Αρχείο ετικέτας ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ

Αυτοδιοικητικός Παράπλους

Δ. Μπίρμπας : Ο φόβος της απλής αναλογικής

  1. Η ψευδοφιλελεύθερη κυβέρνηση της ΝΔ ξορκίζει την ισότιμη δημοκρατική έκφραση των πολιτών

«Ο φόβος της απλής αναλογικής, δηλαδή της ισότιμης δημοκρατικής έκφρασης των πολιτών και η καλλιέργεια της κουλτούρας συναίνεσης, συμμετοχής και συναπόφασης στις τοπικές κοινωνίες ξορκίζεται από τη ψευδοφιλελεύθερη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας», τονίζει μεταξύ άλλων ο δήμαρχος Αιγάλεω, μέλος του ΔΣ της ΚΕΔΕ και επικεφαλής της Ριζοσπαστικής Αυτοδιοικητικής Πρωτοβουλίας

Ο φόβος της απλής αναλογικής, δηλαδή της ισότιμης δημοκρατικής έκφρασης των πολιτών και η καλλιέργεια της κουλτούρας συναίνεσης, συμμετοχής και συναπόφασης στις τοπικές κοινωνίες ξορκίζεται από τη ψευδοφιλελεύθερη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.


Με προφανή προβλήματα συνταγματικότητας, απαξίωσης της πρόσφατης ψήφου των πολιτών και κατά παράβαση του Ευρωπαϊκού χάρτη τοπικής αυτονομίας (που έχει κυρωθεί με τον νόμο 1850/1989) άρθρο 3, κάθε απόφαση των εκτελεστικών οργάνων υπόκειται στον άμεσο έλεγχο των συλλογικών οργάνων της αυτοδιοίκησης. Μεταφέρει υπερεξουσία στον Δήμαρχο (ανεξαρτήτως ποσοστού Α΄ γύρου, 14,90%!!!! στη Θεσσαλονίκη) και στα υπ’ αυτόν διορισμένα όργανα με τη θλιβερή συνενοχή της διευρυμένης πλειοψηφίας (θετικός και ο κ. Κοιμήσης) της ΚΕΔΕ.


Παραβιάζει κάθε έννοια δημοκρατικής νομιμότητας, αλλοιώνοντας πλήρως την εξουσιοδότηση που πήραν τα όργανα με εκλογή από απλή αναλογική. Μεταφέρει υπέρ-αρμοδιότητες (άρθρο 3) στην οικονομική επιτροπή, που διορίζεται με πλειοψηφία από τον Δήμαρχο, ανεξαρτήτως ποσοστού Α΄ γύρου (άρθρο 2)
Αφαιρεί το πάγια νομοθετημένο, σε όλο το προηγούμενο νομικό πλαίσιο της Τ.Α. (“ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ” κώδικας ν. 3643, “ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ”, “ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ”) δικαίωμα του δημοτικού συμβουλίου με απόλυτη πλειοψηφία των μελών του, να ζητήσει άσκηση της όποιας αρμοδιότητας της Ο.Ε. (παλαιότερα δημαρχιακής) και παραβιάζει το κυρωμένο άρθρο 3 νόμος 1850/1989 του Ευρωπαϊκού χάρτη τοπικής αυτονομίας.


Θεωρεί τις ακόλουθες αρμοδιότητες της οικονομικής επιτροπής αποκλειστικές  χωρίς δυνατότητα ελέγχου (έγκριση) από το Δημοτικό Συμβούλιο.


Μεταφέρει
-την αρμοδιότητα εκπόνησης του ετήσιου προγράμματος προσλήψεων (έμμεση δυνατότητα ιδιωτικοποίησης μέρους υπηρεσιών)
-τη διευκόλυνση καταβολής των οφειλών πάνω από 150.000 €!!! (ποιοι μικρομεσαίοι άραγε μπορούν να χρωστούν τέτοια ποσά στον Δήμο;;;)
-τη διαγραφή χρεών και την απαλλαγή προστίμων
-τη δυνατότητα εξωδικαστικού συμβιβασμού ή κατάργηση δίκης, οφειλών έως 60.000 € από ιδιώτες (εξαιρεί!! προσφυγές των εργαζομένων)
-την έγκριση των ισολογισμών των νομικών προσώπων (που και αυτά διορίζονται με πλειοψηφία από τον Δήμαρχο, άρθρο 6)

Καταργεί την πρόσφατη ψήφο  των πολιτών στην 4η κάλπη των κοινοτικών εκλογών. Αφαιρεί κάθε δικαίωμα απόφασης, μόνο γνωμοδοτήσεων,  των συμβουλίων των τοπικών κοινοτήτων για την περιοχή τους. Πρόδηλα αντισυνταγματικό ότι διορίζει εκ των υστέρων, μετά την εκλογή και με γνωστά τα ονόματά τους, προέδρους των τοπικών κοινοτήτων, ορίζοντας ως πρόεδρο τον πλειοψηφίσαντα του πρώτου συνδυασμού και όχι τον εκλεγόμενο (σύμφωνα με τον ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ) μεταξύ των πλειοψηφισάντων, των δύο πρώτων σε ψήφους συνδυασμών, από το συμβούλιο της τοπικής κοινότητας


Τέλος, στα άρθρα 1 και 2 κατά παράβαση κάθε έννοιας ισονομίας ψήφου, δίνει δυνατότητα συμπράξεων παρατάξεων, μόνο όταν συμπράττουν με την παράταξη του Δημάρχου!!!!
Σύμπραξη που αποφασίζεται με πλειοψηφία των μελών των παρατάξεων και δεν ανακαλείται  ποτέ, ακόμα και αν συμφωνήσουν όλοι από μία παράταξη, να αποχωρήσουν από τη σύμπραξη, τον Δήμαρχο, δεν μπορούν να επανασυστήσουν την παράταξή τους.  Έτσι στις μετέπειτα κατανομές των οργάνων λογίζονται ως αριθμός στην παράταξη του Δημάρχου ακόμα και αν προσχωρήσουν σε άλλη παράταξη!!!


Με μια διαδικασία fast track, χωρίς ουσιαστική διαβούλευση με την κοινωνία και τους φορείς της, νομοθετούν αυτά τα “ωραία” και πρωτοφανή αντιδημοκρατικά, υποτίθεται χάριν της “κυβερνησιμότητας”. Για να προλάβουν ατέλειες ενός νόμου, 4555/2018 “ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ”, που δεν έχει ακόμα εφαρμοστεί,  για να δούμε τα προβλήματά του στην πράξη. Δυστυχώς τα συλλογικά όργανα της αυτοδιοίκησης πλήρως υποταγμένα στις κυβερνητικές επιλογές όταν δεν συναινούν, σιωπούν.


Aυτοδιοίκηση,Αυτοδιοικητικός Παράπλους

Αλέξης Χαρίτσης: Αντιδημοκρατικό πισωγύρισμα στην αυτοδιοίκηση

Αλέξης Χαρίτσης: Αντιδημοκρατικό πισωγύρισμα στην αυτοδιοίκηση

ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟΝ “ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ” 
Η κυβέρνηση ανατρέπει στην πράξη τη λαϊκή βούληση, η οποία εκφράστηκε μόλις πριν από δύο μήνες στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, τονίζει ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, βουλευτής Μεσσηνίας, Αλέξης Χαρίτσης, αναφερόμενος στο νομοσχέδιο για τις αλλαγές στον Κλεισθένη, οι οποίες, προσθέτει, πισωγυρίζουν την αυτοδιοίκηση με την επιστροφή στο μοντέλο του δημάρχου-ηγεμόνα το οποίο τροφοδοτεί τη διαφθορά και τις πελατειακές σχέσεις…

Η δήλωση του Αλέξη Χαρίτση έχει ως εξής: “Το πολυνομοσχέδιο που κατατέθηκε προς ψήφιση στη Βουλή συμπυκνώνει την κοινωνικά συντηρητική και οικονομικά νεοφιλελεύθερη αντίληψη της Νέας Δημοκρατίας.

Ειδικά για τον χώρο της αυτοδιοίκησης συνιστά ένα αντιδημοκρατικό πισωγύρισμα.

Η κυβέρνηση επιχειρεί να ανατρέψει τον Κλεισθένη και να ακυρώσει τη δυνατότητα διαμόρφωσης συναινέσεων σε τοπικό επίπεδο. Είναι απολύτως σαφές ότι το όραμα της Ν.Δ. είναι η επιστροφή στο μοντέλο του δημάρχου-ηγεμόνα, ένα μοντέλο που τροφοδοτεί τη διαφθορά και τις πελατειακές σχέσεις.

Το γεγονός ότι η Ν.Δ. δεν περίμενε καν να δοκιμαστεί στην πράξη ο Κλεισθένης, αποκαλύπτει τη φοβία της για τη δημοκρατική συμμετοχή και την απλή αναλογική. Το γεγονός όμως ότι ανατρέπει στην πράξη τη λαϊκή βούληση -όπως αυτή εκφράστηκε πριν από 2 μόλις μήνες στις αυτοδιοικητικές εκλογές- φανερώνει κάτι ακόμα πιο ανησυχητικό: την αντιδημοκρατική αντίληψη της σημερινής κυβέρνησης, καθώς ουσιαστικά ακυρώνει τον ρόλο δημοτικών, περιφερειακών και τοπικών συμβουλίων.

Ο Κλεισθένης είναι μια μεταρρυθμιστική τομή –ενισχύει τα συμβούλια, καλλιεργεί κουλτούρα συνθέσεων, δίνει φωνή και ρόλο στις τοπικές κοινότητες.

Θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας ώστε η συναίνεση που αρνείται η κυβέρνηση στην αυτοδιοίκηση να διαμορφωθεί σε κοινοβουλευτικό επίπεδο και να αποτρέψει την εφαρμογή αυτής της παλαιοκομματικής, συντηρητικής αντιμεταρρύθμισης.

Η τοπική αυτοδιοίκηση δεν μπορεί να γυρίσει πίσω”.

Άρθρα -'Συνεντεύξεις - Παρεμβάσεις,Αριστερά και Τοπική Αυτοδιοίκηση

Δ. Μπίρμπα Από τον Καλλικράτη στον Κλεισθένη

άρθρο Δ.Μπίρμπα , δήμαρχος Αιγάλεω και μέλος ΔΣ της ΚΕΔΕ

 

Ξαναβρίσκοντας το νήμα για την αποκέντρωση με Αυτοδιοίκηση και Δημοκρατία
Επιλέγοντας να ονοματοδοτήσεις μια αυτοδιοικητική μεταρρύθμιση, με τα αρχιτεκτονικά επιτεύγματα της αρχαίας αθηναϊκής δημοκρατίας – πόλης/κράτους, χωρίς να την θεμελιώνεις στο περιβάλλον άμεσης δημοκρατίας που τα δημιούργησε, ήταν σίγουρο ότι θα αποτύχεις, όπερ και εγένετο, παρά τις τεχνοκρατικές βελτιώσεις και την τομή της αιρετής Περιφέρειας.

Η επιλογή της ονοματοδότησης του μεταρρυθμιστικού σχεδίου της παρούσας κυβέρνησης ως “Κλεισθένης”, νοηματοδοτεί την αναγκαία επιστροφή στις ρίζες και την επαναθεμελίωση του “Καλλικράτη” με βάση τις δημοκρατικές αρχές που του έλειψαν.
Τελειώνοντας με την ιστορική σημειολογία, το πρώτο μεταρρυθμιστικό βήμα της κυβέρνησης στην δομή του κρατικού και αυτοδιοικητικού συστήματος είναι πραγματικότητα.
Τα όρια του καθορίζονται, δυστυχώς εκ των προτέρων, από τις θεσμικές και οικονομικές “δουλείες” της περιόδου. Συνταγματικοί περιορισμοί και μνημονιακή επιτροπεία, σκληρό γραφειοκρατικό πλέγμα και ένδεια πόρων, οικονομικών και ανθρώπινων.
Μέσα από αυτό το πρίσμα, σε μια εποχή που στην χώρα απαιτούνται προγραμματικές συγκλίσεις και συνθέσεις για την πολιτική και παραγωγική της ανάταξη, καθίσταται αναγκαία η θεσμική τομή της απλής αναλογικής, για την αλλαγή κουλτούρας και συμπεριφοράς διοίκησης.
Προβληματική είναι όμως η ανυπαρξία μέτρου «εισόδου» στα Δημοτικά Συμβούλια, με ισχυρή έτσι την πιθανότητα της έκρηξης τοπικισμών, πολλαπλών υποκειμενισμών και φιλοδοξιών, που θα υπονομεύσουν στην πράξη, την πρώτη μεταπολιτευτική εφαρμογή της, με εμφανείς κινδύνους  κοινωνικής απαξίωσής της, λόγω ρευστοποίησης και πιθανόν προβλημάτων κυβερνησιμότητας.
Θετική τομή επίσης, η κατηγοριοποίηση των Δήμων και η διεύρυνση των κριτηρίων ανακατανομής των ΚΑΠ. Προϋπόθεση όμως αποδοχής και μη σύγκρουσης, η διασφάλιση ότι όλοι οι Δήμοι θα έχουν βελτίωση των οικονομικών τους.
Γεγονός που συνδέεται με μια συζήτηση για  το μεταμνημονιακό περιβάλλον που δεν γίνεται και αποτελεί την αναγκαία συνθήκη οποιουδήποτε μεταρρυθμιστικού βήματος, την συμφωνία απόδοσης των παρακρατηθέντων και την σταδιακή απελευθέρωση των προσλήψεων εξειδικευμένου προσωπικού ,πέραν της θετικής εξέλιξης με τα ανταποδοτικά. Η απουσία τους γεννά αμηχανία που διαπερνά όλο το κείμενο, όπου είναι απαραίτητη η συγκεκριμενοποίηση πόρων.
Θετική τομή η θεσμοθέτηση του επόπτη (ελεγκτή νομιμότητας) των ΟΤΑ, ως έναρξη της διαδικασίας αποδυνάμωσης της Αποκεντρωμένης διοίκησης. Η αποτελεσματικότητά του, θα κριθεί από την στελέχωσή του, την ταχύτητα διεκπεραίωσης και από την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη “αφαίρεση” επικαλυπτόμενων ελέγχων άλλων φορέων.
Στον σχεδιασμό του πρώτου μεταρρυθμιστικού βήματος συμπεριλαμβάνονται θετικά στοιχεία, όσον αφορά:
  • στον δημοκρατικό έλεγχο,
  • Αναβάθμιση συλλογικών οργάνων,
  • Τοπικά δημοψηφίσματα,
  • Δημοτικός και περιφερειακός διαμεσολαβητής,
  • στην λειτουργική βελτίωση.
  • Προϋπολογισμός, η τμηματική ψήφισή του ανά κωδικό δαπάνης και έργου, καθιστά σχεδόν αδύνατο το μπλοκάρισμά του
  • Προγραμματικές συμβάσεις, διεύρυνση δυνατοτήτων και ευκολία συμπράξεων
  • Ηλεκτρονικό μητρώο Δημοτικών ακινήτων, εκμίσθωση ακινήτων
  • Διαδημοτικοί Σύνδεσμοι των Τεχνικών Υπηρεσιών που έρχονται να απαντήσουν στην προφανή έλλειψη πόρων, κατά τη γνώμη μου αυτό οφείλει να επεκταθεί και στις ΥΔΟΜ.
  • στην αναβάθμιση του αναπτυξιακού ρόλου των ΟΤΑ
  • Θεσμοθέτηση δυνατότητας συμμετοχής σε ενεργειακές συμπράξεις, σε εταιρείες διαχείρισης και παραγωγής ενέργειας και επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας κλπ.
  • Θεσμοθέτηση επιτροπής παρακολούθησης και υλοποίησης χωρικών και αναπτυξιακών σχεδίων
  • Θεσμοθέτηση επιτροπής διερεύνησης των δυνατοτήτων παρέμβασης στον αγροτικό τομέα και αξιοποίησης των δημοτικών εδαφών
  • Δυνατότητα δανειακής σύμβασης για βελτίωση ενεργειακής αποδοτικότητας κλπ.
  • στην ενίσχυση της καταστατικής θέσης των αιρετών
  • Επαναφορά της ιδιάζουσας δωσιδικίας, απλοποίηση διαδικασιών πειθαρχικών ελέγχων κλπ.
  • στην αναβάθμιση του θεσμικού ρόλου της Τ.Α.
  • Μέσω της διυπουργικής επιτροπής καταπολέμησης της πολυνομίας – κακονομίας και των επικαλύψεων στο υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο, με συμμετοχή της Αυτοδιοίκησης
  • Μέσω της μόνιμης επιτροπής αρμοδιοτήτων, παρακολούθησης και ελέγχου του διαρκώς παραγόμενου νομοθετικού έργου και τις επιπτώσεις του στην Αυτοδιοίκηση. Καλύτερο θα ήταν να ονομασθεί “Επιτροπή Διαπίστωσης Τήρησης των Αρχών του Χάρτη Τοπικής Αυτονομίας στο σχεδιασμό Δημόσιων Πολιτικών”, ενισχύοντας την θεσμική της διάσταση με αναδιάρθρωση επί το έλαττον των συμμετεχόντων, χωρίς υπηρεσιακούς.
Αυτά είναι και τα πιο σημαντικά στοιχεία του Νομοσχεδίου που προδιαθέτουν για την θετική εξέλιξη της πορείας του οδικού χάρτη:
 Κλεισθένης Ι – Συνταγματική Αναθεώρηση / έξοδος από σκληρή Μνημονιακή Επιτροπεία – Κλεισθένης ΙΙ.
Ουσιαστική μεταρρύθμιση χωρίς Συνταγματική Αναθεώρηση, αναβάθμιση και αποσαφήνιση του ρόλου της Τ.Α. (άρθρα 101 – 102 – 103) σε σχέση με το κράτος, στο πλαίσιο της πολυεπίπεδης διακυβέρνησης,  σταδιακή απόδοση των παρακρατηθέντων και επαναφορά του ύψους των ΚΑΠ στο 2009, δεν μπορεί να υπάρξει.
Εκ των ων ουκ άνευ, η δημιουργία ενός επιχειρησιακού, επενδυτικού υποστηρικτικού σχεδίου για την άρση των ενδοπεριφερειακών και ενδοδημοτικών ανισοτήτων.
Σημαντικά τα ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ αλλά δεν αρκούν.
Τέλος, βαρύνουσας σημασίας θα ήταν η κατάργηση στο άρθρο 1 της παραγράφου 2 του Ν. 3852/2010, που “μειώνει” τον συνταγματικό ρόλο της Τ.Α. σε αυτοδιοικούμενα Νομικά Πρόσωπα δημοσίου Δικαίου, υπευθύνων μόνο κατά τόπο, και η επαναφορά του ορισμού των ΟΤΑ σύμφωνα με τον Ν. 3463/2006 (Κώδικας) και το Σύνταγμα.
Η διοικητική – τεχνοκρατική προσέγγιση, απέναντι στην Τ.Α., την υποβιβάζει σε μια “άλλου τύπου” κρατική υπηρεσία και όχι σε έναν ελεγχόμενο μεν αλλά παράλληλο πολιτειακό θεσμό προς το κεντρικό κράτος, ουσιαστικό συμμέτοχο στην ανάπτυξη, υπεύθυνο για την “εδαφική και κοινωνική συνοχή” σύμφωνα με τις Ευρωπαϊκές συνθήκες αλλά και το άρθρο 102 του Συντάγματος.
Επίλογος
Ο περιορισμός από το Υπουργείο της “τυπικής διαβούλευσης” στα όρια του Νόμου, 18 ημερών, σίγουρα δεν βοηθά το κλίμα, όταν το Σχέδιο Κλεισθένης Ι, σύμφωνα με τις δηλώσεις του Υπουργείου αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή τον Ιούνιο.
Άρα υπάρχει τουλάχιστον ένας μήνας και πλέον, ουσιαστικής συζήτησης εντός της κοινωνίας,  μέσα στις Επιτροπές της Βουλής και στις λοιπές Κοινοβουλευτικές διαδικασίες πριν την ψήφιση του.
Η τυπική διαβούλευση θα μπορούσε να είχε επεκταθεί τουλάχιστον για 10 ημέρες, όπως είχαμε προτείνει στο κοινό Συνέδριο ΚΕΔΕ – ΕΝΠΕ.
Δεν μπορεί όμως αυτό να αποτελέσει και πάλι, αιτία στρεψοδικίας και μη ουσιαστικής συζήτησης για την αντικυβερνητική πολιτική πλειοψηφία, στα όργανα της Αυτοδιοίκησης, ξεκινώντας έναν νέο κύκλο ατέρμονης καταστροφολογίας.
Η αναγκαία για την ελληνική κοινωνία, παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας προϋποθέτει το τέλος του υπερσυγκεντρωτικού κράτους, την αποκέντρωση, με αυτοδιοίκηση και δημοκρατία, που σημαίνει πέραν των άλλων συγκλίσεις και συνέργειες.
Ο Κομφούκιος λέει ότι “ένα μεγάλο ταξίδι ξεκινά με το πρώτο βήμα” και κατά τη γνώμη μας αυτό γίνεται, ας το βοηθήσουμε να συνεχισθεί.

 

Άρθρα -'Συνεντεύξεις - Παρεμβάσεις

Απλή αναλογική, «κυβερνησιμότητα» και άλλες ιστορίες…

Της Δανάης Κολτσίδα*

Κρίνοντας από την πρόσφατη δημόσια συζήτηση με αφορμή τη μεταρρύθμιση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, φαίνεται πως εν αρχή ην η απλή αναλογική. Με δεδομένο ότι

Υπουργείο Εσωτερικών

ως εκλογικό σύστημα -ως μηχανισμός δηλαδή μετατροπής των ψήφων σε έδρες- αναμφίβολα αποτυπώνει γνησιότερα τη βούληση του εκλογικού σώματος επί της αρχής, κανείς δεν τολμάει να αμφισβητήσει ευθέως τη δικαιοπολιτική της βάση. Διότι, τότε θα έπρεπε να αμφισβητήσει τις αρχές της δημοκρατίας και της ισότητας. Γι’ αυτό και η αμφισβήτηση της απλής αναλογικής δεν είναι ποτέ ευθεία, αλλά διατυπώνεται εμμέσως, με την επίκληση της περιβόητης «κυβερνησιμότητας». Με άλλα λόγια, αυτό που λέγεται είναι ότι η απλή αναλογική είναι, θεωρητικά, σωστή, αλλά «δεν δουλεύει».

Πρώτα απ’ όλα, κάποιος θα πρέπει να εξηγήσει τι είναι η «κυβερνησιμότητα». Προφανώς δεν είναι μια ιδιότητα που έχει ή στερείται μία περιφέρεια ή ένας δήμος. Δεν υπάρχουν «κυβερνήσιμοι» δήμοι. Επομένως, κατά την αντίληψη όσων την επικαλούνται, «κυβερνησιμότητα» σημαίνει την εξασφαλισμένη στήριξη της πλειοψηφίας του Δημοτικού ή Περιφερειακού Συμβουλίου, ως αποφασίζοντος οργάνου, στην πολιτική του ηγέτη – εν προκειμένω του δημάρχου ή του περιφερειάρχη.

Ωστόσο, είναι αυταπάτη ο ισχυρισμός ότι υπάρχει κάποια «μαγική» νομοθετική ρύθμιση τέτοια, που -χωρίς να παραβιάζει κατάφωρα τη δημοκρατική αρχή, χωρίς δηλαδή να αλλοιώνει τη σύνθεση των δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων ή χωρίς να τα καθιστά απλώς διακοσμητικά, στερώντας τους τις ουσιαστικές αποφασιστικές αρμοδιότητες- θα μπορούσε παρ’ όλα αυτά να εξασφαλίζει ότι, βρέξει χιονίσει, θα υπερψηφίζονται οι εισηγήσεις του δημάρχου ή του περιφερειάρχη.

Άλλωστε, ακόμα και υπό την ισχύ των σημερινών, ενισχυμένων, εκλογικών συστημάτων, τόσο σε εθνικό όσο και σε αυτοδιοικητικό επίπεδο, η πρόσφατη ελληνική εμπειρία αποδεικνύει αυτό που έχει κατ’ επανάληψη γραφτεί: ότι στη δημοκρατική διακυβέρνηση καμία θεσμική δικλείδα, παρά μόνο η γενικευμένη κοινωνική ευημερία μπορεί να εξασφαλίσει την κοινωνική ειρήνη και αυτή, με τη σειρά της, να διαμορφώσει τις προϋποθέσεις της πολιτικής και κυβερνητικής σταθερότητας.

Κατά την τελευταία οκταετία, μονοκομματικές κυβερνήσεις με ευρεία κοινοβουλευτική πλειοψηφία δεν άντεξαν την κοινωνική πίεση. Θηριώδεις αυτοδιοικητικές πλειοψηφίες, σαν κι αυτές που εξασφάλιζε μέχρι σήμερα ο «Καλλικράτης», εξανεμίστηκαν όταν η παράταξη του δημάρχου ή του περιφερειάρχη διασπάστηκε, πολύ συχνά όχι λόγω τοπικών εντάσεων, αλλά ακολουθώντας τις κεντρικές πολιτικές εξελίξεις.

Άρα, λοιπόν, η «κυβερνησιμότητα» μπορεί να γίνει νοητή μόνο ως η αναγκαία πολιτική συνθήκη που επιτρέπει τη διαμόρφωση συναινέσεων και, κατ’ επέκταση, πλειοψηφιών. Πλειοψηφιών, όμως, που δεν θα είναι πάντα και αναγκαστικά υπέρ της άποψης του δημάρχου ή του περιφερειάρχη. Ως τέτοια λογιζόμενη, η «κυβερνησιμότητα» αποτελεί προφανώς έγκυρο και εύλογο στόχο, αφού αποτελεί τον πυρήνα της εύρυθμης λειτουργίας ενός οργανισμού και φυσικά δεν έρχεται σε αντίθεση -κάθε άλλο- προς την απλή αναλογική.

Υπάρχει βέβαια και η προσπάθεια όσων θα ήθελαν να παραμείνει η απλή αναλογική μόνο στη σφαίρα της θεωρίας, να της «φορτώσουν» τις δικές τους υποκειμενικές αδυναμίες, την αδράνεια και την ανωριμότητα ενός πολιτικού προσωπικού που δεν θέλει να ξεβολευτεί.

Οι μεν, όσοι έχουν συνηθίσει στα φιλόξενα έδρανα της αντιπολίτευσης των δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων, αντιλαμβάνονται ότι με την απλή αναλογική ένα μέρος της ευθύνης, έστω όχι το κύριο, μετατίθεται και σε εκείνους. Ο ρόλος του δημοτικού και του περιφερειακού συμβούλου, ακόμα και της πιο μικρής σε δύναμη παράταξης, αναβαθμίζεται. Δεν θα αρκεί πια να λέει όχι σε ό,τι κι αν προτείνει η διοίκηση. Θα χρειαστεί να τεκμηριώνει τις αρνήσεις του με κάτι περισσότερο από γενικόλογες κεντρικού πολιτικού χαρακτήρα καταγγελίες. Θα χρειαστεί να μπει στη βάσανο της στάθμισης, της διατύπωσης εναλλακτικής πρότασης. Και θα χρειαστεί να ακούει περισσότερο, για κάθε θέμα, την τοπική κοινωνία.

Οι δε, όσοι έχουν συνηθίσει να διοικούν με τη στήριξη μιας στοιχισμένης και -λόγω εκλογικού συστήματος- πειθαρχημένης πλειοψηφίας, αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να κάνουν κάτι περισσότερο από το να ανακοινώνουν τις αποφάσεις τους στο Δημοτικό ή το Περιφερειακό Συμβούλιο πριν αυτές, αυτομάτως, υιοθετηθούν. Θα χρειαστεί να ακούσουν και άλλες απόψεις. Θα χρειαστεί να κοπιάσουν για να πείσουν για την ορθότητα της πρότασής τους, αλλά και να είναι έτοιμοι να συνθέσουν, ακόμα και να προσχωρήσουν στην αντίθετη άποψη.

Κι αυτή την εκατέρωθεν απροθυμία δεν την ομολογεί κανείς ευθέως. Λέει μόνο πως ίσως σε άλλες κοινωνίες αυτά να λειτουργούν, αλλά «η ελληνική κοινωνία δεν είναι ώριμη ακόμα». Μόνο που η ελληνική κοινωνία, περνώντας διά πυρός και σιδήρου εδώ και μια δεκαετία, έχει ωριμάσει κι έχει αλλάξει. Ίσως μάλιστα και να είναι πιο μπροστά, σε πολλά πράγματα, από τους εκπροσώπους της.

 

* Η Δανάη Κολτσίδα είναι δικηγόρος, πολιτική επιστήμονας

Aυτοδιοίκηση

Πάνος Σκουρλέτης επίσκεψη στην Βοιωτία

Μικροάρθρο 
Στις συναντήσεις του με τους αιρετούς της Στερεάς Ελλάδας κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στην Βοιωτία ανακοίνωσε Νέα χρηματοδοτικά εργαλεία για τους δήμους
 
skourletis

Τη δημιουργία νέων χρηματοδοτικών εργαλείων για τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α’ Βαθμού, προανήγγειλε ο υπουργός Εσωτερικών, Πάνος Σκουρλέτης, στις συναντήσεις του με τους αιρετούς της Στερεάς Ελλάδας κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στην Βοιωτία.

 

Ταυτόχρονα, συζήτησε με τους εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για τα θέματα που τους απασχολούν και για την αναθεώρηση του θεσμικού πλαισίου, η οποία αναμένεται να συγκεκριμενοποιηθεί πριν το τέλος του έτους.

Συνέχεια ανάγνωσης Πάνος Σκουρλέτης επίσκεψη στην Βοιωτία →

Σελίδες: 1 2 3

Κοινωνικό,Πολιτικό,Αυτοδιοικητικό