ενιαίο ψηφοδέλτιο για τους υποψήφιους προέδρους και δεν υπάρχει θέμα συνδυασμού.
Επίσης, το ποσοστό από κάθε φύλο υποχρεωτικά στα ψηφοδέλτια από 1/3 γίνεται 40 %.
Διατηρείται το υψηλό ποσό των 50 € για παράβολο του κάθε υποψήφιου δημοτικού, αυξάνεται από 100 σε 200 € για υποψήφιο δήμαρχο, μειώνεται από 150 στα 50 € του υποψήφιου περιφερειακού συμβούλου και αυξάνει από 150 σε 200 € για τον υποψήφιο περιφερειάρχη, ενώ για υποψηφίους κοινοτικούς συμβούλους ή προέδρους κοινότητας είναι 10 €.
Δεν είναι υποχρεωτικό για να λάβει μέρος συνδυασμός σε δημοτικές εκλογές να κατεβάσει ψηφοδέλτια και για τις κοινότητες.
Η κατάρτιση των ψηφοδελτίων για τους δήμους που έχουν περιφερειακές ενότητες, καθώς και για τις περιφέρειες χρειάζεται να αναφέρει (όπως ίσχυε και με τον Καλλικράτη) αρχικά τους υποψηφίους της περιφερειακής ενότητας και μετά όλους μαζί αλφαβητικά τους υπόλοιπους με δίπλα στο όνομα την περιφερειακή ενότητα από την οποία προέρχονται.
Νέο εκλογικό σύστημα θεωρείται η απλή αναλογική. Προβλέπει την κατανομή των εδρών του δημοτικού ή περιφερειακού συμβούλιου από την πρώτη Κυριακή με αυξημένο κατά μια μονάδα το μέτρο της διαίρεσης των εγκύρων με τον αριθμό των εδρών (άρθρο 27 παρ. 1). Πάλι προβλέπεται επαναληπτική ψηφοφορία τη δεύτερη Κυριακή μεταξύ των πρώτων, για εκλογή δημάρχου (αλλά όχι και μέρους των εδρών όπως μέχρι τώρα), αν κάποιος συνδυασμός δεν συγκεντρώσει την πλέον απόλυτη πλειοψηφία την πρώτη Κυριακή, για την ανάδειξη του δημάρχου ή περιφερειάρχη. Δήμαρχος μπορεί να εκλεγεί στη 2^η Κυριακή αυτός που η παράταξή του στην 1^η Κυριακή ήρθε δεύτερη. Έτσι, θα έχει μεν τον τίτλο, αλλά στο Δημοτικό Συμβούλιο η παράταξή του θα είναι μειοψηφία (άρθρο 71 παρ 2). Αυτό δημιουργεί συνθήκες και πιέσεις προς όλες τις κατευθύνσεις για ευρύτερες συναινέσεις, συγκλίσεις και συνεργασίες με επιδράσεις και στους ευάλωτους που μιλούν στο όνομα της αριστεράς για δημιουργία «προοδευτικών πλειοψηφιών» τελικά για την υλοποίηση των αντιλαϊκών πολιτικών.
Ορίζεται πληθώρα αντιδημάρχων σε μεγάλους δήμους ανάλογη με τον πληθυσμό, οι οποίοι επιλέγονται από το δήμαρχο και στους οποίους ο δήμαρχος μεταβιβάζει μέρος των αρμοδιοτήτων του (σε γενικές γραμμές προϋπήρχε). Οι αντιδήμαρχοι αν δεν προέρχονται από την παράταξη του δημάρχου χρειάζεται να εγκριθούν από την πλειοψηφία της παράταξης από την οποία προέρχονται (αυτό που αλλάζει είναι ότι οι αντιδήμαρχοι δεν είναι υποχρεωτικά της πλειοψηφίας, αλλά αυτοί που ορίζει ο δήμαρχος (άρθρο 68 παρ 1) στα πλαίσια των συνδιαλλαγών για εξασφάλιση συνεργασιών.
Υποχρεωτικά ορίζεται ότι ο πρόεδρος του δημοτικού συμβούλιου προέρχεται από την παράταξη του δημάρχου, ακόμα και αν αυτή ήρθε δεύτερη την πρώτη Κυριακή (άρθρο 71). Αυτό θωρακίζει τον δήμαρχο σε περίπτωση που όλη η αντιπολίτευση προτείνει και στηρίξει άλλον δικής της κοινής αποδοχής, αφού ο πρόεδρος του δημοτικού συμβούλιου έχει την ευθύνη και την πλήρη ευχέρεια να καθορίζει τα θέματα που φτάνουν προς συζήτηση στα συμβούλια. Μοιράζει τις επόμενες θέσεις αντιπροέδρου και γραμματέα στη δεύτερη και την τρίτη παράταξη. Οι παρατάξεις ορίζεται ότι εκλέγουν για τις θέσεις που τους αναλογούν με μυστική ψηφοφορία τους εκπροσώπους τους στο προεδρείο. Όλοι έχουν 2ετή θητεία.
Επιτρέπει ανεξαρτητοποιήσεις συμβούλων από τις δημοτικές παρατάξεις με τις οποίες έχουν εκλεγεί, μεταγραφές συμβούλων μεταξύ των παρατάξεων αλλά και επανακάμψεις, υφιστάµενες παρατάξεις να µπορούν να συνενωθούν σχηματίζοντας νέα παράταξη µε γραπτή δήλωση των µελών των συνενούµενων παρατάξεων προς το προεδρείο του δηµοτικού συμβουλίου (άρθρο 73). Η δημιουργία νέου συνδυασμού από αποχωρήσαντες, (δεν προβλεπόταν από τον Καλλικράτη αλλά από το αρχικό νομοσχέδιο) στο νόμο που ψηφίστηκε δεν περιλαμβάνεται. Η όλη φιλοσοφία αυτού του άρθρου στοχεύει να διευκολύνει τις προσχωρήσεις και τις συναινέσεις, εξασφαλίζοντας όμως τις υπάρχουσες παρατάξεις από τις διασπάσεις για τη δημιουργία νέων. Με σειρά διατάξεων φαίνεται πως η επίτευξη πλειοψηφίας και άρα η δυνατότητα λήψης αποφάσεων, που δεν θα είναι δεδομένη, θα διαμορφώνεται κάθε φορά με βάση και ευκαιριακές ή μόνιμες συγκλίσεις. Γεγονός που και τώρα συμβαίνει με συγκλίσεις σε κρίσιμες ψηφοφορίες συριζαίων, πασόκων και νεοδημοκρατών πχ στο Βύρωνα όπου η δημοτική αρχή ΣΥΡΙΖΑ έχει χάσει την πλειοψηφία λόγω αποχωρήσεων.
Δίνει δικαίωμα να διαγράφεται από παράταξη σύμβουλος με πλειοψηφία των 2/3 των άλλων συμβούλων της παράταξης ή να ενταχτεί σε άλλη παράταξη με τη συναίνεση των 2/3 των συμβούλων αυτής.
Δεν δίνει δικαίωμα να κρατηθεί θέση σε προεδρείο δημ. Συμβούλιου ή και επιτροπές σε όποιον αποχώρησε από την παράταξη με την οποία εκλέχτηκε.
Στο άρθρο 73 προβλέπεται ότι για τη λειτουργία των δημοτικών παρατάξεων η δημοτική αρχή οφείλει να παραχωρεί σε αυτές κατάλληλα εξοπλισμένο χώρο, καθώς και γραμματειακή υποστήριξη (προϋπήρχε αλλά δεν το τηρούν ιδιαίτερα όσον αφορά τις αριστερές αντικαπιταλιστικές κινήσεις στην πλειοψηφία των δήμων).

Στο άρθρο 74 καθορίζονται διάφορα διαδικαστικά για τη λειτουργία του δημοτικού συμβούλιου, σταχυολογούμε τα παρακάτω :

Το δημοτικό συμβούλιο συνεδριάζει υποχρεωτικά τουλάχιστον μια φορά το μήνα και η συνεδρίαση είναι δημόσια, εκτός αν αποφασίσουν διαφορετικά τα 3/5 και ότι τηρούνται πρακτικά.
Ο πρόεδρος καταρτίζει την ημερήσια διάταξη που περιλαμβάνει υποχρεωτικά όλα τα θέματα που προτείνει ο δήμαρχος, η εκτελεστική επιτροπή, η οικονομική επιτροπή και η επιτροπή ποιότητας ζωής. Ενώ, άλλα θέματα μπορούν να τεθούν μόνο ως έκτακτα προ ημ. διάταξης και μόνο αν το δεχτεί η πλειοψηφία, όπως και μόνο με έγκριση της πλειοψηφίας δίνει το λόγο σε εκπροσώπους φορέων (αυτό ισχύει και τώρα).
Ο Κλεισθένης συνεχίζει να μην επιτρέπει να επανυποβληθεί θέμα από το 1/3 των δημοτικών συμβούλων αν έχει γίνει για αυτό συζήτηση τους προηγούμενους 2 μήνες. Άλλως, είναι υποχρεωτικό να συζητηθεί μέσα σε έξι μέρες. Αν ο πρόεδρος αυτό δεν το τηρήσει 2 συνεχείς φορές μπορεί και να εκπέσει από τη θέση του.
Οι προσκλήσεις για τις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου και οι εισηγήσεις των θεμάτων, είναι υποχρεωτικό να γνωστοποιούνται στους συμβούλους, έστω και ηλεκτρονικά έγκαιρα, εκτός στις κατεπείγουσες συνεδριάσεις.
Επιπλέον, η άρνηση ψήφου και η λευκή ψήφος δεν θα υπολογίζονται, όπως συμβαίνει μέχρι τώρα στο αποτέλεσμα για το αν συγκεντρώνεται στην καταμέτρηση θετικών και αρνητικών το 50%+1. Αλλά, θα λογίζονται μόνο ως “παρόντες” μετρώντας στο σχηματισμό της απαρτίας (αρ.74 παρ.10) στην έναρξη συνεδρίαση. Δηλαδή με 14 υπέρ, 13 κατά, 8 λευκά, 6 αποχές, θα παίρνεται απόφαση.
Ο αριθμός της πλειοψηφίας για να ληφθούν αποφάσεις σε ένα ζήτημα λογίζεται, όχι επί των πραγματικά παρόντων αλλά, επί αυτών που χρειάζονται για απαρτία, αν έχουν αποχωρήσει σύμβουλοι που έδωσαν απαρτία στην αρχή.
Μετά από πρόταση της ΚΕΔΕ θα υπάρξει πρότυπος κανονισμός λειτουργίας του δημ. Συμβουλίου.

Για τα υπόλοιπα θέματα :

Δίνει τη δυνατότητα στον πρόεδρο του δημοτικού συμβούλιου για συγκρότηση επιτροπών για εισηγήσεις στο δημοτικό συμβούλιο με τη συμμετοχή ιδιωτών εμπειρογνωμόνων και καταβολή εξόδων κίνησης και ημερήσιας αποζημίωσης (άρθρο 75).
Θέματα που έχουν εγγραφεί στην ημερήσια διάταξη, ύστερα από πρόταση του δημάρχου ή του ενός πέμπτου (1/5) των μελών του δημοτικού συμβουλίου, μπορούν να παραπεμφθούν σε επιτροπή με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου.
Η Οικονομική Επιτροπή και η Επιτροπή Ποιότητας Ζωής, που είναι οι επιτροπές με αποφασιστικό ρόλο και υπό τον δήμαρχο, διατηρούνται και έχουν διετή θητεία (το ίδιο ισχύει). Αποτελούνται από το δήμαρχο ή εκπρόσωπό του αντιδήμαρχο, από δύο ακόμα αντιδημάρχους και συμπληρώνονται από αριθμό μελών (ανάλογα με τον αριθμό των δημ. συμβούλων του δήμου) που εκλέγονται με βάση ψηφοφορία και σταυροδοσία με καθορισμένη διαδικασία μεταξύ των δημοτικών συμβούλων. Οι συνεδριάσεις τους γίνονται με απλή απαρτία και μπορούν να λάβουν το λόγο πολίτες και είναι δημόσιες, εκτός αν αποφασιστεί διαφορετικά. Τα μέλη που έφυγαν από παράταξη αυτοδίκαια εκπίπτουν από την εκλογή τους σε αυτές τις επιτροπές, ενώ αν λείπουν από 3 συνεχείς συνεδριάσεις αντικαθίστανται. (άρθρο 76)
Στους δήμους άνω των 5.000 κατοίκων (άρθρο 78) γράφει ότι συγκροτείται Επιτροπή Διαβούλευσης με συμβουλευτικές αρμοδιότητες, θητεία που ακολουθεί τη θητεία των δημοτικών αρχών, με γνωμοδοτικό ρόλο. Να θυμίσουμε ότι τέτοια πρόβλεψη για επιτροπή διαβούλευσης υπάρχει και στον Καλλικράτη, αλλά λόγω του διακοσμητικού χαρακτήρα της, δεν λειτούργησε στην πλειοψηφία των δήμων εκτός από 1-2 φορές στην αρχή. Υποχρεωτική η συνεδρίασή της μια φορά το χρόνο πριν από τη σύνταξη των σχεδίων προϋπολογισμών, ενδεικτικό ότι πάλι είναι για το θεαθήναι του τοπικού συμμετοχικού μοντέλου. Αποτελείται από εκπροσώπους των φορέων της τοπικής κοινωνίας, όπως: τοπικών εμπορικών και επαγγελματικών οργανώσεων, επιστημονικών φορέων, τοπικών οργανώσεων εργαζομένων και εργοδοτών, εργαζομένων στο δήμο και τα νομικά του πρόσωπα, ενώσεων και συλλόγων γονέων, αθλητικών και πολιτιστικών συλλόγων και φορέων, εθελοντικών οργανώσεων, άλλων οργανώσεων και φορέων της κοινωνίας των πολιτών, τοπικών συμβουλίων νέων και δημοτών με κλήρωση. Ο συνολικός αριθμός των μελών της δημοτικής επιτροπής διαβούλευσης, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου, μπορεί να είναι από 25-50 μέλη. Αυτή η επιτροπή μπορεί να εισηγείται διεξαγωγή δημοψηφίσματος ή να διατυπώνει «απλή γνώμη» για τον προϋπολογισμό ή άλλα θέματα. Παράλληλα, μπορεί να λειτουργεί και ηλεκτρονική διαβούλευση.
Σε κάθε δήμο συγκροτείται συμβούλιο ένταξης μεταναστών και προσφύγων με 11 μέλη (6 δημοτικούς συμβούλους και από έναν εκπρόσωπο από 5 αναγνωρισμένους φορείς μεταναστών στο δήμο (άρθρο 79). Αν δεν υπάρχουν τέτοιοι φορείς στο δήμο καλούνται από κεντρικούς. Έργο τους η καταγραφή και η διερεύνηση προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι μετανάστες και οι πρόσφυγες, που μένουν στο δήμο και η υποβολή εισηγήσεων προς το δημοτικό συμβούλιο. Στις συνεδριάσεις τους καλείται υποχρεωτικά ο δήμαρχος ή ο αντιδήμαρχος κοινωνικής πολιτικής(!). Ο χαρακτήρας του συμβουλίου είναι «συμβουλευτικός» και τελικά καθαρά συμβολικός, καθώς μεταφέρει μια εικόνα από τα ζητήματα που αντιμετωπίζουν ορισμένοι μετανάστες στον δήμαρχο ή στον αρμόδιο αντιδήμαρχο, χωρίς να υπάρχει οποιαδήποτε δέσμευση για την κάλυψη των αναγκών τους. Επιπλέον, ως μετανάστες και πρόσφυγες λογίζονται όσοι διαμένουν νόμιμα για μεγάλο διάστημα στην Ελλάδα και στην ίδια περιοχή και έχουν στο όνομά τους λογαριασμούς ΔΕΚΟ, συμβόλαια σπιτιού κ.ο.κ.. «Οι όροι και η διαδικασία ανάδειξης των εκπροσώπων των μεταναστών και προσφύγων μπορούν να καθορίζονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών και Μεταναστευτικής Πολιτικής.» Ενώ «Με την ίδια απόφαση ορίζεται πρόεδρος στο Συμβούλιο Ένταξης Μεταναστών και Προσφύγων ένας εκ των δημοτικών συμβούλων μελών του» Δηλαδή το Υπουργείο, και όχι τα μέλη του Συμβουλίου του κάθε δήμου ή ο δήμος, θα ορίζει τον πρόεδρο του Συμβουλίου (!!). Η κάθε κυβέρνηση παρεμβαίνει και επιβάλλει τις επιλογές της για πρόσωπα στο δήμο.

Στα άρθρα 80-90 καθορίζονται θέματα λειτουργίας των οργάνων των κοινοτήτων.

Στο άρθρο 84 καθορίζονται οι αρμοδιότητες για τα συμβούλια κοινότητας και τους πρόεδρους τους. Προτείνουν, γνωμοδοτούν και φροντίζουν καθαριότητα, αγροτικό οδικό δίκτυο, συντήρηση παιδικών χαρών, νεκροταφείου κλπ. Αποφασίζουν για την κατανομή του αναλογούντος στην κοινότητα ποσοστού των ΚΑΠ (κεντρικών αυτοτελών πόρων) που προορίζονται για επενδυτικές ανάγκες του δήμου, λαμβάνουν μέτρα για την αποκατάσταση βλαβών σε δίκτυα ύδρευσης, αποχέτευσης, οδοποιίας, γεγονός που τους προσδίδει κατ΄ αρχήν κάποιες αρμοδιότητες. Προωθούν τον εθελοντισμό (!!)
Τουλάχιστον μια φορά το χρόνο καλείται συνέλευση κατοίκων κοινότητας. Με ευθύνη του προέδρου για προτάσεις προς το δήμο για τοπική ανάπτυξη, παροχή κοινωνικών υπηρεσιών, έργα κλπ. Σε κοινότητες άνω των 2000 κατοίκων, οι συνελεύσεις των κατοίκων μπορούν να γίνονται και ανά συνοικία, ενορία ή άλλη πρόσφορη υποδιαίρεση.

Αυτές οι συνελεύσεις, θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για παρεμβάσεις των δυνάμεων μας, αλλά δεν έχουν κάποιες ουσιαστικές, δεσμευτικές αρμοδιότητες, ούτε καν δικαίωμα βέτο όσων αφορά τα θέματα της περιοχής τους.

Στο άρθρο 91 καθορίζεται ότι η σύνθεση των ΔΣ των Νομικών Προσώπων των δήμων θα γίνεται πλέον με ορισμό της από το Δημοτικό Συμβούλιο, χωρίς πρόβλεψη για συσχετισμούς από πλειοψηφία και μειοψηφία.

Τα άρθρα 93-107 αφορούν τις Περιφέρειες και κινούνται στην ίδια λογική με τα των δήμων. Στις Περιφέρειες ορίζονται εκτός από χωρικούς περιφερειάρχες και θεματικοί. Πλέον οι χωρικοί αντιπεριφερειάρχες δεν θα εκλέγονται, όπως γινόταν, μαζί με τον περιφερειάρχη, αλλά θα ορίζονται από εκείνον, όπως και οι θεματικοί και αντικαθιστούν αυτούς που παλιότερα ήταν επικεφαλής στα ψηφοδέλτια των περιφερειακών ενοτήτων. Η νέα πρόβλεψη διευκολύνει τις συνεννοήσεις ανάμεσα σε παρατάξεις -με ό,τι αυτό συνεπάγεται- καθώς, όπως και οι αντιδήμαρχοι στους δήμους, μπορούν να επιλέγονται σύμβουλοι για αντιπεριφερειάρχες όχι μόνο από την πλειοψηφούσα, αλλά και από τις συνεργαζόμενες παρατάξεις με την έγκριση της παράταξής τους.

Ορίζεται η δυνατότητα συγκρότησης, εκτός από την Οικονομική, μέχρι 2 επιτροπών ακόμα με αποφασιστικό ρόλο και αρμοδιότητες οι οποίες εκχωρούνται από το Περιφερειακό Συμβούλιο.

Επίσης, ορίζεται η δυνατότητα συγκρότησης γνωμοδοτικών επιτροπών.

Πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου ορίζεται από την παράταξη του Περιφερειάρχη είτε αυτή η παράταξη ήρθε πρώτη, είτε δεύτερη στις εκλογές της πρώτης Κυριακής.

Καθορίζονται θέματα λειτουργίας, όπως η υποχρεωτικότητα σύγκλισης συμβουλίου μια φορά το μήνα κλπ. Επίσης, ορίζεται ότι «Για την αποδοτικότερη λειτουργία των περιφερειακών παρατάξεων η περιφερειακή αρχή τους παραχωρεί κατάλληλα εξοπλισμένο χώρο και γραμματειακή υποστήριξη.»

Στα άρθρα 103 και 104 καθορίζονται τα της λειτουργίας της Οικονομικής Επιτροπής και στο άρθρο 105 η λειτουργία Περιφερειακής Επιτροπής Διαβούλευσης και στο άρθρο 106 καθορίζεται η σύνθεση των ΔΣ των Νομικών Προσώπων της Περιφέρειας.

ΕΠΟΠΤΕΙΑ ΔΗΜΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ

Άρθρο 108: Οι δήμοι και οι Περιφέρειες και τα Νομικά τους Πρόσωπα καθορίζεται ότι είναι υπό κρατική εποπτεία. Συγκροτείται Αυτοτελής Υπηρεσία Εποπτείας ΟΤ«Α». Υπήρχε και στον «Καλλικράτη» εποπτεία, όμως τώρα αφαιρείται η αρμοδιότητα ελέγχου νομιμότητας των ΟΤ«Α» από τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις κ συστήνονται επτά (7) Αυτοτελείς Υπηρεσίες Εποπτείας ΟΤ«Α», οι οποίες αποτελούν υπηρεσίες του Υπουργείου Εσωτερικών, υπαγόμενες απευθείας στον Υπουργό και είναι πλέον αυτές αρμόδιες για την εποπτεία των ΟΤ«Α». Ο προϊστάμενος κάθε τέτοιας αυτοτελούς υπηρεσίας ονομάζεται επόπτης ΟΤ«Α» και θα είναι διορισμένος από την εκάστοτε κυβέρνηση κατά βάση από το μητρώο επιτελικών στελεχών δημόσιας διοίκησης.

Ακολουθεί μια σειρά άρθρων που εξηγούν τα προσόντα, τις αρμοδιότητες, τη σύσταση υπηρεσίας που θα εποπτεύει και άλλα διάσπαρτα όπως “ο έλεγχος συμμόρφωσης των ΟΤ«Α» και η “διαρκής αναβάθμιση της αποτελεσματικότητας της κρατικής εποπτείας κ.λπ.”.

Γενικότερος στόχος είναι ο έλεγχος και η ακύρωση αποφάσεων που δεν εξυπηρετούν την υλοποίηση των βασικών κατευθύνσεων της κυρίαρχης πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-κεφαλαίου και η στενότερη σύνδεση του τοπικού κράτους με το αστικό κράτος. Η ακόμη μεγαλύτερη θεσμική θωράκιση της τοπικής διοίκησης που αποτελεί τμήμα του κρατικού μηχανισμού, αναπόσπαστο στοιχείο της πολιτικής, ιδεολογικής, και οικονομικής λειτουργίας του αστικού κράτους που εξασφαλίζει την μακροπρόθεσμη αναπαραγωγή των καπιταλιστικών σχέσεων εξουσίας και εκμετάλλευσης, ακριβώς γιατί αυτές οι υλικές σχέσεις ορίζουν το πεδίο αναφοράς και τα όρια της.

Άρθρα 124-130 καθορίζουν πειθαρχικές ποινές για τους αιρετούς σε δήμους, περιφέρειες. Επιβάλλεται μέχρι και παύση σε Περιφερειάρχες, αντιπεριφερειάρχες, δήμαρχους, αντιδήμαρχους, δημοτικούς και περιφερειακούς σύμβουλους, σύμβουλους και πρόεδρους κοινοτήτων για σοβαρούς λόγους δημόσιου συμφέροντος, με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών, έκθεση του οικείου Επόπτη ΟΤΑ και απόφαση πειθαρχικού συμβουλίου. Αυτό το άρθρο δίνει τη δυνατότητα κυβερνήσεις να παύουν δημάρχους απείθαρχους στην κεντρική δημοσιονομική πολιτική.

Στα άρθρα 131-132 προβλέπονται οι μετακινήσεις προσωπικού των αποκεντρωμένων διοικήσεων στις νέες αυτοτελείς υπηρεσίες εποπτείας.

Στο κεφάλαιο Ζ’ και Η’ περιγράφονται ρυθμίσεις για την ενίσχυση των υποτίθεται θεσμών συμμετοχής και τους τρόπους λειτουργίας τους.

Άρθρο 133: Δημοτικό και περιφερειακό δημοψήφισμα. Άλλη μια κούφια επικοινωνιακή διάταξη, καθότι έχει προβλεφθεί πολλαπλώς σε διάφορα νομοθετήματα και παλαιότερα, κανείς ποτέ δεν φάνηκε διατεθειμένος να την εφαρμόσει για οποιοδήποτε λόγο (μπορεί να υπάρχουν και κάτι ελάχιστες εξαιρέσεις). Συνεχίζεται η εξαίρεση διεξαγωγής δημοψηφίσματος για τα θέματα οικονομικής διαχείρισης των δήμων (πχ επιβολή δημοτικών τελών) και προστίθενται εξαιρέσεις και για άλλα θέματα και ο χρόνος διεξαγωγής αποκλείεται να είναι ένα χρόνο πριν τις τοπικές εκλογές ή στην προεκλογική περίοδο εθνικών εκλογών και ευρωεκλογών. Ακολουθεί σωρεία άρθρων με προδιαγραφές και κανόνες για το πώς θα διεξάγονται τα τοπικά δημοψηφίσματα (πχ με υπογραφές από το 10% των εκλογέων) που σημαίνει ποσοστό πολύ μεγάλο, αν σκεφτεί κανείς ότι ψηφίζουν στις δημοτικές εκλογές περίπου το 60% των εκλογέων. Ταυτόχρονα, η διεξαγωγή του δημοψηφίσματος που ζητήθηκε με συλλογή υπογραφών χρειάζεται να αποφασιστεί με απλή πλειοψηφία από το δημοτικό συμβούλιο και το ερώτημα του δημοψηφίσματος χρειάζεται την έγκριση (αν έχει υποβληθεί από τους κατοίκους εκτός από την πλειοψηφία του δημοτικού συμβούλιου η οποία μπορεί και να το αναδιατυπώσει) και του «Επόπτη ΟΤΑ».

Στη συνέχεια μέχρι και το άρθρο 151 καθορίζονται τα της διεξαγωγής του δημοψηφίσματος.

Άρθρο 152: Δημοτική και περιφερειακή διαμεσολάβηση. Και πάλι μετονομασία ενός παλαιότερου θεσμού, του «Συνηγόρου του Δημότη και της Επιχείρησης». Οι Περιφερειακοί και Δημοτικοί Διαμεσολαβητές (Ο Συνήγορος του Πολίτη σε τοπικό επίπεδο) περιγράφονται επιδιώκοντας να τους δοθεί αυξημένο κύρος, πολύ δύσκολο στην πράξη ακόμα και με τα δικά τους κριτήρια. Ακολουθούν πολλά άρθρα μέχρι και το 174 για τα προσόντα κτλ των διαμεσολαβητών, θεσμοθετώντας και «εθνικό συμβούλιο διαμεσολαβητών». Με λίγα λόγια όλους αυτούς που δεν θα έχουν ουσιαστικό ρόλο σε τοπικό επίπεδο, θα μαζεύονται να τα λένε και σε εθνικό επίπεδο. Προτείνονται τέτοιου τύπου θεσμοί ως άλλοθι «συμμετοχής, δημοκρατίας, λογοδοσίας κτλ» τη στιγμή που ακόμα και συνταγματικά κατοχυρωμένοι θεσμοί (ανεξάρτητα από την άποψη που έχουμε εμείς για αυτούς) όπως πχ ο Συνήγορος του Πολίτη, σε κάθε ετήσια ή ενδιάμεση έκθεσή του, αναφέρει ότι δεν λαμβάνεται υπόψη.

Στο κεφάλαιο Ι’ ρυθμίζονται θέματα οικονομικής λειτουργίας και «αναπτυξιακών» δράσεων

Άρθρο 175-176 Εκπονείται 4ετες επιχειρησιακό πρόγραμμα σε δήμους και περιφέρειες, το οποίο εξειδικεύεται κάθε έτος με τα ετήσια προγράμματα δράσης. Το τεχνικό πρόγραμμα είναι τμήμα του ετήσιου προγράμματος Δράσης. Οι προϋπολογισμοί εναρμονίζονται με το πρόγραμμα αυτό. Με ΚΥΑ του ΥΠΕΣ Οικονομικών και Ανάπτυξης καταρτίζεται, εγκρίνεται αξιολογείται και εφαρμόζεται το 4ετες πρόγραμμα και η χρηματοδότησή του. Έχουν α) στρατηγικό σχέδιο, β) επιχειρησιακό σχέδιο και γ) δείκτες παρακολούθησης και αξιολόγησης. Λαμβάνεται υπόψη ο εθνικός + περιφερειακός αναπτυξιακός σχεδιασμός, ο χωροταξικός σχεδιασμός, και οι προτεραιότητες που υπάρχουν ειδικών αναπτυξιακών προγραμμάτων, πολιτικών και στρατηγικών επιλογών για το χώρο κλπ. Ενώ με το άρθρο 177 συγκροτείται Επιτροπή Παρακολούθησης και Υλοποίησης Χωρικού και Αναπτυξιακού Σχεδιασμού Τοπικού και Περιφερειακού Επιπέδου από εκπροσώπους των Υπουργείων Εσωτερικών, Περιβάλλοντος και Οικονομίας, της ΚΕΔΕ, της ΕΝΠΕ και κοινωνικών φορέων και εμπειρογνώμονες.

Άρθρο 178 Η ΜΟΔ μπορεί να αναλαμβάνει εκπόνηση, ανάθεση και επίβλεψη μελετών και ωρίμανση ή δημοπράτηση έργων, σύνταξη τευχών δημοπράτησης, διακηρύξεων μελετών και έργων, ακόμα και αν οι μελέτες ή τα έργα αυτά είναι μη συγχρηματοδοτούμενα από δήμους χωρίς επαρκή τεχνική υπηρεσία.

Άρθρο 179 για Προγραμματικές συμβάσεις. Στο άρθρο αυτό ορίζεται ότι οι Δήμοι και Περιφέρειες, δημοτικές επιχειρήσεις, τα Νομικά τους Πρόσωπα, διαδημοτικά δίκτυα και οι σύνδεσμοί τους (ΠΕΔ, ΚΕΔΕ, και τα ΝΠΙΔ τους), οι δημοτικές επιχειρήσεις κλπ μπορούν να συνάπτουν προγραμματικές συμβάσεις για τη μελέτη και εκτέλεση έργων και προγραμμάτων ανάπτυξης μιας περιοχής, παροχή υπηρεσιών και υλοποίηση προμηθειών κάθε είδους με το δημόσιο, την Εγνατία Οδό ΑΕ, τη ΜΟΔ, την ΕΤΑΔ, το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων ή μεταξύ τους όλα αυτά ή και με άλλα ΝΠΙΔ ή ΝΠΔΔ. Στόχος κατά την αιτιολογική έκθεση «η εκτέλεση έργων και προγραμμάτων που συμβάλλουν στην ανάπτυξη μιας περιοχής (ποιας ανάπτυξης;;) ή στην παροχή υπηρεσιών (ποιων υπηρεσιών;;) κάθε είδους. Τελικά οι δήμοι θα έχουν το ελάχιστο τεχνικό προσωπικό και θα αναθέτουν στους παραπάνω φορείς και επειδή ούτε αυτοί θα έχουν το αναγκαίο προσωπικό πρακτικά από ιδιώτες θα γίνονται τα περισσότερα. Η Εγνατία ΑΕ είναι μια περίπτωση που χρειάζεται να διερευνηθεί καλύτερα (παρουσιάζεται σαν υψηλά καινοτόμα και εξειδικευμένη εταιρεία με πάνω από 200 άτομα προσωπικό. Επίσης, η Ε.Ε.Τ.Α.Α. Α.Ε. με προγραμματική σύμβαση που συνάπτεται μεταξύ αυτής και δήμου, που δεν έχει τεχνική επάρκεια αναλαμβάνει διαδικασία σύναψης, εποπτείας και επίβλεψης δημοσίων συμβάσεων μελετών για το δήμο.

Ουσιαστικά δημιουργείται το απαιτούμενο θεσμικό πλαίσιο, ώστε στο όνομα των ελλείψεων προσωπικού, οι δήμοι και περιφέρειες να εκχωρούν σε Α.Ε. την ανάθεση και εκτέλεση έργων ώστε αυτές να συνδράμουν πιο αποφασιστικά σε οποιαδήποτε διαδικασία βοηθά στην κερδοφορία των επιχειρήσεων, ο,τιδήποτε προσελκύει επενδύσεις, και κεφάλαια, για την «ανάπτυξη». Με βάση την απαγόρευση προσλήψεων μόνιμου προσωπικού, οι τεχνικές υπηρεσίες των δήμων όπως και οι υπόλοιπες έχουν αποδεκατιστεί. Και αν διάφορες άλλες υπηρεσίες, όπως πχ καθαριότητα ή συντήρηση πρασίνου μπορούν να τις ιδιωτικοποιήσουν έμμεσα ή άμεσα ( υπεργολάβοι, ΚΟΙΝΣΕΠ, κλπ), δεν μπορούν να κάνουν το ίδιο με τις τεχνικές υπηρεσίες και επιδιώκουν να καλύψουν τις ανάγκες μέσω των 2 παραπάνω άρθρων και του παρακάτω άρθρου.

Άρθρο 180-181 Προβλέπεται η δυνατότητα σύστασης διαδημοτικών συνδέσμων, για την κάλυψη των αναγκών σε τεχνικές υπηρεσίες μελέτης και εκτέλεσης έργων λόγω αποψίλωση αυτών των υπηρεσιών από προσωπικό. Οι σύνδεσμοι αυτοί αποτελούν νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και η τεχνική τους υπηρεσία αποτελεί την κοινή τεχνική υπηρεσία των συμμετεχόντων σε αυτούς Δήμων. Ενώ, η προβλεπόμενη σύσταση υπηρεσίας δόμησης σε κάθε δήμο υπόκειται στον περιορισμό της δυνατότητας στελέχωσής της.

Άρθρα 182-184 Διευρύνουν τη δυνατότητα συμμετοχής των ΟΤ«Α» σε Νομικά πρόσωπα αναπτυξιακού χαρακτήρα ή σε Νομικά πρόσωπα για παροχή υπηρεσιών κοινής ωφέλειας ή αξιοποίηση δημόσιων αγαθών. Ζητήματα όπως αυτά της “απελευθέρωσης” της Ενέργειας και της προώθησης των ΑΠΕ, μεταφορές, αγροτική παραγωγή, διαχείριση των απορριμμάτων, ή αντίστοιχα η επιχειρηματική αξιοποίηση/παραχώρηση ακινήτων και υποδομών, φυσικών πόρων, μεταφορών, και δημοτικής γης από το τουριστικό και άλλο κεφάλαιο, μπαίνουν σε προτεραιότητα (παραχώρηση “ακάλυπτων εκτάσεων» (;;) και χωρίς αναφορά στις χρήσεις γης που επιτρέπονται για 99 και 50 χρόνια ! Προφανώς εφαρμογή του μοντέλου ΤΑΙΠΕΔ. Προφανώς, ανοίγονται νέες δυνατότητες και πεδία για την εμπορευματική λειτουργία και την αναζήτηση εσόδων με την εκμετάλλευση δημόσιων αγαθών και γης στο όνομα της «αξιοποίησης». Επίσης, δίνεται δυνατότητα για σύσταση δημοτικών μονομετοχικών Α.Ε. σε μικρά νησιά για λειτουργία πρατηρίου καυσίμων.

Άρθρο 185: Καθορίζεται ενιαίο ανταποδοτικό τέλος, αλλά αποσύρθηκε η διάταξη για να περιλαμβάνει επιπλέον και τις υπηρεσίες πρασίνου.Το ενιαίο ανταποδοτικό τέλος καθαριότητας και φωτισμού, που εισπράττεται ως δημοτικά τέλη μέσω των λογαριασμών ηλεκτρικού ρεύματος, υπολογίζεται επί της επιφάνειας του εκάστοτε ακινήτου και προκύπτει από τον πολλαπλασιασμό των τετραγωνικών μέτρων αυτής επί του συντελεστή του ενιαίου ανταποδοτικού τέλους, ο οποίος ορίζεται, ανά κατηγορία χρήσεως των ακινήτων, είναι τρεις (1.κατοικία, 2. κοινωφελείς μη κερδοσκοπικούς σκοπούς και 3. πάσης φύσεως οικονομικής δραστηριότητας, ενώ το ΔΣ έχει δικαίωμα να ορίσει κ ειδικούς συντελεστές σε ειδικές περιπτώσεις. Όμως, συνεχίζει να μην μπαίνει όριο για τον καθορισμό του ύψους του συντελεστή για την προστασία των λαϊκών νοικοκυριών και εκχωρείται στο δήμο η δυνατότητα να καθορίζει το ύψος ανάλογα με τη χρήση. Ο μόνος περιορισμός ορίζεται για το συντελεστή στους χώρους οικονομικής δραστηριότητας να μην είναι πάνω από 10πλάσιος από της κατοικίας. Ανοίγει δρόμος με όλο το μνημονιακό πλαίσιο για αύξηση των δημοτικών τελών που θα πλήξει ιδιαίτερα τα εργατικά και φτωχά λαϊκά στρώματα.

Άρθρα 186-192 : Καθορίζονται τα κριτήρια κατανομής των Κεντρικών Αυτοτελών (ΚΑΠ) και θέματα κατάρτισης και κατάρτισης-έγκρισης προϋπολογισμών και τεχνικού προγράμματος. Στην ψήφιση του προϋπολογισμού έγκυρες θεωρούνται οι ψήφοι υπέρ συγκεκριμένης πρότασης, είτε υπέρ της κατατεθείσας από την οικονομική επιτροπή είτε υπέρ εναλλακτικών προτάσεων, που κατατίθενται σύμφωνα προβλεπόμενη διαδικασία. Οι όποιες προτάσεις μπορούν να κατατίθενται για κάθε κωδικό, με την προϋπόθεση να διασφαλίζεται πάντοτε η ισοσκέλιση τουλάχιστον του προϋπολογισμού. Οι λευκές ψήφοι δεν λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό της πλειοψηφίας. Η πρόταση που συγκεντρώνει την απόλυτη πλειοψηφία των παρόντων μελών του δημοτικού συμβουλίου συνιστά την εγκριμένη πίστωση του προϋπολογισμού και αν δεν υπάρχει στην πρώτη ψηφοφορία η απόλυτη ψηφοφορία εξασφαλίζεται με την επόμενη ψηφοφορία μεταξύ των δύο πρώτων προτάσεων. Κατά την κατανομή των ΚΑΠ με αίτημα προς το Υπουργείο Εσωτερικών του διοικητικού συμβουλίου της οικείας Δ.Ε.Υ.Α. ή του οικείου Φ.Ο.Δ.Σ.Α., μπορούν να παρακρατούνται οφειλές των δήμων, που προέρχονται από κατανάλωση νερού και διαχείριση απορριμμάτων και να αποδίδονται σε αυτούς.

Άρθρα 193-194: άρθρα σχετικά με τον φοροεισπρακτικό ρόλο και για την – ηλεκτρονική βάση καταγραφής ακίνητης περιουσίας δήμων-περιφερειών.

Άρθρα 195-196 : Προβλέπονται θέματα διαχείρισης και εκχώρησης-εκμετάλλευσης της περιουσίας δήμων με Σύσταση Επιτροπής για εκπόνηση θεσμικού πλαισίου για την ανάπτυξη οικονομικών δραστηριοτήτων του πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα παραγωγής σε δημοτικές εκτάσεις και εκμίσθωση ακινήτων των δήμων. Επίσης προβλέπεται παραχώρηση χρήσης κινητών και ακινήτωντων δήμων σε φορείς Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας.

Άρθρα 197-198: Το Παρατηρητήριο Οικονομικής Αυτοτέλειας των δήμων του Υπουργείου Εσωτερικών είναι ακόμη εδώ, με αλλαγή σύνθεσης.

Άρθρο 199-210: Σε αυτά τα άρθρα καθορίζονται ρυθμίσεις σχετικές με το «Λογαριασμό εξυγίανσης» του Καλλικράτη, που μετονομάζεται σε «Λογαριασμό Οικονομικής Ενίσχυσης ΟΤΑ» στον οποίο κάποιος ΟΤ«Α» μπαίνει χάνοντας ουσιαστικά την όποια αυτοτέλεια διαχείρισης ζητημάτων όπως π.χ. του τεχνικού του προγράμματος. Επίσης θέματα σχετικά με την προγραμματική συμφωνία οικονομικής υποστήριξης, την οικονομική λειτουργία των δήμων, τις εκθέσεις του Παρατηρητήριου, τον δανεισμό των δήμων κλπ.

Στη συνέχεια φτάνουμε στο κεφάλαιο ΙΑ όπου από τον τίτλο του «Σχεδιασμός και οργάνωση της διαδικασίας ανακαθορισμού αρμοδιοτήτων και διαδικασιών Τ.«Α»» και από τα άρθρα του είναι φανερό ότι θα ακολουθήσουν και άλλα νομοθετήματα για τις αρμοδιότητες δήμων, περιφερειών, αποκεντρωμένων διοικήσεων και κεντρικής διοίκησης. Συγκεκριμένα :

Άρθρο 211 : Σύμφωνα με το άρθρο, συστήνονται με κοινή απόφαση Υπουργού Εσωτερικών και αρμόδιου Υπουργού μικτές Διυπουργικές Επιτροπές Ανακαθορισμού Αρμοδιοτήτων και Διαδικασιών (Δ.Ε.ΑΝ.Α.Δ.) με την συμμετοχή εκπροσώπων της ΚΕΔΕ και της ΕΝΠΕ που αφού συσταθούν θα έχουν ένα χρονοδιάγραμμα 4 μηνών για εξαγωγή συμπερασμάτων και κατάθεση προτάσεων. Στόχος είναι αφενός ο ανακαθορισμός των αρμοδιοτήτων κεντρικής διοίκησης και «αυτοδιοίκησης», ο οποίος υποτίθεται ότι θα λάμβανε χώρα με τον παρόντα νόμο, σε κάποια απροσδιόριστη μελλοντική χρονική στιγμή και αφετέρου η συγκρότηση ενός οργάνου «διαπραγμάτευσης» αρμοδιοτήτων μεταξύ κεντρικής κυβέρνησης, δήμων και περιφερειών σχετικά με ζητήματα περί αρμοδιοτήτων που προκύπτουν από νόμους. Κατ’ ουσίαν η κυβέρνηση θα έχει τη δικαιολογία ότι οι επιτροπές συστήνονται και συνεδριάζουν, και κάποια στιγμή θα νομοθετήσει ανάλογα με τα αποτελέσματα της «διαπραγμάτευσης» (και πιθανά και των εκλογών). Μέχρι τότε επιδιώκει να υπάρχει κατά το δυνατόν μεγαλύτερη ευθυγράμμιση κεντρικού και τοπικού κράτους γύρω από ζητήματα αρμοδιοτήτων, ώστε να μην υπάρχουν χρονοτριβές στην καθολική υλοποίηση των «μνημονιακών δεσμεύσεων» και στην παρουσίαση εικόνας ανασυγκρότησης. Με αυτό τον τρόπο διασφαλίζεται και ότι δεν θα μπορέσουν να υπάρξουν και δημοτικές αρχές που θα χρησιμοποιούν γραφειοκρατικά κολλήματα με τις αρμοδιότητες για την (καθαρά συμβολική) καθυστέρηση εφαρμογής μέτρων.

Άρθρο 212 : Συνίσταται μόνιμη επιτροπή ελέγχου αρμοδιοτήτων δήμων και περιφερειών από το Υπουργείο Εσωτερικών για τον έλεγχο και την παροχή γνώμης για τη μεταβολή αρμοδιοτήτων τους.

Άρθρα 213-214 : Καθορίζουν τα των ειδικών συμβούλων, ειδικών συνεργατών, επιστημονικών συμβούλων κλπ δήμων, περιφερειών, εκτελεστικού γραμματέα, δικηγόρων περιφερειών, τοποθετήσεων, μετακινήσεων, προϊσταμένων και άλλα θέματα προσλήψεων προσωπικού κλπ.

Άρθρο 220 : Ρυθμίζει θέματα διαδικασιών για την κατάργηση επιχειρήσεων δήμων και περιφερειών

Άρθρο 222 : Καθορίζει ότι απαλλάσσονται από την καταβολή δημοτικών τελών ακίνητα στα οποία διακόπτεται η ηλεκτροδότηση, από την ημερομηνία υποβολής αίτησης του ιδιοκτήτη.

Άρθρα 225-247 Ρυθμίσεις για τη λειτουργία των φορέων διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΦΟΔΣΑ)

Οι δήμοι συγκροτούν ΦΟΔΣΑ. Με τις αλλαγές που καθορίζει, εξαιρώντας την Αττική, επιτρέπει στην ηπειρωτική Ελλάδα μέχρι 3 ΦΟΔΣΑ ανά περιφέρεια, οι οποίοι ανά Περιφέρεια εντάσσονται υποχρεωτικά σε σύνδεσμο. Επιτρέπει 2 νομικές μορφές ΦΟΔΣΑ : α. ΝΠΔΔ με τη μορφή συνδέσμου, β. επιχειρήσεις Α.Ε. (Ανώνυμες Εταιρείες). Κάθε δήμος συμμετέχει σε έναν μόνο ΦΟΔΣΑ. Οι υπάρχοντες ΦΟΔΣΑ και άλλες μορφές (ΚΟΙΝΣΕΠ, δημοτικές επιχειρήσεις, κλπ) καταργούνται ή συγχωνεύονται, όπως και όλοι των νησιών, πλην αυτών της Κρήτης. ΦΟΔΣΑ με τη νομική μορφή του συνδέσμου, μπορεί να μετατραπεί σε Α.Ε.. Σε κάθε ΦΟΔΣΑ καθορίζεται να λειτουργεί σε χώρο εντός των ορίων των δήμων που τον συγκροτούν τουλάχιστον ένας χώρος υγειονομικής ταφής (ΧΥΤΑ) αποβλήτων και τουλάχιστον μία μονάδα μηχανικής – βιολογικής επεξεργασίας ή άλλο έργο ή υποδομή, σύμφωνα με το Περιφερειακό Σχέδιο Διαχείρισης Απόβλητων (ΠΕΣΔΑ), ώστε να ολοκληρώνεται εντός των ορίων του ΦΟΔΣΑ η διαχείριση των αποβλήτων. Στις Περιφέρειες που θα συσταθεί ένας ΦΟΔΣΑ, προκειμένου να λειτουργεί και δεύτερος ή και τρίτος ΦΟΔΣΑ, απαιτείται μελέτη σκοπιμότητας και οικονομικοτεχνική μελέτη βιωσιμότητας, οι οποίες συντάσσονται από τους Δήμους που επιθυμούν τη σύσταση δευτέρου ή και τρίτου ΦΟΔΣΑ και εγκρίνονται από τα οικεία Δημοτικά Συμβούλια.

Βασικά συγκεντροποιεί και αλλάζει το καθεστώς σε σχέση με τον Καλλικράτη και προηγούμενες νομοθεσίες.

Οι ΦΟΔΣΑ θα μπορούν να αναλαμβάνουν συνολικές εργασίες διαχείρισης στερεών και υγρών αποβλήτων, αλλά δεν θα διαχειρίζονται σύστημα ανακύκλωσης και θα κάνουν συμπράξεις με τις ιδιωτικές εταιρείες-συστήματα ανακύκλωσης. Στόχος του σχεδίου για τους ΦΟΣΔΑ είναι να μπορούν να προχωρούν σε ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων με βάσει τις κατευθύνσεις συμπράξεων δημόσιου-ιδιωτικού τομέα, ανταποδοτικότητα, ο ρυπαίνων πληρώνει και με διάφορα Επιχειρησιακά προγράμματα.

Η λειτουργία ως Α.Ε. των ΦΟΔΣΑ τους μετατρέπει άμεσα σε παραρτήματα Ομίλων που θα συνεχίσουν πιο εντατικά να λυμαίνονται τη διαχείριση των απορριμμάτων σε βάρος του περιβάλλοντος και της τσέπης των κατοίκων. Παράλληλα, το προσωπικό των Α.Ε. θα δουλεύει σε καθεστώς γαλέρας, προφανώς χωρίς μονιμότητα, δικαιώματα, με το σύγχρονο μισθολόγιο πείνας.

Ενώ, με τη δυνατότητα λειτουργίας 3 ΦΟΣΔΑ σε κάθε Περιφέρεια αντί μόνο ενός, θα δημιουργούνται : – περισσότερη γραφειοκρατία, -νέοι φορείς «συντονισμού» των πολλών ΦοΔΣΑ άρα και – νέα έξοδα για τους κατοίκους. Οι πολλοί ΦοΔΣΑ είναι η δικαιολογία για την επανάκαμψη των Α.Ε. στους ΦοΔΣΑ. Ενώ, η αναφορά ότι μπορούν να δημιουργούν ΧΥΤΑ και ΧΥΤΥ, σημαίνει ότι διατηρείται το καθεστώς των ΧΥΤΑ. Επιτήδειοι δήμαρχοι θα βρουν τρόπους να «πουλήσουν» ακριβά τον «ένα και μοναδικό» ΧΥΤΑ μιας Περιφέρειας στους άλλους που δε θέλουν ΧΥΤΑ στην περιοχή τους και να τσεπώνουν «αντισταθμιστικά» σε βάρος της υγείας των κατοίκων της δικής τους περιοχής, ενώ μπορεί δήθεν να θέλουν το κλείσιμο των ΧΥΤΑ.

Άρθρο 226 : Στα νησιά οι υφιστάμενοι σύνδεσμοι και επιχειρήσεις των Δήμων που ασκούν αρμοδιότητες ΦΟΔΣΑ μπορούν να συνεχίσουν τη λειτουργία τους.

Άρθρο 227 : Καθορίζονται αρμοδιότητες ΦΟΔΣΑ για : – εκπόνηση προγραμμάτων πρόληψης και μείωσης παραγωγής αποβλήτων, -κατασκευή και λειτουργία εγκαταστάσεων επεξεργασίας στερεών αποβλήτων και σταθμών μεταφόρτωσης, σύμφωνα με το οικείο ΠΕΣΔΑ, πλην συγκεκριμένων αποβλήτων, -υγειονομική ταφή, – μηχανική – βιολογική επεξεργασία διάφορων σύμμεικτων αστικών αποβλήτων, – επιστημονική και τεχνική υποστήριξη των δήμων στο σχετικό σχεδιασμό, υλοποίηση παρακολούθηση και εξειδίκευση της υλοποίησης του ΠΕΣΔΑ, – παρακολούθηση της παραγωγής και διαχείρισης των αποβλήτων στην περιοχή ευθύνης τους μέσω του Ηλεκτρονικού Μητρώου Αποβλήτων, – εκπόνηση του επιχειρησιακού σχεδίου δράσης και προσδιορισμό της τιμολογιακής πολιτικής προς τους δήμους σε ετήσια βάση, -συλλογή στοιχείων που επιβάλλεται σε εφαρμογή του Κανονισμού της Ε.Ε., -προετοιμασία έργων, εκπόνηση μελετών και υλοποίηση δράσεων για την επεξεργασία αποβλήτων της περιοχής ευθύνης τους σύμφωνα με το ΠΕΣΔΑ και την υποβολή αιτήσεων σε επιχειρησιακά προγράμματα για χρηματοδότηση ως δικαιούχος, -τήρηση των απολογιστικών στοιχείων παραγωγής αποβλήτων της περιοχής ευθύνης τους από τους δήμους, κλπ.

Άρθρο 228 : Αρμοδιότητες των δήμων επί Αστικών Στερεών Αποβλήτων Οι δήμοι θα πρέπει να εκπονήσουν και υλοποιήσουν: Τοπικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων (ΤΣΔΑ). Προγράμματα πρόληψης-μείωσης παραγωγής αποβλήτων. Μεταφόρτωση επεξεργασία αποβλήτων. Λειτουργία εγκαταστάσεων διαχείρισης αστικών αποβλήτων. ΧΥΤΑ. Μελέτες και προετοιμασία τεχνικών έργων για επεξεργασία αποβλήτων (και διαχείριση αντίστοιχων ΕΣΠΑ απευθείας). Προώθηση δράσεων κυκλικής οικονομίας. Συνδρομή στους ΟΤ«Α» για αποκατάσταση ΧΑΔΑ, επίβλεψη συλλογή απολογιστικών αναφορών από ΟΤ«Α», αναφορά σχετικά με την επίτευξη στόχων του ΠΕΣΔΑ (Περιφερειακού Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων). Σχετικές αρμοδιότητες Δήμων.

Εξειδίκευση ΠΕΣΔΑ τοπικά (ΤΣΔΑ), αναβάθμιση ανακύκλωσης (χωριστά για κάθε υλικό) δράσεις για περιορισμό των αστικών στερεών αποβλήτων (ΑΣΑ). – Την οργάνωση και την εφαρμογή της διαλογής στην πηγή των αστικών αποβλήτων στα διοικητικά όρια τους σύμφωνα με τα οικεία ΤΣΔΑ και ΠΕΣΔΑ,

– Την οργάνωση και εφαρμογή χωριστής συλλογής για τουλάχιστον τέσσερα (4) διακριτά ρεύματα ανακυκλώσιμων αποβλήτων υλικών, ήτοι γυαλί, χαρτί, πλαστικά, μέταλλα από αστικά απόβλητα,

– Την οργάνωση και εφαρμογή χωριστής συλλογής βιοαποβλήτων που προέρχονται από χώρους εστίασης, νοικοκυριά, μεγάλους παραγώγους και πράσινα απόβλητα πάρκων και κήπων,

– Τη συλλογή και μεταφορά των υπολειπόμενων σύμμεικτων αστικών αποβλήτων και των προδιαλεγμένων μετά από Διαλογή στην Πηγή σε κατάλληλες υποδομές ανακύκλωσης, ανάκτησης ή διάθεσης και με την επιφύλαξη των προβλέψεων του οικείου ΠΕΣΔΑ. -Μεταφόρτωση – επεξεργασία αποβλήτων, υλοποίηση και λειτουργιά Κέντρων Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ), κατασκευή και λειτουργιά Πρασίνων Σημείων , ΣΜΑ –ΜΕΒ.

Άρθρο 229-236 : Καθορίζονται τα σχετικά με τη λειτουργία των ΦΟΔΣΑ, ταΌργανα Διοίκησης ΦΟΔΣΑ, τη νομική μορφή του Συνδέσμου, σύνθεση, λειτουργία και τις αρμοδιότητες Δ.Σ. και Εκτελεστικής Επιτροπής των ΦΟΔΣΑ, των ΦΟΔΣΑ ως ΑΕ τη συμμετοχή ενός εκπροσώπου εργαζομένων στο Δ.Σ.. Οι εκπρόσωποι του Δήμου ορίζονται σύμφωνα με το υφιστάμενο πλαίσιο ρύθμισης των Α.Ε.. Δεν επιτρέπεται η συμμετοχή τρίτων (εκτός δήμων) στο μετοχικό κεφάλαιο, επιτρέπεται όμως η συμμετοχή, σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή, άλλων Δήμων.

Άρθρο 237-239 για τα οικονομικά των ΦΟΔΣΑ (τιμολογιακή πολιτική-πόροι). Καθορίζεται ότι εφαρμόζονται οι αρχές «ο ρυπαίνων πληρώνει», της ανταποδοτικότητας, της δημιουργίας κινήτρων για τη μείωση του όγκου και της επικινδυνότητας των αποβλήτων και της ανακύκλωσης – ανάκτησής τους και της κάλυψης του συνόλου των απαιτήσεων. Καθορίζονται τα σχετικά με την αναλογική συμμετοχή των Δήμων στο κόστος διαχείρισης ανάλογα με τις ποσότητες ΑΣΑ που τους αντιστοιχούν και τις καταβάλλουν σε 4 τριμηνιαίες δόσεις. Οι εισφορές παρακρατούνται από τη ΔΕΗ ή τον εναλλακτικό πάροχο Ηλ. Ενέργειας, από τα έσοδα του ανταποδοτικού τέλους καθαριότητας και φωτισμού ή αποδίδονται από τον ίδιο τον Δήμο απευθείας στον ΦΟΔΣΑ. Αν στην δεύτερη περίπτωση υπάρχουν καθυστερήσεις στην καταβολή των οφειλόμενων πόρων, τα χρήματα παρακρατούνται από την ΔΕΗ υπέρ του ΦΟΔΣΑ.

Αν τα έσοδα από τα ανταποδοτικά τέλη δεν επαρκούν τότε, μετά από αίτημα του ΦΟΔΣΑ προς τον Υπουργό Εσωτερικών, το υπόλοιπο παρακρατείται από τους ΚΑΠ του υπόχρεου Δήμου (αντίστοιχη αναφορά υπάρχει και στο άρθρο 186).

Ουσιαστικά, εξωθούνται οι Δήμοι να δημιουργήσουν συμπράξεις, ή να αυξάνουν τα τέλη τους. Άρθρο

Άρθρο 243 Αντισταθμιστικά οφέλη. Οι ΦΟΔΣΑ πρέπει να καταβάλλουν το 1% τουλάχιστον των εσόδων του ετήσιου προϋπολογισμού τους στους δήμους που επιβαρύνονται από εγκαταστάσεις μηχανικής-βιολογικής επεξεργασίας αποβλήτων και ΧΥΤΑ. Τα χρήματα αυτά καταβάλλονται εντός δύο μηνών από τη λήξη του οικονομικού έτους και οι Δήμοι πρέπει να τα διαθέσουν για «περιβαλλοντικά έργα» κατά 60% εντός των κοινοτήτων που στεγάζουν την εγκατάσταση και κατά 40% στις όμορες κοινότητες.

Άρθρα 245 Οι ΦΟΔΣΑ πρέπει να συστηθούν εντός 4 μηνών από την ψήφιση του νόμου και αν υπάρχουν ήδη (σε δημοτικό ή περιφερειακό επίπεδο) θα πρέπει να προσαρμοστούν στο νέο νομικό πλαίσιο άμεσα.

Η διαχείριση των αποβλήτων είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα. Η διευθέτηση-συγκέντρωση των ΦΟΔΣΑ, όπως γίνεται, σκοπεύει να διευκολύνει συνολικά την ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης. Το νέο πλαίσιο «τακτοποιεί» σχετικά το υφιστάμενο, ώστε να υπάρχει δυνατότητα για περαιτέρω ιδιωτικοποίηση, αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου σε αυτό το πεδίο, στόχοι με άμεση επίπτωση στην οικονομική επιβάρυνση των κατοίκων αλλά και στις εργασιακές σχέσεις και τους μισθούς των εργαζόμενων στον τομέα της διαχείρισης αποβλήτων. Απαιτείται οι Α.Ε. να μετατραπούν άμεσα σε ΝΠΔΔ με μόνιμους δημόσιους υπάλληλους χωρίς εξαίρεση και «παραθυράκια» για ΦοΔΣΑ – Εταιρείες.

ΑΠΟΝΟΜΗ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ ( ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ)

Αποφασίζεται η μεταφορά Διευθύνσεων και Τμημάτων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων σε συνιστώμενες περιφερειακές υπηρεσίες του Υπουργείου Εσωτερικών διατηρώντας το ίδιο προσωπικό και με ορισμένες αλλαγές στην δομή.

ΟΙ ΣΤΟΧΕΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΚΑΙ Η ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

Ο νόμος προέκυψε μετά από μια μακρά διαδικασία. Προηγήθηκε περίοδος κυοφορίας του με διθυραμβικές εξαγγελίες για ενίσχυση της τοπικής «αυτοδιοίκησης», των δημοκρατικών λειτουργιών και της συμμετοχής των πολιτών. Το Μάρτη του 2017 εμφανίστηκε η πρόγευση του με τη δημοσιοποίηση της σχετικής πρότασης του Υπουργείου Εσωτερικών, για την οποία είχαμε εκδώσει σημείωμα τον Απρίλη του 2017. Ενώ, το Γενάρη του 2018 η κυβέρνηση το δημοσιοποίησε και το έθεσε προς «διαβούλευση» μέχρι 15/5/2018μαζί με το πλαίσιο για τη λειτουργία των ΦΟ.Δ.Σ.Α.. Οι βαρύγδουποι τίτλοι που το συνόδευσαν ήταν: «Μεταρρύθμιση του θεσμικού πλαισίου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης – Εμβάθυνση της Δημοκρατίας – Ενίσχυση της Συμμετοχής –Βελτίωση της οικονομικής και αναπτυξιακής λειτουργίας των ΟΤΑ». Με μερικές διαφορές το νομοσχέδιο κατατέθηκε τελικά στη Βουλή στις 4/7 για επεξεργασία στις επιτροπές και μπήκε στην ολομέλεια στις 11/7, όπου με τις αλλαγές που αναφέρουμε και στην αρχή αυτού του σημειώματος ψηφίστηκε στις 12/7/2018.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ παρουσίασε το νόμο ως «σημαντική μεταρρυθμιστική τομή» που αλλάζει το πλαίσιο λειτουργίας των δήμων και περιφερειών. Όμως, σίγουρα δεν είναι αυτό που επικαλούνται, ούτε καν με τους αστικούς όρους προσέγγισης της έννοιας της μεταρρύθμισης. Καταρχήν, γιατί πέραν της αλλαγής του εκλογικού συστήματος, ο ροζ Κλεισθένης δεν επιφέρει άμεσες μεταβολές (πχ στις αρμοδιότητες), όπως έγινε με τον πρασινογάλαζο Καποδίστρια το 1997 και με την αναθεώρηση του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων το 2006 ή τον πράσινο «Καλλικράτη» το 2010. Πρόκειται για νομοθέτημα «λαγό», το οποίο αφού διευθετήσει τον τρόπο λειτουργίας του «τοπικού πολιτικού συστήματος», θα συνοδευτεί εκ των υστέρων με σειρά νομοθετικών προβλέψεων για ζητήματα αρμοδιοτήτων, κατανομής πόρων κτλ. Δήμων, περιφερειών, κεντρικής διοίκησης. Μάλιστα, αυτό περιγράφεται στο κεφάλαιο ΙΑ του νόμου με τα άρθρα 211 και 212, τα οποία σχολιάζουμε παραπάνω και στην αιτιολογική έκθεση αναφέρουν ότι ο Κλεισθένης αποτελεί «το πρώτο βήμα και τη βάση για την προώθηση και την υλοποίηση ενός συνολικού, προοδευτικού, μεταρρυθμιστικού σχεδίου» και θα ακολουθήσει «διαμόρφωση των αναγκαίων συνταγματικών προδιαγραφών για την ολοκλήρωση της διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας» δήμων και περιφερειών.

Ενδεικτικά για το ρόλο του νόμου στην εφαρμογή των μνημονικών πολιτικών είναι και αρκετά σημεία στην αιτιολογική έκθεση :

Αναφέρουν ότι «ο Καλλικράτης δοκιμάστηκε σε συνθήκες πρωτοφανούς, για τα δεδομένα της μεταπολίτευσης, οικονομικής κρίσης, προετοίμαζε «θεσμικές υποδοχές» ενός τοπικού και περιφερειακού διοικητικού μοντέλου, που θα μπορεί να αποτελέσει αντίβαρο ή αντιπαράδειγμα απέναντι σε ένα συγκεντρωτικό κεντρικό κράτος».

«Η ενίσχυση της αναπτυξιακής δράσης και η βελτίωση της οικονομικής λειτουργίας» των φορέων της τοπικής διοίκησης (όπως δηλώνεται στην αιτιολογική έκθεση) μαζί με την ασφυκτικότερη επιτροπεία από την κυβέρνηση δίνουν το στίγμα του νόμου για τις επιδιωκόμενες αναδιαρθρώσεις. Οι δήμοι και οι περιφέρειες αντιμετωπίζονται ως «τοπικές και περιφερειακές επιχειρησιακές μονάδες» και στο όνομα της αποκέντρωσης καλούνται να αποτελέσουν πρότυπα «ανάπτυξης» με «την ολοκλήρωση της διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας της τοπικής αυτοδιοίκησης», με «ωφέλιμη κοινωνικά επιχειρηματικότητα». Άρα βρείτε λεφτά και λειτουργήστε με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και επιχειρηματικά πλάνα και κατ’ επίφαση προς όφελος της κοινωνίας. Εφευρίσκονται τρόποι αντιμετώπισης της υποστελέχωσης των δήμων και της έλλειψης οικονομικών πόρων. Με τις ρυθμίσεις για τη σύναψη προγραμματικών συμβάσεων με τη ΜΟΔ-ΕΕΤΤΑ κλπ “επιδιώκεται η υπέρβαση των λειτουργικών δυσχερειών λόγω – κυρίως – των περιορισμένων ανθρώπινων και οικονομικών πόρων” (αιτιολογική έκθεση). Σαν “υπέρβαση” θεσμοθετείται, επί της ουσίας, η εμπέδωση και εφαρμογή της διαρκούς αποψίλωσης των δήμων από προσωπικό, η μη πρόσληψη νέου μόνιμου προσωπικού και η διοχέτευση των οικονομικών πόρων σε άλλους φορείς και συγκεντρωτικές μονάδες, που θα ασκούν και το ουσιαστικό μέρος σημαντικών αρμοδιοτήτων.

Για τον παραπάνω σκοπό της εξεύρεσης πόρων ανοίγονται «Νέα πεδία αναπτυξιακής δράσης» για τους δήμους και τα Νομικά τους Πρόσωπα με την είσοδό τους δραστηριότητες παραγωγής, αποθήκευσης, πώλησης – προμήθειας ενέργειας μέσα από τη συγκρότηση εταιρειών «με κοινωνικό πρόσημο» που «θα περιορίσουν την κερδοσκοπία». Το ιδεολογικό περιτύλιγμα της ρύθμισης ισχυρίζεται ότι οι δήμοι, μέσα από εταιρείες που θα δημιουργήσουν (σε σύμπραξη με ποιους, με ποια κεφάλαια;) κυρίως στον τομέα των ΑΠΕ, θα μπορούν να προσφέρουν φθηνότερη ενέργεια και ανταγωνιστικές υπηρεσίες προς όφελος των πολιτών, που και αυτοί θα εμπλέκονται με κάποιον τρόπο (ποιον;). Αυτό που κρύβεται είναι ότι οι δήμοι θα μετατραπούν σε εργαλείο περαιτέρω ιδιωτικοποίησης της ενέργειας, εφαρμόζοντας αυτές τις πολιτικές στο οικείο τοπικό επίπεδο και απορροφώντας τις κοινωνικές αντιδράσεις απέναντι σε εγκαταστάσεις αιολικών πάρκων, υδροηλεκτρικών έργων με επιπτώσεις σε ποτάμια, κλπ. Την επιδίωξη αυτή ομολογεί καθαρά η εισηγητική έκθεση (σελ 14, 1η παραγρ.).

– την είσοδο των δήμων στον τομέα των υποδομών και εταιρειών εκτέλεσης μεταφορικού έργου, με ταυτόσημη λογική.

Μέσα από την εφαρμογή των πιο πάνω, ισχυρίζονται ότι “θα επιτευχθεί ο μετασχηματισμός της φυσιογνωμίας κρατικών εταιρειών σε δημόσιες επιχειρήσεις”!

– την αξιοποίηση (με ανάπτυξη οικονομικής δραστηριότητας από πλευράς δήμου) τοπικών φυσικών πόρων ή περιοχών ή εγκαταστάσεων τουριστικής ή άλλης αξίας (οικονομικής) σαν “εξασφάλιση του ευρύτερου δημόσιου και δημοκρατικού ελέγχου επί πόρων και υποδομών”!

Εν κατακλείδι, η εμπλοκή των δήμων στην εφαρμογή του δόγματος της ιδιωτικοποίησης των πάντων, παρουσιάζεται με το επικίνδυνο αφήγημα ότι οι δήμοι είναι δημοκρατικός, αντιπροσωπευτικός θεσμός – και όχι βαθμίδα του κράτους, που θα έχουν την δυνατότητα να εμπλέξουν με την σειρά τους εργαζόμενους και πολίτες, και έτσι μέσα από αυτές τις ρυθμίσεις θα εξασφαλίζεται το κοινωνικό συμφέρον.

Για το συγκεκριμένο Τμήμα του ν/σχεδίου η αιτιολογική έκθεση είναι γεμάτη από διαμάντια συριζαίικης κοπής, που όμως αποκαλύπτουν βαθύτερες επιδιώξεις με μακροπρόθεσμο ορίζοντα καθώς και τους τρόπους για να επιτευχθούν.

Κατά τους εισηγητές, η δραστηριοποίηση των δήμων σε τομείς “αναπτυξιακής δράσης” επιβάλλεται από τα συμπεράσματα μιας κριτικής θεώρησης “στις ορθές επιλογές” του Καλλικράτη. Ούτε λίγο ούτε πολύ, γράφεται ότι “ η θεσμική δυνατότητα αναπτυξιακής δραστηριότητας εντοπίστηκε (σ. κατά την εφαρμογή του Καλλικράτη), στα πεδία της χρηστής διαχείρισης, της διαφάνειας, του συλλογικού θεσμικού ελέγχου και της κοινωνικής αποτελεσματικότητας” και ότι αυτά αποτελούν “στρέβλωση των κοινωνικών, δημοκρατικών και αναπτυξιακών χαρακτηριστικών των νομικών προσώπων (σ.σ. των δήμων)”!

Η αιτιολόγηση έχει και μεγάλες δόσεις από τις σύγχρονες εξελίξεις στην Ευρώπη (σ.σ. λέγε με ΕΕ). Γράφεται ότι “η πολιτική απάντηση της Ευρώπης στην αποτυχία των κρατικών μονοπωλίων να λειτουργήσουν με όρους κοινωνικής αποτελεσματικότητας και δικαίου ήταν η απελευθέρωση της αγοράς” και στο πεδίο των κοινωνικών υπηρεσιών και δημόσιων αγαθών.

Κατά τους εισηγητές, το “δίπολο κρατική/ιδιωτική επιχειρηματικότητα σε αυτό το πεδίο, τείνει να το υπερβε”ί η ανάδειξη της “κοινωνικής οικονομίας”, τα “διαφορετικά μοντέλα δημόσιας ιδιοκτησίας” (sic), κλπ.

Με αυτό το σκεπτικό, εισάγονται όλες οι ρυθμίσεις για την “αναπτυξιακή δράση” των δήμων, σαν δυνατότητα που χρειάζεται περαιτέρω θεσμική επεξεργασία. Για τον τομέα της “ανάπτυξης οικονομικής δραστηριότητας σε δημοτικές εκτάσεις”, που επιδιώκεται να προχωρήσει πιο άμεσα λόγω ευκολότερων συνθηκών (η γη και τα κτίρια είναι χειροπιαστά στο σήμερα) και συσσωρευμένης εμπειρίας από ΤΑΙΠΕΔ – Υπερταμείο, ο νόμος προβλέπει τη συγκρότηση “Επιτροπής για εκπόνηση ολοκληρωμένου θεσμικού πλαισίου” (άρθρο 195).

Ο Κλεισθένης Ι δεν αποτελεί μια εκ βάθρων αλλαγή, αλλά τη συνέχεια, τον «εκσυγχρονισμό» και την εμπέδωση των προηγούμενων πλαισίων, για την προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων μέσω του τοπικού κράτους, την «αποτελεσματικότερη και ταχύτερη» πρόσδεση και διαπλοκή των δήμων και περιφερειών με τα αστικά συμφέροντα και σχεδιασμούς, την προώθηση της επιχειρηματικότητας και ανταποδοτικότητας στη λειτουργία των δήμων, τη σταδιακή συρρίκνωση έως εξαφάνιση των κοινωνικών υπηρεσιών, την μεγαλύτερη φορομπηξία και την ένταξη τους στο «εθνικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης».

Παράλληλα, ο νόμος επιδιώκει να εξασφαλίσει ευρύτερες συναινέσεις και εμπλοκή «υγιών» δυνάμεων (φράση από το εισαγωγικό του Σκουρλέτη στο νομοσχέδιο για διαβούλευση) για την προώθηση και εφαρμογή των αντιλαϊκών πολιτικών μέσω των δήμων και των περιφερειών με μοχλό ένα σύστημα εκλογής με απλή αναλογική. Επιδίωξη η λήψη αποφάσεων να γίνεται μέσα από διαδικασίες “συναίνεσης και σύνθεσης” και όχι από μια “τεχνητή πλειοψηφία” .

Σε αυτό το πεδίο πράγματι θα κριθούν πολλά για την εμπλοκή και τη συνεργασία διάφορων δυνάμεων στην προώθηση και εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών. Τη στάση ταλαντευόμενων διαχειριστικών δυνάμεων ή αυτών που τείνουν να υπερβούν τη διαχειριστική λογική μπροστά στην ορατή δυνατότητα του συστήματος να ενσωματώσει όσους διατηρούν αυταπάτες, ονειρεύονται «προοδευτικές πλειοψηφίες» και να τους εμπλέξει στους σχεδιασμούς τους. Για δε την αντικαπιταλιστική κομμουνιστική αριστερά θα κριθεί η δυνατότητά της να παρέμβει και να εκφράσει τη δυναμική του κινήματος «εκτός, εντός και εναντίον» των σχεδιασμών τους, αξιοποιώντας και τις θέσεις της στα συμβούλια για την οργάνωση της πάλης του κινήματος εκτός.

Ο νόμος συνάντησε την αντίδραση δημοτικού-περιφερειακού κατεστημένου και της Νέας Δημοκρατίας, με σχετικές ανακοινώσεις από Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ) και η Ένωση Περιφερειών Ελλάδας (ΕΝΠΕ) και έντονη διαφημιστική εκστρατεία απαιτώντας αρχικά την απόσυρση του νομοσχέδιου και μετά την ψήφιση με την αμφισβήτησή του και την προβολή του γεγονότος ότι 151 δεν ψήφισαν το άρθρο για το νέο εκλογικό σύστημα. Πρωτοστάτησαν στις αντιδράσεις οι πρόεδροι τους Πατούλης και Αγοραστός αντίστοιχα. Η σκοπιά της αντίθεσής τους δεν έχει καμιά σχέση με την κριτική που κάνουμε εμείς, είναι από αντιδιαμετρικά αντίθετη οπτική και εκφράζει άλλα συμφέροντα. Βασίζεται στο ότι απαιτούν μεγαλύτερη αυτονομία, αρμοδιότητες, διαχείριση οικονομικών πόρων και ταυτόχρονα διαβλέπουν με το νέο εκλογικό σύστημα ότι θα χάσουν το μονοπώλιο της δημοτικής-περιφερειακής εξουσίας σε μια σειρά προπύργια τους για αυτό μιλούν για ακυβερνησία στους δήμους, δυναμική απάντηση με τις τοπικές κοινωνίες και χαρακτηρίζουν το νόμο απαράδεκτο και «τερατούργημα που επιχειρεί τη διάλυση της Αυτοδιοίκησης και την καταστροφή της χώρας». Πριν την ψήφιση κάλεσανδημοτικά και περιφερειακά συμβούλια να συνεδριάσουν και να συζητήσουν το ψήφισμά τους για καταδίκη του νομοσχεδίου, συγκάλεσαν Έκτακτη Γενική Συνέλευση της ΚΕΔΕ στις 11 Μαΐου και κοινό Συνέδριο ΚΕΔΕ και ΕΝΠΕ στις 12 Μαΐου στα οποία καλούν και βουλευτές. Συνεχίζουν να απαιτούν να παραμείνει το εκλογικό σύστημα ως έχει και η θητεία στα 5 χρόνια.

Εκτός των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ, το νόμο στήριξαν και στηρίζουν και δημοσιεύματα που αναδεικνύουν αποκλειστικά το θέμα του εκλογικού συστήματος, το οποίο ανάγεται σε κυρίαρχο, ώστε να χαιρετίζεται εν συνόλω η νομοθετική πρωτοβουλία ως θετική. Να χαρακτηρίζεται τομή, που θα ανοίξει δρόμους για τη λαϊκή συμμετοχή και τις διεκδικήσεις, θα επιφέρει αλλαγές στην πολιτική συμπεριφορά των πολιτών, θα δημιουργήσει την ανάγκη συμμαχιών, θα φέρει χτύπημα στο συγκεντρωτικό σύστημα που επικρατεί σε τοπικό επίπεδο και θα προκαλέσει αλλαγές στη συμπεριφορά των «τοπικών αρχόντων». Ενώ, διατείνονται ότι «θα αναβαθμίσει το ρόλο των Δημοτικών Συμβουλίων, τα οποία σήμερα αποτελούν διακοσμητικά όργανα».

Αυτός ο ισχυρισμός δεν έχει καμιά βάση αφού, στο νομοσχέδιο δεν προβλέπεται οι ουσιαστικές αρμοδιότητες, που ήδη ασκούνται από το δήμαρχο, την Εκτελεστική και την Οικονομική Επιτροπή, να περάσουν στο δημοτικό συμβούλιο. Αυτές οι εκτιμήσεις πηγάζουν μέσα από τα πλαίσια μιας λογικής ότι δήμοι και περιφέρειες αποτελούν «θεσμούς τοπικής αυτοδιοίκησης, όπου το συγκεντρωτικό-Δημαρχοκεντρικό σύστημα Διοίκησης θα αμφισβητηθεί από την αλλαγή συσχετισμών, την ανάπτυξη της τοπικής δημοκρατίας και συμμετοχής των πολιτών στα «κοινά» του τόπου».

Το ΚΚΕ, αφού αρχικά ζήτησε την απόσυρση του νομοσχέδιου γιατί «σε συνέχεια προηγούμενων νόμων προσπαθεί να προσαρμόσει στην Τοπική Διοίκηση την πολιτική που έχει εφαρμοστεί και στο κράτος», κατά την ψηφοφορία στήριξε το άρθρο για το εκλογικό σύστημα, ενώ καταψήφισε το άρθρο για τον περιορισμό της θητείας από τα 5 στα 4 χρόνια και τις άλλες διατάξεις.

Η στάση και η δράση μας

Ο ΣΥΡΙΖΑ με το νόμο επιχειρεί να προετοιμάσει το θεσμικό έδαφος υποδοχής του νέου μοντέλου αρμοδιοτήτων στο τοπικό κράτος, έχοντας ως στόχο να πιέσει για ευρύτερες συναινέσεις. Τέτοιες πλευρές φαίνονται στο νομοσχέδιο : Με την εισαγωγή εκδοχής της «απλής» αναλογικής, με την αλλαγή στην έννοια της λευκής ψήφου στους προϋπολογισμούς και τα τεχνικά προγράμματα. Με τη δημιουργία κι άλλων οργάνων επιδιώκοντας να εμφανίζει ευρύτερη συμμετοχή του κόσμου (δημοψηφίσματα, συμμετοχή της αντιπολίτευσης στα όργανα διοίκησης). Με κατάργηση οργάνων που δεν έδειξαν αποτελεσματικότητα, π.χ. Συνήγορος επιχείρησης και δημότη και την αντικατάσταση από άλλα πιο κεντρικά ελεγχόμενα και επιτελικά, π.χ. Διαβούλευση, Διαμεσολαβητές κ.λπ..

Κατ’ αρχάς χρειάζεται να προβάλλουμε τη γενικότερη άποψη που έχουμε σχετικά με το τοπικό κράτος, που δεν αποτελεί τοπική «αυτοδιοίκηση», όπως το ονομάζουν, αλλά μια σκληρή τοπική διοίκηση.

Να αναδείξουμε ότι οι δήμοι και οι περιφέρειες ασκούν μια αυστηρά καθορισμένη πολιτική μέσα στα όρια και στις κατευθύνσεις που χαράζονται από την εκάστοτε κυβερνητική πολιτική και την Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς δυνατότητες παρεκκλίσεων ή άσκησης μιας διαφορετικής πολιτικής. Άρα δεν υπάρχουν περιθώρια για άσκηση μιας διαχείρισης που θα έχει φιλολαϊκό πρόσημο. Ταυτόχρονα τοπικοί οικονομικοί και άλλοι μηχανισμοί διαπλέκονται με τις αποφάσεις τους. Ο συγκεντρωτικός τρόπος διοίκησης τους προδιαγράφεται-καθορίζεται αυστηρά από το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας τους, το ίδιο η λειτουργία του δημοτικού συμβουλίου. Αυτό παραμένει σε μεγάλο βαθμό ίδιο και με τις αλλαγές του Κλεισθένη.

Η συμμετοχή μας και η στάση μας σε αυτούς τους «αντιπροσωπευτικούς θεσμούς» γίνεται με κριτήριο:

α. την καλύτερη ενημέρωση για τους σχεδιασμούς της δημ/περ. αρχής, την αποκάλυψη των πολιτικών που ασκούνται και στο δήμο και τη διαπλοκή των συμφερόντων

β. την επίγνωση με στοιχεία για το ρόλο και τον τρόπο δράσης του τοπικού κράτους στην εξυπηρέτηση των οικονομικών συμφερόντων, ώστε μετά να αξιοποιούνται από το κίνημα.

γ. το να αποκτούν οι κάτοικοι και οι εργαζόμενοι ένα ακόμα διακριτό μέσο για την παρέμβαση και τον αγώνα τους, ώστε να προβάλλονται τα αιτήματα και οι ανάγκες τους

Κρίνουμε ότι το πρωταρχικό πεδίο πάλης είναι η ανάπτυξη κινήματος και η ενεργοποίηση των ίδιων των κατοίκων. Η συγκρότηση και δράση μιας αριστερής, αντιδιαχειριστικής, ταξικής αντίληψης μέσα στο κίνημα και η δράση και συμμετοχή μας στα δημοτικά/περιφερειακά συμβούλια και τις όποιες επιτροπές τους είναι ταγμένη σε αυτό.

Ο Κλεισθένης Ι έρχεται να εκσυγχρονίσει τον Καλλικράτη και να πετύχει ευρύτερες συναινέσεις και συνεργασίες για τις γενικές ανάγκες του κεφαλαίου και της καπιταλιστικής ανάπτυξης σε αυτή τη φάση. Είναι αυτό το πλαίσιο που φέρνει την όλο και μεγαλύτερη αποσύνδεση της χρηματοδότησης δήμων/περιφερειών από το κράτος, και την όλο και μεγαλύτερη σύνδεση τους με τις ανάγκες της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης, στο όνομα της εξυπηρέτησης της επιχειρηματικότητας και της ανταποδοτικότητας, των συμφερόντων του κεφαλαίου. Οι προτεινόμενες αλλαγές, θεσμοποιούν πλέον την επιχειρηματική λειτουργία των δήμων. Μετατρέπονται πλήρως σε μακρύ χέρι του κεντρικού κράτους/διαχειριστικό μηχανισμό/ εταιρία διαχείρισης- ιδιωτικοποίησης.

ΓΙ ΑΥΤΟ:

Για το νόμο ξεκαθαρίζουμε ότι είμαστε αντίθετοι κρίνοντας τη συνολική του στόχευση και όχι τα επιμέρους στοιχεία του, όπως το νέο σύστημα εκλογής. Ταυτόχρονα, είμαστε αντίθετοι και στο παλιό μοντέλο λειτουργία των δήμων με τον «Καποδίστρια» και στο μετέπειτα πλαίσιο με τον Καλλικράτη.

Η αντίθεσή μας διατυπώνεται από τη σκοπιά ενός άλλου τρόπου οργάνωσης της ζωής μας σαν εργαζόμενοι και κάτοικοι. Ενός τρόπου που θέτει στο κέντρο τα σύγχρονα κοινωνικά και εργατικά δικαιώματα, την ικανοποίηση των αναγκών της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, τη συγκρότηση σύγχρονων δημοκρατικών μορφών λαϊκής συλλογικής οργάνωσης, πάλης και επιβολής της λαϊκής θέλησης, με λόγο στην πολιτική που σχεδιάζεται και εφαρμόζεται στην πόλη. Συγκρουόμαστε με όλα τα χαρακτηριστικά θεσμικής οργάνωσης του τοπικού κράτους που το διαπερνούν σαν κόκκινη γραμμή και όλα τα στοιχεία που αναδεικνύουν το βαθιά αντιλαϊκό χαρακτήρα του τοπικού κράτους.

Σε σχέση με το σύστημα εκλογής: Εμείς είμαστε υπέρ της απλής ανόθευτης αναλογικής. Το σύστημα στον Κλεισθένη είναι ένα αναλογικότερο μοντέλο, μια εκδοχή της απλής αναλογικής, που λειτουργεί, όμως, με αποκλεισμούς. Από τη στιγμή που αποκλείονται συνδυασμοί, που δεν μπορούν να συγκεντρώσουν τον απαραίτητο αριθμό υποψηφίων ή και μεμονωμένοι υποψήφιοι, δεν αποτελεί απλή ανόθευτη αναλογική.

Παλεύουμε :

Ενάντια στην αντιδημοκρατική λειτουργία Δήμων και Περιφερειών και τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που υπηρετούνται από το προηγούμενο πλαίσιο λειτουργίας τους και επεκτείνονται με τον Κλεισθένη.
Ενάντια στο δήμο-επιχείρηση με το δημότη-πελάτη και στην ανταποδοτική παροχή των υπηρεσιών. Στις ηλεκτρονικές κατασχέσεις και πλειστηριασμούς των δήμων σε βάρος των κατοίκων.
Ενάντια στην ιδιωτικοοικονομική-επιχειρηματική λειτουργία με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, τις άμεσες ή έμμεσες ιδιωτικοποιήσεις είτε ΣΔΙΤ είτε με εκχωρήσεις που οδηγούν την παραχώρηση λειτουργιών και υπηρεσιών στο κεφάλαιο.
Είμαστε αντίθετοι στα εθνικά και ευρωπαϊκά προγράμματα και επιχειρησιακά προγράμματα, τα κριτήρια «επιλεξιμότητας», με βάση τα πλαίσια που επιβάλλουν Ε.Ε., μνημόνια και κυβερνήσεις και κριτήρια την καπιταλιστική ανάπτυξη και τα αστικά συμφέροντα. Ενάντια στα Παρατηρητήρια, την επιτήρηση-συμμόρφωση- με τις επιταγές των μνημονίων.
Ενάντια στο δήμο-φορομπήχτη, στην επέκταση των ανταποδοτικών τελών και στις αυξήσεις των δημοτικών τελών, στη συρρίκνωση-υποβάθμιση των δημόσιων δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών.
Ενάντια σε δήμους περιφέρειες που προωθούν και χρησιμοποιούν μορφές ευέλικτης, προσωρινής, φτηνής εργασίας.
Ενάντια στην παραχώρηση της διαχείρισης των αποβλήτων σε ιδιώτες και τη λειτουργία της χωρίς κριτήριο την υγεία των κατοίκων και των εργαζομένων και την προστασία του περιβάλλοντος.
Ενάντια στην «μεταφορά αρμοδιοτήτων» που αφορούν δικαιώματα, όπως η εκπαίδευση, η υγεία κλπ στους Δήμους, γιατί γίνεται δρόμος για την ανάπτυξη της ταξικής διαφοροποίησης ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς Δήμους, για την απαλλαγή των κυβερνήσεων από το βάρος των κοινωνικών υπηρεσιών και για τη μεγαλύτερη ευελιξία στην προσαρμογή τους στις ανάγκες του κεφαλαίου.
Ενάντια στη λειτουργία δημοτικών Α.Ε. από δήμους και περιφέρειες.

Αγωνιζόμαστε :

Οι δήμοι και οι κοινότητες να συγκροτούνται με τρόπο που να εξασφαλίζεται η άμεση συμμετοχή και δημοκρατία. Λαϊκές συνελεύσεις στις γειτονιές με αποφασιστικό ρόλο και αρμοδιότητες. Καθιέρωση της απλής ανόθευτης αναλογικής χωρίς αποκλεισμούς. Έμμεση εκλογή του δημάρχου κλπ
Κατοχύρωση του λαϊκού και εργατικού ελέγχου στον σχεδιασμό των συνολικών προτεραιοτήτων μιας περιοχής, την εκτέλεση, το κόστος κάθε εκτελούμενου έργου (υποδομών, υπηρεσιών κλπ) από τους άμεσα ενδιαφερόμενους λαϊκούς φορείς και τις οργανώσεις τους. Καθιέρωση βέτο για τοπικά ζητήματα από τις αντίστοιχες συνελεύσεις κατοίκων ή άλλα λαϊκά όργανα και θεσμούς.
Το μαζικό λαϊκό κίνημα να καταργεί, στην πράξη, αντιλαϊκές αποφάσεις, να ανακαλεί και το δημοτικό συμβούλιο, του οποίου τα μέλη να είναι αιρετά και ανακλητά. Αποφασιστικό ρόλο των οργάνων της πάλης των εργαζόμενων σε όλη την πορεία των αποφάσεων, από τον καθορισμό των αναγκών, έως τον προγραμματισμό και την εκτέλεση των κάθε είδους έργων.
Μέτρα και υποδομές που εξυπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες και είναι συμβατοί με τη φύση. Χρηματοδοτήσεις για τις λαϊκές ανάγκες και υποδομές και όχι για έργα βιτρίνας.
Πλήρεις και αξιοπρεπείς, δωρεάν για τα λαϊκά στρώματα, κοινωνικές υπηρεσίες των Δήμων για την κοινωνική πρόνοια (π.χ παιδικοί σταθμοί, ΚΑΠΗ, πολιτισμό, αθλητισμό κλπ..
Υποδομές και έργα προστασίας από πλημμύρες – πυρκαγιές – σεισμούς – καταστροφές από καιρικά φαινόμενα καθώς και από μόλυνση – ρύπανση εδάφους, νερού, αέρα.
Γενναία επιχορήγηση από τον κρατικό προϋπολογισμό και άμεση επιστροφή των κονδυλίων που έχουν παρακρατήσει οι κυβερνήσεις. Αυξημένη φορολογία στις τοπικές επιχειρηματικές δραστηριότητες και στη μεγάλη ακίνητη περιουσία με αντίστοιχη μείωση-κατάργηση των δημοτικών φόρων-τελών για τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Κατάργηση της πολλαπλής φορολόγησης της λαϊκής κατοικίας. Καμία σύνδεση με των εσόδων των δήμων με ΦΠΑ και ΦΑΠ.
Δικαίωμα ψήφου για όλους τους μετανάστες.
Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους τους εργαζόμενους σε δήμους-περιφέρειες. Είμαστε αντίθετοι με τις χιλιάδες απολύσεις των ελαστικά εργαζόμενων.

Επιτροπή για θέματα πόλης χώρου περιβάλλοντος του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, 7/9/2018

κοινοποίησε το:

Χωρίς κατηγορία

Το νομικό πλαίσιο για την ανεξαρτητοποίηση – διαγραφή μελών δημοτικών παρατάξεων

30 Ιουλίου 2018 s

Άρθρο 73
Δημοτικές παρατάξεις – Αντικατάσταση του άρθρου 66 του ν. 3852/2010
Το άρθρο 66 του ν. 3852/2010 αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 66
Δημοτικές παρατάξεις
Οι δημοτικοί σύμβουλοι έχουν απεριόριστο το δικαίωμα της γνώμης και της ψήφου κατά συνείδηση.

Τα μέλη του δημοτικού συμβουλίου ανήκουν σε δημοτικές παρατάξεις, ανάλογα με το συνδυασμό με τον οποίο έχουν εκλεγεί.
Επικεφαλής της δημοτικής παράταξης είναι ο σύμβουλος που ήταν υποψήφιος δήμαρχος και, στην περίπτωση θανάτου, παραίτησης, ανεξαρτητοποίησης, δια- γραφής ή αδυναμίας του, ο σύμβουλος που εκλέγεται από την πλειοψηφία των δημοτικών συμβούλων που ανήκουν στην παράταξη.
Μέλος του δημοτικού συμβουλίου μπορεί με γραπτή δήλωσή του προς το προεδρείο να ανεξαρτητοποιηθεί από τη δημοτική παράταξη, με την οποία έχει εκλεγεί.
Εάν η δημοτική παράταξη έχει τουλάχιστον τρία (3) μέλη, με αιτιολογημένη απόφαση και με πλειοψηφία των δύο τρίτων (2/3) αυτών, είναι δυνατόν να διαγραφεί σύμβουλος, ο οποίος είναι μέλος της.
Μέλος του δημοτικού συμβουλίου που ανεξαρτητοποιήθηκε ή διαγράφηκε από την παράταξή του, μπορεί να ενταχθεί σε άλλη, με γραπτή δήλωση που υποβάλλεται στο προεδρείο του δημοτικού συμβουλίου και υπογράφεται από τον ίδιο και τα δύο τρίτα (2/3) τουλάχιστον των μελών της παράταξης στην οποία προσχωρεί, εφόσον αυτή έχει τουλάχιστον τρία (3) μέλη, ή από όλα τα μέλη της παράταξης στην οποία προσχωρεί, εφόσον αυτή έχει λιγότερα από τρία (3) μέλη.
Υφιστάμενες παρατάξεις μπορούν να συνενωθούν σχηματίζοντας νέα παράταξη, με γραπτή δήλωση προς το προεδρείο του δημοτικού συμβουλίου, την οποία υπογράφει το σύνολο των μελών των συνενούμενων παρατάξεων.
Το μέλος που ανεξαρτητοποιήθηκε ή διαγράφηκε από την παράταξή του, εκτός από την περίπτωση της παραγράφου 7, δεν μπορεί να εξακολουθήσει να είναι μέλος του προεδρείου, όπου εκλέχτηκε ως μέλος της παράταξης από την οποία ανεξαρτητοποιήθηκε ή δι- αγράφηκε. Είναι δυνατή, όμως, η επανένταξή του στην παράταξη από την οποία ανεξαρτητοποιήθηκε ή διαγρά- φηκε, εφόσον τούτο γίνει δεκτό από τα δύο τρίτα (2/3) των μελών, προκειμένου για παρατάξεις που έχουν του- λάχιστον τρία (3) μέλη και από όλα τα μέλη, προκειμένου για παρατάξεις με λιγότερα από τρία (3) μέλη.
Για την αποδοτικότερη λειτουργία των δημοτικών παρατάξεων η δημοτική αρχή οφείλει να παραχωρεί σε αυτές κατάλληλα εξοπλισμένο χώρο, καθώς και γραμ- ματειακή υποστήριξη.».

Η διαδικασία και οι συνέπειες της διαγραφής ή ανεξαρτητοποίησης των δημοτικών συμβούλων – Τα δικαιώματά τους

ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ: Lawspot.gr ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 24/07/2018 – 12:31 ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ: 30/07/2018 – 12:41

Με εγκύκλιό του το Υπουργείο Εσωτερικών παρέχει διευκρινίσεις σχετικά με τη διαδικασία και τις συνέπειες της διαγραφής ή ανεξαρτητοποίησης των δημοτικών συμβούλων, όσο και τα δικαιώματά τους.

Εφαρμοστέες Διατάξεις

α. Σύμφωνα με το άρθρο 18 παρ. 1 του ν. 3852/2010 «Η εκλογή του δημάρχου, των δημοτικών συμβούλων, των συμβούλων των δημοτικών ή τοπικών κοινοτήτων και του εκπροσώπου της τοπικής κοινότητας γίνεται κατά συνδυασμούς. Υποψηφιότητες εκτός συνδυασμών αποκλείονται».

β. Περαιτέρω το άρθρο 66 του ν. 3852/2010 ορίζει, μεταξύ άλλων, ότι: «Τα μέλη του δημοτικού συμβουλίου ανήκουν σε δημοτικές παρατάξεις, ανάλογα με το συνδυασμό με τον οποίο έχουν εκλεγεί» (παρ. 2). «Μέλος του δημοτικού συμβουλίου μπορεί με γραπτή δήλωσή του προς το προεδρείο να ανεξαρτητοποιηθεί από τη δημοτική παράταξη, με την οποία έχει εκλεγεί» (παρ. 4). «Εάν η δημοτική παράταξη έχει τουλάχιστον τρία (3) μέλη, με αιτιολογημένη απόφαση και με πλειοψηφία των δύο τρίτων (2/3) αυτών, είναι δυνατόν να διαγραφεί σύμβουλος, ο οποίος είναι μέλος της» (παρ. 5). «Το μέλος του δημοτικού συμβουλίου που ανεξαρτητοποιήθηκε ή διαγράφηκε από την παράταξή του δεν μπορεί να ενταχθεί σε άλλη παράταξη και δεν μπορεί να εξακολουθήσει να είναι μέλος του προεδρείου ή της οικονομικής επιτροπής ή της επιτροπής ποιότητας ζωής, όπου εκλέχτηκε ως μέλος της παράταξης από την οποία ανεξαρτητοποιήθηκε ή διαγράφηκε, καθώς και να ορισθεί ή να παραμείνει αντιδήμαρχος κατά τη διάρκεια της θητείας του. Είναι δυνατή, όμως, η επανένταξή του στην παράταξη από την οποία ανεξαρτητοποιήθηκε ή διαγράφηκε, εφόσον τούτο γίνει δεκτό από τα δύο τρίτα (2/3) των μελών, προκειμένου για παρατάξεις που έχουν τουλάχιστον τρία (3) μέλη και από όλα τα μέλη, προκειμένου για παρατάξεις με λιγότερα από τρία (3) μέλη» (παρ. 6).

γ. Επιπλέον, σύμφωνα με το άρθρο 74 παρ. 8 του ν. 3852/2010, «Όταν τα μέλη της οικονομικής ή της επιτροπής ποιότητας ζωής παύουν για οποιονδήποτε λόγο να είναι μέλη των αντίστοιχων δημοτικών παρατάξεων, εκπίπτουν αυτοδικαίως από την οικονομική ή την επιτροπή ποιότητας ζωής και αντικαθίστανται, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου αυτού».

δ. Εξάλλου, σύμφωνα με το άρθρο 79 παρ. 2 του ν. 3852/2010, «Ο Πρόεδρος και τα μέλη του συμβουλίου της δημοτικής κοινότητας μπορούν με γραπτή δήλωσή τους προς τον δήμαρχο να ανεξαρτητοποιηθούν από το συνδυασμό με τον οποίο έχουν εκλεγεί. Οι ανωτέρω είναι δυνατόν να διαγραφούν με αιτιολογημένη απόφαση που λαμβάνεται με την πλειοψηφία των 2/3, η οποία υπολογίζεται επί του συνολικού αριθμού των δημοτικών συμβούλων και συμβούλων δημοτικής κοινότητας στην οποία είναι μέλος ο διαγραφείς. Πρόεδρος ή αναπληρωτής αυτού, δεν μπορεί να γίνει ή να παραμείνει ο ανεξαρτητοποιηθείς ή ο διαγραφείς από το συνδυασμό με τον οποίο εκλέχθηκε».

ε. Τέλος, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 80 παρ. 2 εδ. β’ του ν. 3852/2010, «Σε περίπτωση της, με οποιονδήποτε τρόπο, ανεξαρτητοποίησης του Προέδρου του συμβουλίου τοπικής κοινότητας, αυτός εκπίπτει αυτοδικαίως από το αξίωμα του Προέδρου. Τη θέση του Προέδρου λαμβάνει ο επόμενος σε σταυρούς προτίμησης σύμβουλος της τοπικής κοινότητας της ίδιας παρατάξεως. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει άλλος σύμβουλος τοπικής κοινότητας να δύναται και να δέχεται να αναλάβει την άσκηση των καθηκόντων του Προέδρου ή που να έχει εκλεγεί με την ίδια παράταξη, η θέση αυτή καταλαμβάνεται από το σύμβουλο της δεύτερης σε σειρά εκλογής στη συγκεκριμένη τοπική κοινότητα, παράταξης και, σε περίπτωση κωλύματος και αυτού, τη θέση καταλαμβάνει ο σύμβουλος της τρίτης σε σειρά εκλογής στη συγκεκριμένη τοπική κοινότητα, παράταξης».

Τρόπος εφαρμογής των διατάξεων

Α. Έννοια δημοτικού συνδυασμού και δημοτικής παράταξης

Σε αντιστοιχία με όσα γίνονταν δεκτά και υπό το προϊσχύσαν δίκαιο, ιδίως επί τη βάσει των διατάξεων των άρθρων 34 και 94 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων (ΚΔΚ, κυρώτ. νόμος 3463/2006, Α’ 114), η διαδικασία εκλογής δημάρχου, δημοτικών συμβούλων, συμβούλων δημοτικών ή τοπικών κοινοτήτων ή εκπροσώπου τοπικής κοινότητας, λαμβάνει χώρα αποκλειστικά κατά συνδυασμούς, ώστε το εκλογικό σώμα να επιλέγει με βάση το πρόγραμμα, το πρόσωπο του επικεφαλής, αλλά και το σύνολο των προσώπων που απαρτίζουν το συνδυασμό και τη δυνατότητα της μεταξύ τους συνεργασίας.

Οι δημοτικές παρατάξεις απαρτίζονται από τα μέλη των συνδυασμών που έλαβαν μέρος στις εκλογές και αναδείχθηκαν δημοτικοί σύμβουλοι ή σύμβουλοι δημοτικών ή τοπικών κοινοτήτων (έστω και αν ο συνδυασμός έχει εκλέξει έναν μόνο σύμβουλο) και αποκτούν υπόσταση κατά την εγκατάσταση των νέων δημοτικών αρχών. Υπογραμμίζεται ότι σύμφωνα με όσα γίνονται νομολογιακά δεκτά, οι δημοτικές παρατάξεις αποτελούν ιδιόμορφα (sui generis) ιδιωτικά σχήματα που αποσκοπούν, όπως άλλωστε αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση του ΚΔΚ, στην επίτευξη συντονισμένης δράσης των δημοτικών συμβούλων, ενώ δύνανται να αποτελέσουν φορείς τόσο δικαιωμάτων όσο και υποχρεώσεων για θέματα που ανακύπτουν κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων του δημοτικού συμβουλίου.

Άμεση συνέπεια του ιδιωτικού χαρακτήρα των συνδυασμών και των δημοτικών παρατάξεων αποτελεί το γεγονός ότι υλικές ή νομικές ενέργειες των ανωτέρω δε δύνανται, σε καμία περίπτωση, να λάβουν χαρακτήρα διοικητικών πράξεων, διότι με αυτές λαμβάνονται πολιτικού χαρακτήρα αποφάσεις. Ειδικότερα, η διαγραφή ή η ανεξαρτητοποίηση μέλους δημοτικής παράταξης αποτελεί εσωτερικό της ζήτημα, ζήτημα δηλαδή που αφορά στη σχέση της παράταξης με τα μέλη της. Έτσι, αποφάσεις που έχουν ληφθεί από την παράταξη ή κείμενα που έχουν εκδοθεί από την ίδια δε θεωρούνται διοικητικές πράξεις και δε δύνανται να ελεγχθούν ως τέτοιες είτε από το δημοτικό συμβούλιο είτε από τον Ελεγκτή Νομιμότητας (Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, σύμφωνα με το άρθρο 238 του ν. 3852/2010 και το άρθρο 28 του Ν. 4325/2015). Επίσης, εκφεύγουν του ακυρωτικού ελέγχου του Συμβουλίου της Επικρατείας, ενώ έχει γίνει δεκτό πως η διαγραφή μέλους δημοτικής παράταξης αποτελεί ένα αντικειμενικό δεδομένο, βάσει του οποίου επέρχονται αυτόθροες συνέπειες στην απώλεια των αξιωμάτων που κατέχει, σύμφωνα με τις ειδικότερες διατάξεις του ν. 3852/2010.

Β. Ακολουθούμενη διαδικασία σε περιπτώσεις ανεξαρτητοποίησης ή διαγραφής

α. Ως προς τους δημοτικούς συμβούλους

i. Δημοτικοί σύμβουλοι δύνανται να ανεξαρτητοποιηθούν με δική τους πρωτοβουλία από τη δημοτική παράταξη στην οποία ανήκουν, μέσω υποβολής γραπτής δήλωσής τους προς το προεδρείο του δημοτικού συμβουλίου. Κατ’ αντιστοιχία με όσα γίνονται παγίως δεκτά στην περίπτωση της παραίτησης αιρετών από αξίωμα, η ανωτέρω γραπτή δήλωση πρέπει να διατυπώνεται κατά τρόπο σαφή, ώστε να προκύπτει η βούληση του δημοτικού συμβούλου να αποχωρήσει, οριστικά, από την δημοτική παράταξη.

ii. Δημοτικοί σύμβουλοι δύνανται, επίσης, να διαγραφούν από τη δημοτική παράταξη στην οποία ανήκουν. Για να λάβει χώρα το ανωτέρω, εάν η δημοτική παράταξη έχει τουλάχιστον τρία (3) μέλη, απαιτείται απόφαση της πλειοψηφίας των δύο τρίτων (2/3) αυτών. Η απόφαση πρέπει να είναι ειδικά αιτιολογημένη, ενώ το πρακτικό λήψης της απόφασης, το οποίο φέρει τις απαιτούμενες υπογραφές, κοινοποιείται υποχρεωτικά στον πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου, δίχως όμως να ελέγχεται από αυτόν, καθώς και στον διαγραφέντα σύμβουλο.

iii. Σε κάθε περίπτωση, ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου οφείλει να ανακοινώσει την απόφαση διαγραφής ή ανεξαρτητοποίησης δημοτικού συμβούλου στο δημοτικό συμβούλιο και να κοινοποιήσει την απόφαση στην αρμόδια Αποκεντρωμένη Διοίκηση.

β. Ως προς τους δημοτικούς συμβούλους που είναι μέλη του προεδρείου δημοτικού συμβουλίου

i. Επισημαίνεται ότι σύμβουλος που ανεξαρτητοποιήθηκε δεν μπορεί να εξακολουθήσει να είναι μέλος του προεδρείου.

ii. Επίσης, μέσω της διαδικασίας που περιγράφηκε ανωτέρω (βλ. αii και αiii), το μέλος του προεδρείου δύναται να διαγραφεί ως δημοτικός σύμβουλος από την παράταξη στην οποία ανήκει, ενώ, μόλις λάβει χώρα η διαγραφή απολύει αυτοδικαίως και το αξίωμά του. Αυτό διότι δημοτικός σύμβουλος που διαγράφηκε από την παράταξή του δεν μπορεί να εξακολουθήσει να είναι μέλος του προεδρείου.

γ. Ως προς τους αντιδημάρχους

i. Σε περίπτωση που αντιδήμαρχος επιθυμεί την ανεξαρτητοποίησή του από τη δημοτική παράταξη στην οποία ανήκει, δύναται να υποβάλλει γραπτή δήλωση ανεξαρτητοποίησής του ως δημοτικός σύμβουλος προς το προεδρείο του οικείου συμβουλίου, κατά τα ισχύοντα για τους δημοτικούς συμβούλους (βλ. αi και αiii). Επισημαίνεται ότι σύμβουλος που ανεξαρτητοποιήθηκε δεν μπορεί να εξακολουθήσει να είναι αντιδήμαρχος, συνεπώς αντιδήμαρχος που ανεξαρτητοποιήθηκε απολύει αυτοδικαίως το αξίωμά του.

ii. Δημοτικός σύμβουλος που διαγράφηκε από την παράταξή του, βάσει της διαδικασίας που περιγράφηκε ανωτέρω (βλ. αii και αiii), δεν μπορεί να εξακολουθήσει να κατέχει το αξίωμα του αντιδημάρχου.

δ. Ως προς τα μέλη της οικονομικής επιτροπής και της επιτροπής ποιότητας ζωής

Η εφαρμογή διατάξεων περί ανεξαρτητοποίησης ή διαγραφής από παράταξη δημοτικού συμβούλου επιφέρει συνέπειες και στην ιδιότητά του ως μέλος της οικονομικής επιτροπής ή της επιτροπής ποιότητας ζωής. Επισημαίνεται ότι και στην περίπτωση αυτή, δημοτικός σύμβουλος που ανεξαρτητοποιήθηκε ή διαγράφηκε από την παράταξή του απολύει αυτοδικαίως και την ιδιότητα ως μέλος των ανωτέρω επιτροπών στις οποίες εκλέχτηκε ως μέλος της παράταξης από την οποία ανεξαρτητοποιήθηκε ή διαγράφηκε (βλ. αi, αii και αiii).

ε. Ως προς τον πρόεδρο και τα μέλη του συμβουλίου δημοτικής κοινότητας

i. Τόσο ο πρόεδρος όσο και τα μέλη συμβουλίου δημοτικής κοινότητας δύνανται να ανεξαρτητοποιηθούν από τη δημοτική παράταξη στην οποία ανήκουν, μέσω υποβολής γραπτής δήλωσής τους προς το δήμαρχο του οικείου δήμου, ο οποίος την κοινοποιεί στον πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου. Επαναλαμβάνεται ότι η ανωτέρω γραπτή δήλωση πρέπει να διατυπώνεται κατά τρόπο σαφή, ώστε να προκύπτει η βούληση των ανωτέρω προσώπων να αποχωρήσουν, οριστικά, από την δημοτική παράταξη.

ii. Επισημαίνεται ότι ο πρόεδρος και τα μέλη του συμβουλίου της δημοτικής κοινότητας είναι δυνατόν, επίσης, να διαγραφούν με αιτιολογημένη απόφαση που λαμβάνεται με την πλειοψηφία των 2/3, η οποία υπολογίζεται επί του συνολικού αριθμού των δημοτικών συμβούλων και συμβούλων δημοτικής κοινότητας της παράταξης στην οποία είναι μέλος ο διαγραφείς.

iii. Ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου οφείλει να ανακοινώσει την απόφαση διαγραφής ή ανεξαρτητοποίησης συμβούλου δημοτικής κοινότητας στο δημοτικό συμβούλιο και στο συμβούλιο δημοτικής κοινότητας, αλλά και να κοινοποιήσει την απόφαση στην αρμόδια Αποκεντρωμένη Διοίκηση.

iv. Σε κάθε περίπτωση, είτε δηλαδή έχει λάβει χώρα ανεξαρτητοποίηση είτε διαγραφή προέδρου δημοτικής κοινότητας από την παράταξη του, ο τελευταίος δε νομιμοποιείται να συνεχίσει να ασκεί τα καθήκοντα του προέδρου. Το ίδιο συμβαίνει στην περίπτωση που και ο αναπληρωτής του προέδρου ανεξαρτητοποιηθεί ή διαγραφεί. Σημειώνεται, ότι στο μέτρο που η μη αποδοχή του αξιώματος του Προέδρου δεν οδηγεί σε απώλεια της ιδιότητας του μέλους του συμβουλίου της δημοτικής κοινότητας, πρέπει να γίνει δεκτό ότι και ο ανεξαρτητοποιηθείς ή διαγραφείς εξακολουθεί να ασκεί τα καθήκοντά του ως μέλος του συμβουλίου, ενώ για την πλήρωση της θέσης του προέδρου εφαρμόζεται η παρ. 3 του άρθρου 79 του ν. 3852/2010.

στ. Ως προς τον πρόεδρο του συμβουλίου τοπικής κοινότητας

Ο πρόεδρος και τα μέλη του συμβουλίου τοπικής κοινότητας δύνανται να ανεξαρτητοποιηθούν από τη δημοτική παράταξη στην οποία ανήκουν, μέσω υποβολής γραπτής δήλωσής τους προς το δήμαρχο του οικείου δήμου, ο οποίος την κοινοποιεί στον πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου. Ειδικά σε περίπτωση ανεξαρτητοποίησης προέδρου συμβουλίου, αυτός εκπίπτει αυτοδίκαια από το αξίωμά του, ενώ για την πλήρωση της θέσης του προέδρου εφαρμόζεται η παρ. 2 του άρθρου 80 του ν. 3852/2010.

Αντίθετα, ελλείψει ειδικής νομοθετικής πρόβλεψης στο άρθρο 80 του ν. 3852/2010, η ανεξαρτητοποίηση εκπροσώπου τοπικής κοινότητας δεν επιφέρει έννομες συνέπειες, αλλά αποτελεί, απλώς, έκφραση της πολιτικής του βούλησης για ανεξαρτητοποίηση.

Γ. Δικαιώματα και υποχρεώσεις ανεξαρτητοποιηθέντων ή διαγραφέντων μελών δημοτικών παρατάξεων

Όσον αφορά τα δικαιώματα και, συνακόλουθα, τις υποχρεώσεις δημοτικών συμβούλων, που ανεξαρτητοποιήθηκαν ή διαγράφηκαν από την παράταξή τους, σύμφωνα με τη διαδικασία που περιγράφηκε ανωτέρω, υπογραμμίζεται, καταρχήν, ότι οι εν λόγω δημοτικοί σύμβουλοι θα πρέπει να θεωρούνται ανεξάρτητα μέλη του συμβουλίου, μη ανήκοντα σε κάποια παράταξη.

Ο ν. 3852/2010 δεν παρέχει τη δυνατότητα δημιουργίας δημοτικής παράταξης από συμβούλους που ανεξαρτητοποιήθηκαν ή διαγράφηκαν από τις δημοτικές παρατάξεις με τις οποίες έχουν εκλεγεί. Ομοίως, αποκλείεται η δυνατότητα προσχώρησης διαγραφέντα ή ανεξαρτητοποιηθέντα δημοτικού συμβούλου σε άλλη παράταξη από αυτήν με την οποία έχει εκλεγεί. Εντούτοις, από το νομοθέτη παρέχεται η δυνατότητα επανένταξης ανεξάρτητου δημοτικού συμβούλου στην παράταξη από την οποία ανεξαρτητοποιήθηκε ή διαγράφηκε, εφόσον τούτο γίνει δεκτό από τα δύο τρίτα (2/3) των μελών, προκειμένου για παρατάξεις που έχουν τουλάχιστον τρία (3) μέλη και από όλα τα μέλη, στην περίπτωση ανεξαρτητοποίησης δημοτικού συμβούλου, προκειμένου για παρατάξεις με λιγότερα από τρία (3) μέλη.

Επισημαίνεται ότι τυχόν αλλαγές στον αριθμό των μελών των παρατάξεων της μειοψηφίας, λόγω ανεξαρτητοποιήσεων ή διαγραφών δεν οδηγούν σε επανακαθορισμό των παρατάξεων που συνιστούν τη μείζονα ή την ελάσσονα μειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου, καθώς αυτές έχουν διαμορφωθεί με βάση το εκλογικό αποτέλεσμα και τη σχετική απόφαση ανακήρυξής τους από το Πρωτοδικείο. Επίσης, σε τυχόν οριακές περιπτώσεις όπου υπάρχει ικανός αριθμός δημοτικών συμβούλων που ανεξαρτητοποιηθήκαν ή διαγράφηκαν από την παράταξη της πλειοψηφίας, δεν τίθεται θέμα αμφισβήτησης στο πρόσωπο του δημάρχου.

Υπενθυμίζεται, εξάλλου, ότι σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 66 παρ. 6 εδ. β’ του ν. 3852/2010, ανεξαρτητοποιηθείς σύμβουλος δε μπορεί να εξακολουθήσει να είναι μέλος του προεδρείου ή της οικονομικής επιτροπής ή της επιτροπής ποιότητας ζωής, όπου εκλέχτηκε ως μέλος της παράταξης από την οποία ανεξαρτητοποιήθηκε ή διαγράφηκε, καθώς και να ορισθεί ή να παραμείνει αντιδήμαρχος κατά τη διάρκεια της θητείας του. Επίσης, συμμετέχει στην εκλογή μελών του προεδρείου του δημοτικού συμβουλίου μόνο κατά τη β’ φάση της εκλογής και όχι κατά την α’ φάση, καθόσον στη φάση αυτή συμμετέχουν μόνο μέλη των δημοτικών παρατάξεων.

Από την άλλη πλευρά, ο ανεξαρτητοποιηθείς ή διαγραφείς δημοτικός σύμβουλος έχει τα κατωτέρω, ενδεικτικά, δικαιώματα:

i. Παρευρίσκεται και ψηφίζει στις συζητήσεις της ολομέλειας του δημοτικού συμβουλίου, καθώς δεν απολύει τη θέση του εντός αυτής.

ii. Δύναται να αιτείται μαζί με άλλους δημοτικούς συμβούλους τη σύγκληση δημοτικού συμβουλίου, βάσει της διάταξης του άρθρου 67 παρ. 2 εδ. α’ του ν. 3852/2010. H εν λόγω διάταξη θεσπίζει ρητά την υποχρέωση του πρόεδρου του δημοτικού συμβουλίου να καλεί τα μέλη του σε συνεδρίαση με γραπτή πρόσκληση, όποτε το ζητήσει το ένα τρίτο (1/3) τουλάχιστον του συνολικού αριθμού των μελών του συμβουλίου ή το σύνολο των συμβούλων της μειοψηφίας. Στην τελευταία περίπτωση, μάλιστα, ο ανεξάρτητος σύμβουλος λογίζεται ως μέλος της μειοψηφίας.

iii. Δύναται να ζητά από τον δήμαρχο, την οικονομική επιτροπή και την επιτροπή ποιότητας ζωής πληροφορίες και συγκεκριμένα στοιχεία, που είναι χρήσιμα για την άσκηση των καθηκόντων του, βάσει του άρθρου 69 παρ. 3 του ν. 3852/2010.

iv. Δικαιούται να εγγραφεί ως ομιλητής και να τοποθετηθεί επί συγκεκριμένου θέματος της ημερήσιας διάταξης, εντός των συνεδριάσεων του δημοτικού συμβουλίου.

Δείτε αναλυτικά την εγκύκλιο εδώ.

κοινοποίησε το:

Aυτοδιοίκηση

Ο «Κλεισθένης» φέρνει διπλές κάλπες

3 Μαΐου 2018 s

30.04.2018

Συντάκτης:

Στέργιος Ζιαμπάκας

Διπλές κάλπες στις 13 Οκτωβρίου 2019, με την ταυτόχρονη διεξαγωγή εθνικών και αυτοδιοικητικών εκλογών, φέρνει το επικρατέστερο σενάριο γύρω από τον πολιτικό σχεδιασμό της κυβέρνησης, με το οποίο αποσαφηνίζονται όχι μόνον οι προθέσεις της να εξαντλήσει την τετραετία, αλλά και να διασφαλίσει την εφαρμογή της απλής αναλογικής στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Με τη μετάθεση των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών στην προαναφερθείσα ημερομηνία (αντί τον Μάιο 2019) να έχει καταγραφεί και επισήμως στο νομοσχέδιο «Κλεισθένης 1», ο υπουργός Εσωτερικών, Π. Σκουρλέτης, επιβεβαίωσε χθες ως «πάρα πολύ πιθανό» το ενδεχόμενο να «κουμπώσουν» οι εθνικές εκλογές μαζί με τις αυτοδιοικητικές. Λίγο νωρίτερα, πληροφορίες στον κυριακάτικο Τύπο ήθελαν η κοινή ημερομηνία για τις δύο εκλογικές διαδικασίες να αποτελεί πρόταση του ίδιου του πρωθυπουργού στην Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ.

Ενα από τα επιχειρήματα που φέρεται να επικαλέστηκε ο Αλ. Τσίπρας το περασμένο Σάββατο. απορρίπτοντας σενάρια πρόωρων εκλογών, ήταν η εφαρμογή της απλής αναλογικής στην Αυτοδιοίκηση. Πρόκειται για τη βασικότερη των αλλαγών που φέρνει το νομοσχέδιο «Κλεισθένης 1», που το ανάρτησε προς διαβούλευση το υπουργείο Εσωτερικών από το βράδυ της περασμένης Παρασκευής (διαβούλευση έως τις 14 Μαΐου).

Συνεργασίες

Η αναλογική κατανομή εδρών στα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια προωθείται με την κυβέρνηση να τονίζει τον εκδημοκρατισμό και την ανάγκη διαμόρφωσης μιας κουλτούρας συναινέσεων για τη διαχείριση τοπικών υποθέσεων.

Με το προωθούμενο εκλογικό σύστημα, το σύνολο των εδρών των συμβουλίων θα κατανέμεται στον α’ γύρο. Δεν προβλέπεται πλαφόν εισόδου. Εκλογικό μέτρο θα αποτελεί το πηλίκο του αριθμού των έγκυρων ψηφοδελτίων, διαιρούμενου με τις έδρες κάθε δημοτικού συμβουλίου, αυξημένο κατά μία μονάδα (παραλείποντας λοιπά κλάσματα).

Ο αριθμός των ψήφων κάθε συνδυασμού θα διαιρείται με το μέτρο και οι έδρες θα προκύπτουν με βάση το ακέραιο πηλίκο. Οσες έδρες «περισσεύουν» θα κατανέμονται ανά μία μεταξύ όλων των συνδυασμών (έλαβαν-δεν έλαβαν έδρα) με βάση το αχρησιμοποίητο υπόλοιπο.

Ολοι οι σύμβουλοι, τακτικοί και αναπληρωματικοί, θα εκλέγονται με βάση τα αποτελέσματα του α’ γύρου, σύμφωνα με τους σταυρούς προτίμησης. Εάν κανένας συνδυασμός δεν συγκεντρώνει απόλυτη πλειοψηφία (50%+1), η αναμέτρηση της δεύτερης Κυριακής θα γίνεται μεταξύ των δύο επικρατέστερων υποψηφίων επικεφαλής συνδυασμών, για το ποιος θα αναλάβει καθήκοντα δημάρχου.

Δεν αμφισβητείται, σε θεωρητικό επίπεδο, ότι η απλή (και άδολη, εν προκειμένω) αναλογική ευνοεί τις συνεργασίες (ούτε ότι, πρακτικά, μια αλλαγή στο εκλογικό σύστημα μπορεί να θεραπεύσει γνωστές σε όλους παθογένειες). Πρόσωπα με ισχυρή απήχηση στις τοπικές κοινωνίες, που υπολογίζουν σε εκλογή από τον α’ γύρο καταγράφοντας απόλυτη πλειοψηφία, δεν αναμένεται να αποτυπώσουν μειωμένες δυνάμεις στα τοπικά συμβούλια λόγω αλλαγής εκλογικού συστήματος.

Εκμηδενίζονται όμως τα περιθώρια για «μονοπρόσωπες διοικήσεις», όπως, για παράδειγμα, δημάρχου που εξέπεσε του αξιώματός του αλλά συνέχισε να ασκεί καθήκοντα (σύμφωνα και με δηλώσεις του).

Από τα παραδείγματα (βλ. πίνακες) που παραθέτει η «Εφ.Συν.» (με τη συνεργασία του Π. Κολοκυθά, στατιστικού της ProRata), με βάση τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών του 2014 προκύπτει ότι με την απλή αναλογική εισέρχονται στα συμβούλια παρατάξεις που αποκλείονταν με το εκλογικό σύστημα του «Καλλικράτη»: μία παράταξη στην περίπτωση του Δήμου Αθηναίων, τρεις στην περίπτωση του Δήμου Θεσσαλονίκης. Οπως είναι αναμενόμενο, ενισχύονται σε έδρες οι αντιπολιτευόμενες παρατάξεις.

Παράλληλα, οι διατάξεις του «Κλεισθένη» θεσπίζουν τη δυνατότητα συνένωσης υφιστάμενων παρατάξεων σε μία νέα ή την προσχώρηση ανεξαρτητοποιημένων ή διαγραμμένων συμβούλων από μία παράταξη σε μια άλλη.

Αντιδήμαρχοι και αντιπεριφερειάρχες μπορούν να ορίζονται και από τις πλειοψηφίες που θα συγκροτούνται από περισσότερες της μιας παρατάξεις. Οι δε χωρικοί αντιπεριφερειάρχες θα προκύπτουν από την επιλογή των εκλεγμένων μελών του συμβουλίου (όχι δηλαδή εκ των προτέρων, ως «δοτοί», με την αναγραφή τους στο ψηφοδέλτιο της οικείας περιφερειακής ενότητας).

Στον «Κλεισθένη» αναφέρεται ρητά ότι οι επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές θα γίνουν στις 13/10/2019 (β’ γύρος: 20/10/2019). Οι νέες διοικήσεις θα αναλάβουν καθήκοντα από 1/1/2020. Οι θητείες των σημερινών διοικήσεων παρατείνονται έως τις 31/12/2019. Από εκεί και πέρα, μειώνονται οι θητείες των τοπικών διοικήσεων στα 4 έτη (από τα 5 που προέβλεπε ο «Καλλικράτης»). Δηλαδή, οι μεθεπόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές προγραμματίζονται για τη δεύτερη Κυριακή του Οκτωβρίου του 2023.

Δεν επέρχονται αιφνιδιασμοί με βάση όσα είχαν γίνει γνωστά για τις προαναφερθείσες βασικές αλλαγές του «Κλεισθένη». Αλλωστε, η αποσύνδεση της ημερομηνίας αυτοδιοικητικών και ευρωπαϊκών εκλογών ήταν δηλωμένη πρόθεση της κυβέρνησης εδώ και περίπου 1,5 χρόνο.

Κατηγοριοποίηση δήμων

Εξι κατηγορίες δήμων προωθούνται μέσω «Κλεισθένη 1». Ειδικότερα:

α) Δήμοι Μητροπολιτικών Κέντρων (δήμοι της Περιφέρειας Αττικής -πλην της Περιφερειακής Ενότητας Νήσων- και δήμοι του πολεοδομικού συγκροτήματος Θεσσαλονίκης

β) Μεγάλοι Ηπειρωτικοί Δήμοι και Πρωτεύουσες Νομών (με πληθυσμό άνω των 25.000 κατοίκων)

γ) Μεσαίοι Ηπειρωτικοί Δήμοι (με πληθυσμό άνω των 10.000 και έως 25.000 κατοίκων)

δ) Μικροί Ηπειρωτικοί και Μικροί Ορεινοί Δήμοι (με πληθυσμό κάτω των 10.000 κατοίκων)

ε) Μεγάλοι και Μεσαίοι Νησιωτικοί Δήμοι (με πληθυσμό άνω των 3.500 κατοίκων)

στ) Μικροί Νησιωτικοί Δήμοι (με πληθυσμό έως 3.500 κατοίκους, βάσει της τελευταίας απογραφής)

Οι κατηγορίες θα ληφθούν υπόψη για την κατανομή της κρατικής χρηματοδότησης (ο πληθυσμός δεν αποτελεί πλέον κορυφαίο κριτήριο για την κατανομή των ΚΑΠ – ανάμεσα στα 11 που θεσπίζονται είναι και η ανεργία, η έκταση του ΟΤΑ, το επίπεδο παρεχόμενων κοινωνικών υπηρεσιών), αλλά και -σε δεύτερο βαθμό- για τον καθορισμό των αρμοδιοτήτων.

Εποπτεία

Αποσυνδέεται η εποπτεία των δήμων και των περιφερειών από τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις και συστήνονται 7 Αυτοτελείς Υπηρεσίες Εποπτείας ΟΤΑ, υπαγόμενες απευθείας στον υπουργό Εσωτερικών. Σταματούν οι έλεγχοι σκοπιμότητας (θα αφορούν, βεβαίως, τη νομιμότητα των πράξεων) και σύμφωνα με το υπουργείο θα επιτευχθεί ταχύτερο και υψηλότερο επίπεδο στη λήψη αποφάσεων, με επιστημονική επάρκεια.

Δημοψηφίσματα

Ο στόχος για εκδημοκρατισμό της Αυτοδιοίκησης συνδυάζεται με την προώθηση της συμμετοχής των πολιτών στη λήψη αποφάσεων επί σημαντικών τοπικών υποθέσεων. Ενεργοποιούνται τοπικά δημοψηφίσματα σε δήμους και περιφέρειες (πλην προεκλογικών περιόδων). Μπορούν να προκηρύσσονται για τοπικές υποθέσεις, όχι όμως για θέματα δημοσιονομικής διαχείρισης του οικείου ΟΤΑ και επιβολής τελών. Ο χαρακτήρας του δημοψηφίσματος (αποφασιστικού ή συμβουλευτικού) θα καθορίζεται στην απόφαση προκήρυξής του.

Αρμοδιότητες

Ενισχύεται ο λόγος της Αυτοδιοίκησης στο νομοθετικό έργο, καθώς θα συμμετέχει σε (προς σύσταση) Μόνιμη Επιτροπή Ελέγχου Αρμοδιοτήτων Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με αντικείμενο τον διαρκή έλεγχο, την εποπτεία και την παροχή γνώμης για κάθε ζήτημα σχετικό με τη μεταβολή του νομοθετικού πλαισίου καθορισμού των αρμοδιοτήτων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, καθώς και της κατανομής αρμοδιοτήτων μεταξύ της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, της Κεντρικής Διοίκησης και των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων. Μεταξύ άλλων, στόχος είναι και η αποφυγή της πολυνομίας που ταλανίζει την Αυτοδιοίκηση.

Κάτω η χούντα

«Απαγορεύεται να ορίζεται ή να χρησιμοποιείται ως όνομα ή ως έμβλημα του συνδυασμού σύμβολο θρησκευτικής λατρείας ή σημαία ή άλλο παρόμοιο σύμβολο κράτους ή σημείο ιδιαίτερης ευλάβειας, στέμμα, όνομα ή έμβλημα πολιτικής οργάνωσης, φωτογραφία οποιουδήποτε προσώπου, έμβλημα κράτους, που ίσχυε παλαιότερα ή ισχύει ακόμη, καθώς και σύμβολα ή εμβλήματα του δικτατορικού καθεστώτος της 21ης Απριλίου 1967», προβλέπει το άρθρο 13 του «Κλεισθένη Ι».

Συμμετοχή των γυναικών

Σε ποσοστό τουλάχιστον 40% από κάθε φύλο πρέπει να ανέρχεται ο αριθμός των υποψήφιων δημοτικών συμβούλων κάθε συνδυασμού. Μέχρι πρότινος η συγκεκριμένη ποσόστωση ήταν στο 1/3 του συνολικού αριθμού των μελών του συμβουλίου.

κοινοποίησε το:

Άρθρα -'Συνεντεύξεις - Παρεμβάσεις,Αριστερά και Τοπική Αυτοδιοίκηση

Δ. Μπίρμπα Από τον Καλλικράτη στον Κλεισθένη

3 Μαΐου 2018 s

άρθρο Δ.Μπίρμπα , δήμαρχος Αιγάλεω και μέλος ΔΣ της ΚΕΔΕ

Ξαναβρίσκοντας το νήμα για την αποκέντρωση με Αυτοδιοίκηση και Δημοκρατία

Επιλέγοντας να ονοματοδοτήσεις μια αυτοδιοικητική μεταρρύθμιση, με τα αρχιτεκτονικά επιτεύγματα της αρχαίας αθηναϊκής δημοκρατίας – πόλης/κράτους, χωρίς να την θεμελιώνεις στο περιβάλλον άμεσης δημοκρατίας που τα δημιούργησε, ήταν σίγουρο ότι θα αποτύχεις, όπερ και εγένετο, παρά τις τεχνοκρατικές βελτιώσεις και την τομή της αιρετής Περιφέρειας.

Η επιλογή της ονοματοδότησης του μεταρρυθμιστικού σχεδίου της παρούσας κυβέρνησης ως “Κλεισθένης”, νοηματοδοτεί την αναγκαία επιστροφή στις ρίζες και την επαναθεμελίωση του “Καλλικράτη” με βάση τις δημοκρατικές αρχές που του έλειψαν.

Τελειώνοντας με την ιστορική σημειολογία, το πρώτο μεταρρυθμιστικό βήμα της κυβέρνησης στην δομή του κρατικού και αυτοδιοικητικού συστήματος είναι πραγματικότητα.

Τα όρια του καθορίζονται, δυστυχώς εκ των προτέρων, από τις θεσμικές και οικονομικές “δουλείες” της περιόδου. Συνταγματικοί περιορισμοί και μνημονιακή επιτροπεία, σκληρό γραφειοκρατικό πλέγμα και ένδεια πόρων, οικονομικών και ανθρώπινων.

Μέσα από αυτό το πρίσμα, σε μια εποχή που στην χώρα απαιτούνται προγραμματικές συγκλίσεις και συνθέσεις για την πολιτική και παραγωγική της ανάταξη, καθίσταται αναγκαία η θεσμική τομή της απλής αναλογικής, για την αλλαγή κουλτούρας και συμπεριφοράς διοίκησης.

Προβληματική είναι όμως η ανυπαρξία μέτρου «εισόδου» στα Δημοτικά Συμβούλια, με ισχυρή έτσι την πιθανότητα της έκρηξης τοπικισμών, πολλαπλών υποκειμενισμών και φιλοδοξιών, που θα υπονομεύσουν στην πράξη, την πρώτη μεταπολιτευτική εφαρμογή της, με εμφανείς κινδύνους κοινωνικής απαξίωσής της, λόγω ρευστοποίησης και πιθανόν προβλημάτων κυβερνησιμότητας.

Θετική τομή επίσης, η κατηγοριοποίηση των Δήμων και η διεύρυνση των κριτηρίων ανακατανομής των ΚΑΠ. Προϋπόθεση όμως αποδοχής και μη σύγκρουσης, η διασφάλιση ότι όλοι οι Δήμοι θα έχουν βελτίωση των οικονομικών τους.

Γεγονός που συνδέεται με μια συζήτηση για το μεταμνημονιακό περιβάλλον που δεν γίνεται και αποτελεί την αναγκαία συνθήκη οποιουδήποτε μεταρρυθμιστικού βήματος, την συμφωνία απόδοσης των παρακρατηθέντων και την σταδιακή απελευθέρωση των προσλήψεων εξειδικευμένου προσωπικού ,πέραν της θετικής εξέλιξης με τα ανταποδοτικά. Η απουσία τους γεννά αμηχανία που διαπερνά όλο το κείμενο, όπου είναι απαραίτητη η συγκεκριμενοποίηση πόρων.

Θετική τομή η θεσμοθέτηση του επόπτη (ελεγκτή νομιμότητας) των ΟΤΑ, ως έναρξη της διαδικασίας αποδυνάμωσης της Αποκεντρωμένης διοίκησης. Η αποτελεσματικότητά του, θα κριθεί από την στελέχωσή του, την ταχύτητα διεκπεραίωσης και από την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη “αφαίρεση” επικαλυπτόμενων ελέγχων άλλων φορέων.

Στον σχεδιασμό του πρώτου μεταρρυθμιστικού βήματος συμπεριλαμβάνονται θετικά στοιχεία, όσον αφορά:

στον δημοκρατικό έλεγχο,
Αναβάθμιση συλλογικών οργάνων,
Τοπικά δημοψηφίσματα,
Δημοτικός και περιφερειακός διαμεσολαβητής,

στην λειτουργική βελτίωση.
Προϋπολογισμός, η τμηματική ψήφισή του ανά κωδικό δαπάνης και έργου, καθιστά σχεδόν αδύνατο το μπλοκάρισμά του
Προγραμματικές συμβάσεις, διεύρυνση δυνατοτήτων και ευκολία συμπράξεων
Ηλεκτρονικό μητρώο Δημοτικών ακινήτων, εκμίσθωση ακινήτων
Διαδημοτικοί Σύνδεσμοι των Τεχνικών Υπηρεσιών που έρχονται να απαντήσουν στην προφανή έλλειψη πόρων, κατά τη γνώμη μου αυτό οφείλει να επεκταθεί και στις ΥΔΟΜ.

στην αναβάθμιση του αναπτυξιακού ρόλου των ΟΤΑ
Θεσμοθέτηση δυνατότητας συμμετοχής σε ενεργειακές συμπράξεις, σε εταιρείες διαχείρισης και παραγωγής ενέργειας και επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας κλπ.
Θεσμοθέτηση επιτροπής παρακολούθησης και υλοποίησης χωρικών και αναπτυξιακών σχεδίων
Θεσμοθέτηση επιτροπής διερεύνησης των δυνατοτήτων παρέμβασης στον αγροτικό τομέα και αξιοποίησης των δημοτικών εδαφών
Δυνατότητα δανειακής σύμβασης για βελτίωση ενεργειακής αποδοτικότητας κλπ.

στην ενίσχυση της καταστατικής θέσης των αιρετών
Επαναφορά της ιδιάζουσας δωσιδικίας, απλοποίηση διαδικασιών πειθαρχικών ελέγχων κλπ.

στην αναβάθμιση του θεσμικού ρόλου της Τ.Α.
Μέσω της διυπουργικής επιτροπής καταπολέμησης της πολυνομίας – κακονομίας και των επικαλύψεων στο υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο, με συμμετοχή της Αυτοδιοίκησης
Μέσω της μόνιμης επιτροπής αρμοδιοτήτων, παρακολούθησης και ελέγχου του διαρκώς παραγόμενου νομοθετικού έργου και τις επιπτώσεις του στην Αυτοδιοίκηση. Καλύτερο θα ήταν να ονομασθεί “Επιτροπή Διαπίστωσης Τήρησης των Αρχών του Χάρτη Τοπικής Αυτονομίας στο σχεδιασμό Δημόσιων Πολιτικών”, ενισχύοντας την θεσμική της διάσταση με αναδιάρθρωση επί το έλαττον των συμμετεχόντων, χωρίς υπηρεσιακούς.

Αυτά είναι και τα πιο σημαντικά στοιχεία του Νομοσχεδίου που προδιαθέτουν για την θετική εξέλιξη της πορείας του οδικού χάρτη:

Κλεισθένης Ι – Συνταγματική Αναθεώρηση / έξοδος από σκληρή Μνημονιακή Επιτροπεία – Κλεισθένης ΙΙ.

Ουσιαστική μεταρρύθμιση χωρίς Συνταγματική Αναθεώρηση, αναβάθμιση και αποσαφήνιση του ρόλου της Τ.Α. (άρθρα 101 – 102 – 103) σε σχέση με το κράτος, στο πλαίσιο της πολυεπίπεδης διακυβέρνησης, σταδιακή απόδοση των παρακρατηθέντων και επαναφορά του ύψους των ΚΑΠ στο 2009, δεν μπορεί να υπάρξει.

Εκ των ων ουκ άνευ, η δημιουργία ενός επιχειρησιακού, επενδυτικού υποστηρικτικού σχεδίου για την άρση των ενδοπεριφερειακών και ενδοδημοτικών ανισοτήτων.

Σημαντικά τα ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ αλλά δεν αρκούν.

Τέλος, βαρύνουσας σημασίας θα ήταν η κατάργηση στο άρθρο 1 της παραγράφου 2 του Ν. 3852/2010, που “μειώνει” τον συνταγματικό ρόλο της Τ.Α. σε αυτοδιοικούμενα Νομικά Πρόσωπα δημοσίου Δικαίου, υπευθύνων μόνο κατά τόπο, και η επαναφορά του ορισμού των ΟΤΑ σύμφωνα με τον Ν. 3463/2006 (Κώδικας) και το Σύνταγμα.

Η διοικητική – τεχνοκρατική προσέγγιση, απέναντι στην Τ.Α., την υποβιβάζει σε μια “άλλου τύπου” κρατική υπηρεσία και όχι σε έναν ελεγχόμενο μεν αλλά παράλληλο πολιτειακό θεσμό προς το κεντρικό κράτος, ουσιαστικό συμμέτοχο στην ανάπτυξη, υπεύθυνο για την “εδαφική και κοινωνική συνοχή” σύμφωνα με τις Ευρωπαϊκές συνθήκες αλλά και το άρθρο 102 του Συντάγματος.

Επίλογος

Ο περιορισμός από το Υπουργείο της “τυπικής διαβούλευσης” στα όρια του Νόμου, 18 ημερών, σίγουρα δεν βοηθά το κλίμα, όταν το Σχέδιο Κλεισθένης Ι, σύμφωνα με τις δηλώσεις του Υπουργείου αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή τον Ιούνιο.

Άρα υπάρχει τουλάχιστον ένας μήνας και πλέον, ουσιαστικής συζήτησης εντός της κοινωνίας, μέσα στις Επιτροπές της Βουλής και στις λοιπές Κοινοβουλευτικές διαδικασίες πριν την ψήφιση του.

Η τυπική διαβούλευση θα μπορούσε να είχε επεκταθεί τουλάχιστον για 10 ημέρες, όπως είχαμε προτείνει στο κοινό Συνέδριο ΚΕΔΕ – ΕΝΠΕ.

Δεν μπορεί όμως αυτό να αποτελέσει και πάλι, αιτία στρεψοδικίας και μη ουσιαστικής συζήτησης για την αντικυβερνητική πολιτική πλειοψηφία, στα όργανα της Αυτοδιοίκησης, ξεκινώντας έναν νέο κύκλο ατέρμονης καταστροφολογίας.

Η αναγκαία για την ελληνική κοινωνία, παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας προϋποθέτει το τέλος του υπερσυγκεντρωτικού κράτους, την αποκέντρωση, με αυτοδιοίκηση και δημοκρατία, που σημαίνει πέραν των άλλων συγκλίσεις και συνέργειες.

Ο Κομφούκιος λέει ότι “ένα μεγάλο ταξίδι ξεκινά με το πρώτο βήμα” και κατά τη γνώμη μας αυτό γίνεται, ας το βοηθήσουμε να συνεχισθεί.

κοινοποίησε το:

Άρθρα -'Συνεντεύξεις - Παρεμβάσεις

Απλή αναλογική, «κυβερνησιμότητα» και άλλες ιστορίες…

27 Απριλίου 2018 s

Της Δανάης Κολτσίδα*

Κρίνοντας από την πρόσφατη δημόσια συζήτηση με αφορμή τη μεταρρύθμιση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, φαίνεται πως εν αρχή ην η απλή αναλογική. Με δεδομένο ότι

ως εκλογικό σύστημα -ως μηχανισμός δηλαδή μετατροπής των ψήφων σε έδρες- αναμφίβολα αποτυπώνει γνησιότερα τη βούληση του εκλογικού σώματος επί της αρχής, κανείς δεν τολμάει να αμφισβητήσει ευθέως τη δικαιοπολιτική της βάση. Διότι, τότε θα έπρεπε να αμφισβητήσει τις αρχές της δημοκρατίας και της ισότητας. Γι’ αυτό και η αμφισβήτηση της απλής αναλογικής δεν είναι ποτέ ευθεία, αλλά διατυπώνεται εμμέσως, με την επίκληση της περιβόητης «κυβερνησιμότητας». Με άλλα λόγια, αυτό που λέγεται είναι ότι η απλή αναλογική είναι, θεωρητικά, σωστή, αλλά «δεν δουλεύει».

Πρώτα απ’ όλα, κάποιος θα πρέπει να εξηγήσει τι είναι η «κυβερνησιμότητα». Προφανώς δεν είναι μια ιδιότητα που έχει ή στερείται μία περιφέρεια ή ένας δήμος. Δεν υπάρχουν «κυβερνήσιμοι» δήμοι. Επομένως, κατά την αντίληψη όσων την επικαλούνται, «κυβερνησιμότητα» σημαίνει την εξασφαλισμένη στήριξη της πλειοψηφίας του Δημοτικού ή Περιφερειακού Συμβουλίου, ως αποφασίζοντος οργάνου, στην πολιτική του ηγέτη – εν προκειμένω του δημάρχου ή του περιφερειάρχη.

Ωστόσο, είναι αυταπάτη ο ισχυρισμός ότι υπάρχει κάποια «μαγική» νομοθετική ρύθμιση τέτοια, που -χωρίς να παραβιάζει κατάφωρα τη δημοκρατική αρχή, χωρίς δηλαδή να αλλοιώνει τη σύνθεση των δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων ή χωρίς να τα καθιστά απλώς διακοσμητικά, στερώντας τους τις ουσιαστικές αποφασιστικές αρμοδιότητες- θα μπορούσε παρ’ όλα αυτά να εξασφαλίζει ότι, βρέξει χιονίσει, θα υπερψηφίζονται οι εισηγήσεις του δημάρχου ή του περιφερειάρχη.

Άλλωστε, ακόμα και υπό την ισχύ των σημερινών, ενισχυμένων, εκλογικών συστημάτων, τόσο σε εθνικό όσο και σε αυτοδιοικητικό επίπεδο, η πρόσφατη ελληνική εμπειρία αποδεικνύει αυτό που έχει κατ’ επανάληψη γραφτεί: ότι στη δημοκρατική διακυβέρνηση καμία θεσμική δικλείδα, παρά μόνο η γενικευμένη κοινωνική ευημερία μπορεί να εξασφαλίσει την κοινωνική ειρήνη και αυτή, με τη σειρά της, να διαμορφώσει τις προϋποθέσεις της πολιτικής και κυβερνητικής σταθερότητας.

Κατά την τελευταία οκταετία, μονοκομματικές κυβερνήσεις με ευρεία κοινοβουλευτική πλειοψηφία δεν άντεξαν την κοινωνική πίεση. Θηριώδεις αυτοδιοικητικές πλειοψηφίες, σαν κι αυτές που εξασφάλιζε μέχρι σήμερα ο «Καλλικράτης», εξανεμίστηκαν όταν η παράταξη του δημάρχου ή του περιφερειάρχη διασπάστηκε, πολύ συχνά όχι λόγω τοπικών εντάσεων, αλλά ακολουθώντας τις κεντρικές πολιτικές εξελίξεις.

Άρα, λοιπόν, η «κυβερνησιμότητα» μπορεί να γίνει νοητή μόνο ως η αναγκαία πολιτική συνθήκη που επιτρέπει τη διαμόρφωση συναινέσεων και, κατ’ επέκταση, πλειοψηφιών. Πλειοψηφιών, όμως, που δεν θα είναι πάντα και αναγκαστικά υπέρ της άποψης του δημάρχου ή του περιφερειάρχη. Ως τέτοια λογιζόμενη, η «κυβερνησιμότητα» αποτελεί προφανώς έγκυρο και εύλογο στόχο, αφού αποτελεί τον πυρήνα της εύρυθμης λειτουργίας ενός οργανισμού και φυσικά δεν έρχεται σε αντίθεση -κάθε άλλο- προς την απλή αναλογική.

Υπάρχει βέβαια και η προσπάθεια όσων θα ήθελαν να παραμείνει η απλή αναλογική μόνο στη σφαίρα της θεωρίας, να της «φορτώσουν» τις δικές τους υποκειμενικές αδυναμίες, την αδράνεια και την ανωριμότητα ενός πολιτικού προσωπικού που δεν θέλει να ξεβολευτεί.

Οι μεν, όσοι έχουν συνηθίσει στα φιλόξενα έδρανα της αντιπολίτευσης των δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων, αντιλαμβάνονται ότι με την απλή αναλογική ένα μέρος της ευθύνης, έστω όχι το κύριο, μετατίθεται και σε εκείνους. Ο ρόλος του δημοτικού και του περιφερειακού συμβούλου, ακόμα και της πιο μικρής σε δύναμη παράταξης, αναβαθμίζεται. Δεν θα αρκεί πια να λέει όχι σε ό,τι κι αν προτείνει η διοίκηση. Θα χρειαστεί να τεκμηριώνει τις αρνήσεις του με κάτι περισσότερο από γενικόλογες κεντρικού πολιτικού χαρακτήρα καταγγελίες. Θα χρειαστεί να μπει στη βάσανο της στάθμισης, της διατύπωσης εναλλακτικής πρότασης. Και θα χρειαστεί να ακούει περισσότερο, για κάθε θέμα, την τοπική κοινωνία.

Οι δε, όσοι έχουν συνηθίσει να διοικούν με τη στήριξη μιας στοιχισμένης και -λόγω εκλογικού συστήματος- πειθαρχημένης πλειοψηφίας, αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να κάνουν κάτι περισσότερο από το να ανακοινώνουν τις αποφάσεις τους στο Δημοτικό ή το Περιφερειακό Συμβούλιο πριν αυτές, αυτομάτως, υιοθετηθούν. Θα χρειαστεί να ακούσουν και άλλες απόψεις. Θα χρειαστεί να κοπιάσουν για να πείσουν για την ορθότητα της πρότασής τους, αλλά και να είναι έτοιμοι να συνθέσουν, ακόμα και να προσχωρήσουν στην αντίθετη άποψη.

Κι αυτή την εκατέρωθεν απροθυμία δεν την ομολογεί κανείς ευθέως. Λέει μόνο πως ίσως σε άλλες κοινωνίες αυτά να λειτουργούν, αλλά «η ελληνική κοινωνία δεν είναι ώριμη ακόμα». Μόνο που η ελληνική κοινωνία, περνώντας διά πυρός και σιδήρου εδώ και μια δεκαετία, έχει ωριμάσει κι έχει αλλάξει. Ίσως μάλιστα και να είναι πιο μπροστά, σε πολλά πράγματα, από τους εκπροσώπους της.

* Η Δανάη Κολτσίδα είναι δικηγόρος, πολιτική επιστήμονας

κοινοποίησε το:

Aυτοδιοίκηση

Σαρωτικές αλλαγές με απλή αναλογική στην αυτοδιοίκηση – Παραδόθηκε το Νομοσχέδιο |

4 Μαρτίου 2018 s

Σαρωτικές αλλαγές με απλή αναλογική στην αυτοδιοίκηση – Παραδόθηκε το Νομοσχέδιο – Ειδήσεις, νέα για Θεσσαλία – Θεσσαλία Τηλεόραση – thessaliatv.gr

Πηγή: Σαρωτικές αλλαγές με απλή αναλογική στην αυτοδιοίκηση – Παραδόθηκε το Νομοσχέδιο | Ειδήσεις, νέα για Θεσσαλία | Θεσσαλία Τηλεόραση

Τι προβλέπει και τι καταργεί

02.03.2018 | 20:23

Μετά από έναν χρόνο και εξαντλητική συζήτηση, τόσο με τα θεσμικά όργανα της αυτοδιοίκησης, όσο και με τους αυτοδιοικητικούς και τους πολίτες σε όλη την Ελλάδα, προχωράμε και σε λίγο καιρό φέρνουμε πια το πρώτο νομοσχέδιο για τη μεταρρύθμιση της τοπικής αυτοδιοίκησης. Για περισσότερη δημοκρατία, συμμετοχή, αποτελεσματικότητα και διαφάνεια, δήλωσε σήμερα ο γενικός γραμματέας του Υπουργείου Κώστας Πουλάκης.• Με δεδομένο ότι το εκλογικό σύστημα είναι ο βασικός μηχανισμός εξασφάλισης της δημοκρατικής αντιπροσώπευσης, καθώς και το ότι ο χώρος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, εξ ορισμού, προσφέρεται για την καλλιέργεια κουλτούρας διαλόγου και αναζήτησης συναινέσεων, καθιερώνεται ως
σύστημα εκλογής των δημοτικών και περιφερειακών συμβούλων η απλή αναλογική.
Στην κατεύθυνση της εσωτερικής ουσιαστικής ενοποίησης των Δήμων και των Περιφερειών, εισάγονται εκλογικές διαδικασίες που να επιτρέπουν τη σταδιακή υπέρβαση των παλιών διοικητικών ορίων, χωρίς να φαλκιδεύεται η εκπροσώπηση του συνόλου των περιοχών κάθε Δήμου και κάθε Περιφέρειας.
• Στη βάση της απλής αναλογικής για την εκλογή των δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων, θα πρέπει να εξεταστούν τα διαφορετικά σενάρια ως προς τον τρόπο εκλογής του Δημάρχου και του Περιφερειάρχη και τις επιπτώσεις στον τρόπο συγκρότησης και λειτουργίας, καθώς και στο ρόλο και στις αρμοδιότητες κάθε οργάνου.
Θέσπιση μορφών άμεσης δημοκρατίας και συμμετοχής, λογοδοσίας και κοινωνικού ελέγχου
• Θα πρέπει να αναβαθμιστεί ο ρόλος των τοπικών λαϊκών συνελεύσεων με, υπό προϋποθέσεις, αποφασιστικό χαρακτήρα.
• Θα πρέπει να καθιερωθεί και να ενδυναμωθεί ο θεσμός των τοπικών δημοψηφισμάτων και με λαϊκή πρωτοβουλία.
• Θα εισαχθούν νέοι θεσμοί δημοκρατικής συμμετοχής (π.χ. ειδικά συμβούλια για μεγάλα θέματα κάθε περιοχής, υποχρέωση Δημοτικού ή Περιφερειακού Συμβουλίου να συζητήσει ένα θέμα, αν ζητηθεί από ορισμένο αριθμό δημοτών/πολιτών κ.λπ.). Θα θεσπιστούν διαδικασίες πλατιάς κοινωνικής διαβούλευσης για την υλοποίηση μεγάλων τοπικών έργων / επενδύσεων (π.χ. Mall) με παράλληλη θέσπιση Διερευνητικών Επιτροπών (Commission of Enquiry) που θα εξασφαλίζουν την άρτια και τεχνικά τεκμηριωμένη ενημέρωση των δημοτών. Η διαβούλευση θα μπορεί να καταλήγει και σε δημοψήφισμα.
Θα εισαχθούν διαδικασίες πραγματικής δημόσιας λογοδοσίας και κοινωνικού ελέγχου, με υποχρεωτικό για τους αιρετούς χαρακτήρα και με συγκεκριμένες, υπό προϋποθέσεις, συνέπειες και εξετάζεται το ενδεχόμενο της ανακλητότητας των αιρετών, υπό συγκεκριμένες (αυστηρές) προϋποθέσεις.
. Νέα εσωτερική, οργανωτική και λειτουργική θέσμιση της Τ.Α.
Κατεύθυνση της Επιτροπής είναι η μετάβαση σε ένα καθεστώς περισσότερο δημοκρατικής και συλλογικής λειτουργίας των ΟΤΑ :
Στο πλαίσιο αυτό :• Προωθείται η αναδιοργάνωση και ο λειτουργικός εκσυγχρονισμός του συστήματος διοίκησης και η ενίσχυση της δημοκρατικής λειτουργίας των οργάνων της μέσα από ένα νέο πλαίσιο με κύριους στόχους τον περιορισμό των δημαρχοκεντρικών – περιφερειαρχοκεντρικών χαρακτηριστικών του συστήματος. Με τον τρόπο αυτό ενισχύεται η δημοκρατική λειτουργία των δομών και οργάνων της Τ.Α. και κατοχυρώνεται το συλλογικό μοντέλο διοίκησης.
• Ενισχύονται τα δικαιώματα και ο θεσμικός ρόλος της μειοψηφίας του δημοτικού και περιφερειακού συμβουλίου.
• Θεσμοθετείται η συμμετοχή των εργαζομένων στη λήψη των αποφάσεων που αφορούν τη λειτουργία του Δήμου ή της ΠεριφέρειαςΧρόνος διεξαγωγής εκλογών

Οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές προτείνεται να αποσυνδεθούν από τις ευρωεκλογές. Προτείνεται να διεξάγονται κάθε τέσσερα (4) – ή κάθε πέντε (5), αν επιλεγεί αυτή η λύση – χρόνια στο τέλος Οκτωβρίου ή αρχές Νοεμβρίου, όπως στο προηγούμενο καθεστώς (προ «Καλλικράτη»), και οι νέες δημοτικές και περιφερειακές αρχές θα αναλαμβάνουν καθήκοντα την 1η Ιανουαρίου του
επόμενου της διεξαγωγής των εκλογών έτους. Το όριο εκλογικής ενηλικότητας προτείνεται να μειωθεί στα 17 έτη και για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, σε εναρμόνιση προς τη ρύθμιση που
υιοθετήθηκε πρόσφατα και για τις εθνικές εκλογές, με το ν. 4406/2016.

Προτείνεται η πλήρης κατάργηση της εσωτερικής διαίρεσης των Δήμων
σε εκλογικές περιφέρειες και ενιαία εκλογή των δημοτικών συμβούλων σε όλη
την έκταση του Δήμου.

Για τις δημοτικές εκλογές προτείνεται :
 Κατάρτιση ενιαίου ψηφοδελτίου για όλο το Δήμο για κάθε συνδυασμό, χωρίς προϋποθέσεις υποψηφίων κ.λπ. ανά Δημοτική Ενότητα
 Καθιέρωση ελάχιστου αριθμού υποψηφίων Δημοτικών Συμβούλων ίσου με τον αριθμό των εδρών του Δημοτικού Συμβουλίου και μέγιστου αριθμού ίσου με τον αριθμό των εδρών +10%.
 Αποσύνδεση των συνδυασμών που μετέχουν στις εκλογές για το (κεντρικό) Δημοτικό Συμβούλιο από τους συνδυασμούς που καταρτίζονται σε κάθε Δημοτική Ενότητα για το οικείο Συμβούλιο. Αυτόνομη κατάρτιση συνδυασμών για κάθε Συμβούλιο Δημοτικής Ενότητας.

Καταργούνται οι χωρικοί αντιπεριφερειάρχες

Αντίστοιχα, για τις περιφερειακές εκλογές, προτείνεται :
Κατάργηση του θεσμού των άμεσα εκλεγόμενων χωρικών Αντιπεριφερειαρχών Καθιέρωση ελάχιστου αριθμού υποψήφιων Περιφερειακών Συμβούλων ίσου με τον αριθμό των εδρών που αντιστοιχούν στην οικεία Περιφερειακή Ενότητα και μέγιστου αριθμού ίσου με τον αριθμό των εδρών +10%

Προτείνεται η κατανομή του συνόλου των εδρών του Δημοτικού/ Περιφερειακού Συμβουλίου από τον πρώτο γύρο με το σύστημα της απλής αναλογικής μεταξύ των συνδυασμών, με βάση την «κλασική» μέθοδο της αναλογικής των υπολοίπων, όπως συμβαίνει σήμερα για τον 1ο γύρο.

Ειδικότερα, σε περίπτωση που κανένας συνδυασμός δεν συγκεντρώσει 50%+1 των ψήφων κατά τον 1ο γύρο (οπότε ο επικεφαλής του αναδεικνύεται, αντίστοιχα, Δήμαρχος ή Περιφερειάρχης), θα πραγματοποιείται επαναληπτική εκλογή σε 2ο γύρο μεταξύ των δύο πρώτων συνδυασμών, οπότε Δήμαρχος/Περιφερειάρχης θα είναι ο επικεφαλής του πλειοψηφήσαντος στο γύρο αυτό συνδυασμού, χωρίς ωστόσο αυτό να επιδρά στην κατανομή των εδρών που έχει ολοκληρωθεί από τον 1ο γύρο.
Σημειώνεται ότι το πρόσωπο του Δημάρχου/ Περιφερειάρχη διαθέτει παγιωμένη θέση στη συνείδηση των πολιτών, γι’ αυτό και η προτεινόμενη ρύθμιση δεν ανατρέπει ριζικά τις μέχρι σήμερα διαδικασίες με τις οποίες είναι εξοικειωμένοι οι αιρετοί και οι πολίτες. Με την επιλογή αυτή ενισχύεται θεσμικά και συμβολικά η θέση και ο ρόλος του Δημάρχου/ Περιφερειάρχη. Υπάρχει αποσύνδεση της εκλογής των οργάνων της Δημοτικής Ενότητας από την εκλογή του δημοτικού συμβουλίου, τόσο ως προς την κατάρτιση των συνδυασμών (δηλ. ένας συνδυασμός να μπορεί να κατέλθει έγκυρα μόνο στο «κεντρικό» Δημοτικό Συμβούλιο ή μόνο σε μία Δ.Ε.), όσο και ως προς την ανάδειξη των επιτυχόντων (δηλ. δεν θα υπάρχει εξάρτηση των τοπικά επιτυχόντων από τον κεντρικά επιτυχόντα συνδυασμό)
 Η καθιέρωση μόνο συλλογικών οργάνων και κατανομή των εδρών τους με απλή αναλογική μεταξύ των συνδυασμών, με βάση τα αποτελέσματα κάθε Δημοτικής Ενότητας
 Η έμμεση εκλογή του Προέδρου του συλλογικού οργάνου.

Σε αφορά την πρωτοβάθμια Αυτοδιοίκηση, προτείνεται :
1ον. Η κατάργηση της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής και τη μεταβίβαση των αρμοδιοτήτων της στα Συμβούλια των Δημοτικών Ενοτήτων
2ον. Η κατάργηση της Οικονομικής Επιτροπής και τη μεταβίβαση των αρμοδιοτήτων της είτε στα Συμβούλια των Δημοτικών Ενοτήτων είτε (όπου αυτό δεν είναι δυνατό) στο Δημοτικό Συμβούλιο ή στην Εκτελεστική Επιτροπή, ανάλογα και με το ειδικότερο περιεχόμενο εκάστης αρμοδιότητας.
3ον. Η διάκριση των πολιτικών και των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων και τη μεταφορά τους στα αντίστοιχου χαρακτήρα όργανα.
4ον. Η αναβάθμιση του ρόλου του Γενικού Γραμματέα του Δήμου, ώστε να αποφορτιστεί ο Δήμαρχος και οι Αντιδήμαρχοι από τις αμιγώς διεκπεραιωτικές και διαχειριστικές αρμοδιότητες και να είναι σε θέση να επιτελούν τον πολιτικό και επιτελικό τους ρόλο, παραμένοντας ωστόσο ο
Γενικός Γραμματέας πολιτικό στέλεχος του Δήμου (μετακλητός).
5ον. Η ενίσχυση της υπηρεσιακής δομής των ΟΤΑ α’ βαθμού, με την καθιέρωση μεταξύ άλλων ενός minimum θέσεων και οργανικών μονάδων σε κάθε κατηγορία ΟΤΑ α’ βαθμού, ανάλογα με τις δυνατότητες και τις ανάγκες τους, που θα διασφαλίζει τη συνέχεια και τη θεσμική μνήμη των υπηρεσιών, ανεξαρτήτως της εναλλαγής των Δημοτικών Αρχών, και θα ενισχύει την επιχειρησιακή τους ικανότητα.

Η συμμετοχή εκπροσώπου των εργαζομένων του Δήμου στις συνεδριάσεις είτε της Εκτελεστικής Επιτροπής είτε του Δημοτικού Συμβουλίου είτε και των δύο αυτών οργάνων, με δικαίωμα λόγου, σε όλα τα θέματα που αφορούν τον τρόπο διοίκησης, το προσωπικό και τα οικονομικά του Δήμου.
7ον. Η δημιουργία ενός τετραμερούς συστήματος διοίκησης των Ο.Τ.Α. με τα βασικά όργανα που απεικονίζονται στον ΠΙΝΑΚΑΣ 10 .
8ον. Η ριζική αναμόρφωση των δευτερευόντων οργάνων, και συγκεκριμένα :
 Η κατάργηση των ειδικών επιτροπών με περιορισμένο, εκ του νόμου, αντικείμενο και την καθιέρωση, γενικώς, της ελευθερίας των Δημοτικών Συμβουλίων να συγκροτούν επιτροπές, είτε μόνο από μέλη τους, κατ’ αναλογία της δύναμης κάθε παράταξης (που θα μπορούν να έχουν και
αποφασιστικές αρμοδιότητες) είτε και με τη συμμετοχή εργαζομένων του Δήμου, άλλων φορέων και ιδιωτών (οπότε, υποχρεωτικά, θα έχουν μόνο γνωμοδοτικό χαρακτήρα).
 Η αντικατάσταση της Επιτροπής Διαβούλευσης, από ένα Δημοτικό
Κοινωνικό και Οικονομικό Συμβούλιο, στο οποίο θα μετέχουν οι εκπρόσωποι
όλων των βασικών φορέων της περιοχής και το οποίο θα συνεδριάζει υποχρεωτικά σε τακτά και σύντομα χρονικά διαστήματα, εκφράζοντας γνώμη
επί όλων των θεμάτων που απασχολούν την τοπική κοινωνία και το Δήμο, είτε
αυτεπαγγέλτως είτε κατόπιν αιτήματος του Δήμου. Σε συγκεκριμένες
σημαντικές αποφάσεις (π.χ. κατάρτιση προϋπολογισμού, επιχειρησιακού
προγράμματος κ.λπ.) το Συμβούλιο θα παίζει καθοριστικό ρόλο ως ο
κεντρικός φορέας της διαβούλευσης στο τοπικό επίπεδο.
 Η αναμόρφωση του Συμβουλίου Ένταξης Μεταναστών και
Προσφύγων, ώστε αυτό να συγκροτείται από αιρετά μέλη, από τους ίδιους
τους μετανάστες και πρόσφυγες που κατοικούν στα όρια του Δήμου, καθώς
και από εκπροσώπους των φορέων αλληλεγγύης.

Σε ό,τι αφορά τη δευτεροβάθμια Αυτοδιοίκηση, προτείνεται :
1ον. Η κατάργηση της άμεσης εκλογής των χωρικών Αντιπεριφερειαρχών και την ενιαία αντιμετώπιση του θεσμού των Αντιπεριφερειαρχών με τρόπο ανάλογο με αυτόν που ισχύει για τους
Αντιδημάρχους.
2ον. Η κατάργηση της Οικονομικής Επιτροπής και τη μεταβίβαση των αρμοδιοτήτων της είτε στο Περιφερειακό Συμβούλιο είτε στην Εκτελεστική Επιτροπή, ανάλογα και με το ειδικότερο περιεχόμενο εκάστης αρμοδιότητας.
3ον. Η διάκριση των πολιτικών και των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων και τη μεταφορά τους στα αντίστοιχου χαρακτήρα όργανα.
4ον. Η αντιστοίχηση του θεσμού του Εκτελεστικού Γραμματέα (Περιφέρειας) προς αυτόν του Γενικού Γραμματέα (Δήμου), ώστε να αντιμετωπίζεται ενιαία, και την αναβάθμιση του ρόλου του, ώστε να αποφορτιστεί ο Περιφερειάρχης και οι Αντιπεριφερειάρχες από τις αμιγώς
διεκπεραιωτικές και διαχειριστικές αρμοδιότητες και να είναι σε θέση να επιτελούν τον πολιτικό και επιτελικό τους ρόλο, χωρίς ωστόσο ο Γενικός (Εκτελεστικός) Γραμματέας να χάνει τον πολιτικό του ρόλο (μετακλητός).
5ον. Η αναβάθμιση του ρόλου και της επιχειρησιακής ικανότητας των υπηρεσιών των Περιφερειών, μέσω μεταξύ άλλων και της καθιέρωσης ενός minimum περιεχομένου των οργανισμών τους, ως προς τις οργανικές μονάδες αυτών, ώστε να διασφαλίζεται η συνέχεια και η θεσμική μνήμη,
ανεξαρτήτως της εναλλαγής των Περιφερειακών Αρχών.
6ον. Η συμμετοχή εκπροσώπου των εργαζομένων της Περιφέρειας στις συνεδριάσεις είτε της Εκτελεστικής Επιτροπής είτε του Περιφερειακού Συμβουλίου είτε και των δύο αυτών οργάνων, με δικαίωμα λόγου, σε όλα τα θέματα που αφορούν τον τρόπο διοίκησης, το προσωπικό και τα οικονομικά της Περιφέρειας.
7ον. Η δημιουργία ενός τετραμερούς συστήματος διοίκησης των Περιφερειών, κατ’ αναλογία με τα ισχύοντα στους Δήμους, ως προς τα βασικά όργανα (βλ. παραπάνω).
8ον. Η ριζική αναμόρφωση των δευτερευόντων οργάνων, και συγκεκριμένα :
 Η κατάργηση των ειδικών επιτροπών με περιορισμένο, εκ του νόμου, αντικείμενο και την καθιέρωση, γενικώς, της ελευθερίας των Περιφερειακών Συμβουλίων να συγκροτούν επιτροπές, είτε μόνο από μέλη τους, κατ’ αναλογία της δύναμης κάθε παράταξης (που θα μπορούν να έχουν και
αποφασιστικές αρμοδιότητες) είτε και με τη συμμετοχή εργαζομένων της
Περιφέρειας, άλλων φορέων και ιδιωτών (οπότε, υποχρεωτικά, θα έχουν μόνο
γνωμοδοτικό χαρακτήρα).
 Η αντικατάσταση της Επιτροπής Διαβούλευσης, από ένα Περιφερειακό Κοινωνικό και Οικονομικό Συμβούλιο, στο οποίο θα μετέχουν οιεκπρόσωποι όλων των βασικών φορέων της περιοχής και το οποίο θα συνεδριάζει υποχρεωτικά σε τακτά και σύντομα χρονικά διαστήματα,
εκφράζοντας γνώμη επί όλων των θεμάτων που απασχολούν την τοπική κοινωνία και την Περιφέρεια, είτε αυτεπαγγέλτως είτε κατόπιν αιτήματος της Περιφέρειας. Σε συγκεκριμένες σημαντικές αποφάσεις (π.χ. κατάρτιση προϋπολογισμού, επιχειρησιακού προγράμματος κ.λπ.) το Συμβούλιο θα παίζει καθοριστικό ρόλο ως ο κεντρικός φορέας της διαβούλευσης στο περιφερειακό επίπεδο.
Τέλος, ενόψει της πρότασης για ριζική αναμόρφωση του θεσμού της Επιτροπής Διαβούλευσης, όπου συμμετείχαν και πολίτες κατόπιν κλήρωσης, θα μπορούσε να επανεξεταστεί σε άλλη βάση το θέμα των κληρωτών εκπροσώπων, με την έννοια ότι – εάν προκριθεί η ανάδειξη και κληρωτών
εκπροσώπων των πολιτών – αυτή δεν θα πρέπει να είναι στο επίπεδο της Επιτροπής Διαβούλευσης, ο ρόλος της οποίας υποβαθμίστηκε συστηματικά στις περισσότερες περιπτώσεις ή διολίσθησε σε τεχνοκρατικού χαρακτήρα συζητήσεις, αλλά στο επίπεδο του Δημοτικού/Περιφερειακού Συμβουλίου, με την ανάδειξη και ενός κληρωτού Δημοτικού/ περιφερειακού συμβούλου.

e-thessalia.gr

κοινοποίησε το:

www.diktuo.org

Αρχείο ετικέτας Θεσμικό πλαίσιο Αυτοδιοίκησης

ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ 1: υποψηφιότητες -κατάρτιση συνδυασμών

Για το νόμο «Κλεισθένης Ι» – ανάλυση

Για το νόμο «Κλεισθένης Ι», νόμος 4555/18, ΦΕΚ133/19-7-2018

ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΠΛΕΥΡΕΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ

Για τα υπόλοιπα θέματα :

Στα άρθρα 80-90 καθορίζονται θέματα λειτουργίας των οργάνων των κοινοτήτων.

ΕΠΟΠΤΕΙΑ ΔΗΜΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ

Στο κεφάλαιο Ι’ ρυθμίζονται θέματα οικονομικής λειτουργίας και «αναπτυξιακών» δράσεων

ΑΠΟΝΟΜΗ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ ( ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ)

ΟΙ ΣΤΟΧΕΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΚΑΙ Η ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

Ενδεικτικά για το ρόλο του νόμου στην εφαρμογή των μνημονικών πολιτικών είναι και αρκετά σημεία στην αιτιολογική έκθεση :

Η στάση και η δράση μας

Το νομικό πλαίσιο για την ανεξαρτητοποίηση – διαγραφή μελών δημοτικών παρατάξεων

Η διαδικασία και οι συνέπειες της διαγραφής ή ανεξαρτητοποίησης των δημοτικών συμβούλων – Τα δικαιώματά τους

Ο «Κλεισθένης» φέρνει διπλές κάλπες

Δ. Μπίρμπα Από τον Καλλικράτη στον Κλεισθένη

Απλή αναλογική, «κυβερνησιμότητα» και άλλες ιστορίες…

Σαρωτικές αλλαγές με απλή αναλογική στην αυτοδιοίκηση – Παραδόθηκε το Νομοσχέδιο |

Τι προβλέπει και τι καταργεί

Κοινωνικό,Πολιτικό,Αυτοδιοικητικό

Μάρτιος 2019
Δ	Τ	Τ	Π	Π	Σ	Κ
« Φεβ
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30	31