«Η ασφαλής επαναχρησιμοποίηση υγρών αστικών αποβλήτων ενός βιολογικού καθαρισμού μπορεί να αξιοποιηθεί για την άρδευση συγκεκριμένων καλλιεργειών, καθώς και για άλλες αστικές χρήσεις, όπως για παράδειγμα η πυρασφάλεια, και ως εκ τούτου είναι δυνατόν να επιτευχθεί εξοικονόμηση νερού».Αυτό τονίζει μεταξύ άλλων ο κοσμήτορας της Σχολής Θετικών Επιστημών και Τεχνολογίας του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου και καθηγητής του ΕΑΠ Ιωάννης Καλαβρουζιώτης, μιλώντας στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, προσθέτοντας ότι «αυτές είναι μερικές από τις καινοτόμες θα έλεγα, λύσεις που δεν κοστίζουν και στην πραγματικότητα συνεισφέρουν στο να μειώνονται οι απαιτήσεις σε κανονικό νερό».
Παρουσιάζοντας στοιχεία για την κατανάλωση του νερού στην αγροτική παραγωγή, ο καθηγητής αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «ο κυριότερος και μεγαλύτερος καταναλωτής του νερού που υπάρχει στην Ελλάδα, αλλά και στη Μεσόγειο γενικότερα, είναι η αγροτική παραγωγή, αφού το 86% της συνολικής ανάγκης σε ζήτηση νερού πηγαίνει στη γεωργία, πηγαίνει στο έδαφος, πηγαίνει για τις καλλιέργειες».
Μάλιστα, όπως σημειώνει, «για την εφαρμογή αυτής της μεθόδου απαιτούνται διαφορετικές κάθε φορά πρακτικές, ώστε να είναι ασφαλής, διότι πρόκειται για καλλιέργειες που δίνουν καρπούς, οι οποίοι καταλήγουν στον καταναλωτή».
Σύμφωνα με τον Ιωάννη Καλαβρουζιώτη, «θα πρέπει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του νερού, δηλαδή τα φυσικοχημικά χαρακτηριστικά, να βρίσκονται μέσα στα όρια τα οποία δίνουν οι διεθνείς οργανισμοί και ιδιαίτερα ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, αλλά και η Κοινή Υπουργική Απόφαση που έχει εκδοθεί πρόσφατα γι’ αυτόν το σκοπό και καταγράφει επακριβώς τις συγκεντρώσεις που θα πρέπει να έχουν αυτού του είδους τα απόβλητα, όταν βέβαια έχουν επεξεργαστεί».
Επίσης, προσθέτει ότι «αυτή η μεθοδολογία μπορεί να εφαρμοστεί σε περιοχές όπου η έλλειψη του νερού έχει να κάνει κυρίως με την ακαταλληλότητά του, ακόμα και για άρδευση», σημειώνοντας ότι «αυτή η μεθοδολογία μπορεί να αποδώσει».
Σχετικά με τη διενέργεια των ελέγχων για την καταλληλότητα του νερού που θα προέρχεται από βιολογικούς καθαρισμούς, ο Ιωάννης Καλαβρουζιώτης λέει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ότι «αυτό πλέον επαφίεται στην εφαρμογή της Κοινής Υπουργικής Απόφασης, δηλαδή απαιτείται στην πραγματικότητα ένα διαχειριστικό σχέδιο και από κει και πέρα εμπλέκονται τα τμήματα περιβάλλοντος των περιφερειών, η διεύθυνση Γεωργίας, οι κατά τόπους Δημοτικές Επιχειρήσεις Ύδρευσης Αποχέτευσης, αφού αυτές θα δώσουν το απόβλητο».
Όπως συμπληρώνει, «πρόκειται για ένα διαχειριστικό σχέδιο, το οποίο προϋποθέτει οπωσδήποτε τη συναίνεση του κάθε παραγωγού, για να το κάνει».
Μάλιστα, όπως υπογραμμίζει σε αυτό το σημείο ο Ιωάννης Καλαβρουζιώτης, «επειδή όλα αυτά δεν θα έπρεπε να είναι νεωτερισμοί για τη χώρα μας, αφού ήδη έχουν πάρα πολύ μεγάλη εφαρμογή στο εξωτερικό, θα απαιτηθεί μια ιδιαίτερη συνεργασία όλων των υπηρεσιών και των φορέων, για να μπορέσουν να ανταποκριθούν σε αυτά τα σχέδια».
«Πρωτίστως», συνεχίζει, «θα πρέπει οι ίδιοι αγρότες να το κάνουν, μέσω κυρίως των ενώσεων αγροτικών συνεταιρισμών και μάλιστα εκτός από την άρδευση μαζί με αυτό πηγαίνει και η εφαρμογή της επαναχρησιμοποίησης της ιλύος του βιολογικού καθαρισμού, που είναι το μεγάλο ζήτημα».
Όσον αφορά το κατά πόσο εφαρμόζεται σήμερα η επαναχρησιμοποίηση υγρών αστικών αποβλήτων ενός βιολογικού καθαρισμού για άρδευση, ο Ιωάννης Καλαβρουζιώτης αναφέρει: «Στην Ελλάδα είναι τέσσερις οι ομάδες αυτές που ακόμα και ερευνητικά ασχολούνται με αυτό το ζήτημα. Σε επίπεδο χώρας θα σας πω όμως ότι υπάρχουν περιοχές που γίνεται επαναχρησιμοποίηση και κυρίως αυτή τη μεθοδολογία την ξεκίνησε το Εθνικό Ίδρυμα Αγροτικών ερευνών πριν από περίπου 15 χρόνια, δειλά-δειλά στην αρχή και σε περιοχές που μπορούσε να ελέγξει ερευνητικά, για παράδειγμα στη Σίνδο της Θεσσαλονίκης, εκεί δηλαδή που δραστηριοποιείται το τμήμα αρδεύσεων του ΕΘΙΑΓΕ. Επίσης, στο Ηράκλειο της Κρήτης έχουν γίνει πολλά τέτοια διαχειριστικά σχέδια με την επαναχρησιμοποίηση. Πρόσφατα με ενημέρωσαν από την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας ότι στη Λαμία πράγματι γίνονται τέτοιου διαχειριστικά σχέδια σε συνεργασία με τους παραγωγούς».
Όπως τονίζει ο Ιωάννης Καλαβρουζιώτης σχετικά με τον ρόλο της πολιτείας , «πρέπει η βούληση της να κατευθυνθεί επιτέλους σε αυτού του είδους τα διαχειριστικά σχέδια στον αγροτικό κόσμο, ειδάλλως είναι τραγικό να λέμε ακόμα ότι μπορούμε να εκτρέψουμε μεγάλους ποταμούς, να κάνουμε μεγάλα φράγματα κ.ά., διότι εδώ έχουμε συγκεκριμένα πράγματα που θα πρέπει να τα αξιοποιήσουμε με το μικρότερο δυνατό κόστος και βέβαια με ένα συγχρονισμό των φορέων».
Σχετικά με την επαναχρησιμοποίηση υγρών αστικών αποβλήτων ενός βιολογικού καθαρισμού και για άλλες αστικές χρήσεις, όπως η πυρασφάλεια, ο κ. Καλαβρουζιώτης σημειώνει: «Είναι πολύ σημαντικό να χρησιμοποιείται αυτό το νερό εκεί που οι συνθήκες το επιτρέπουν, για παράδειγμα στην Αρχαία Ολυμπία που έχει τους αρχαιολογικούς χώρους ή σε περιοχές που βρίσκονται σε άμεση επαφή με δασικά οικοσυστήματα και αγροτικές καλλιέργειες, όπως είναι η δυτική Αχαΐα».
Όσον αφορά τα πλεονεκτήματα αυτής της μεθόδου, ο Ιωάννης Καλαβρουζιώτης εξηγεί: «Δίνεται η δυνατότητα να εξασφαλίζεται και να χρησιμοποιείται νερό, εκτός του δικτύου ύδρευσης, 24 ώρες το 24ωρο, γιατί οι μεγάλες πυρκαγιές στα δασικά οικοσυστήματα διαρκούν συνήθως για σημαντικό χρονικό διάστημα».
Ένα ακόμα ζήτημα που θέτει ο Ιωάννης Καλαβρουζιώτης έχει να κάνει με τα εναέρια μέσα πυρόσβεσης που χρησιμοποιούν θαλασσινό νερό, το οποίο, όπως προσθέτει, «αποτελεί ήδη αντικείμενο επιστημονικής έρευνας για τα εδάφη, σε σχέση με την αλατότητα».
Όπως λέει, «στις μεγάλες δασικές πυρκαγιές χρησιμοποιούνται τα εναέρια πυροσβεστικά μέσα για την κατάσβεση και καλά κάνουν». Όμως, συνεχίζει, «το θαλασσινό νερό, δηλαδή η αλατότητα, πηγαίνει στο έδαφος» και συμπληρώνει: «Βέβαια, δεν μπορεί κάποιος να ισχυριστεί εύκολα ότι αυτή η αλατότητα πάει στον υδροφόρο ορίζοντα, αλλά σε περιοχές που είναι ήδη προβληματικές μπορεί να επεκταθεί ή να ανέβει η αλατότητα. Ένα έδαφος μπορεί κάλλιστα να μετατραπεί κάποια στιγμή από τους πολλούς χειρισμούς σε προβληματικό έδαφος».
Σε αυτό το σημείο ο Ιωάννης Καλαβρουζιώτης προαναγγέλλει ότι «θα ανακοινώσουμε τον Ιούλιο στη Θεσσαλονίκη, στο διεθνές συνέδριο που γίνεται κάθε δύο χρόνια για την προστασία του περιβάλλοντος, τη μελέτη που έχουμε κάνει σε επίπεδο μάστερ για την εφαρμογή της επαναχρησιμοποίησης των υγρών αστικών αποβλήτων βιολογικού καθαρισμού, για την πυρασφάλεια του δήμου της Πάτρας».
Σε όλες σχεδόν τις ΔΕΥΑ της χώρας λειτουργούν εργαστήρια πόσιμού νερού και εργαστήρια λυμάτων. Η λειτουργία των εργαστηρίων αυτών είναι στην προμετωπίδα της προβολής των δραστηριοτήτων όλων των ΔΕΥΑ. Οι λόγοι προβολής της λειτουργίας των χημικών εργαστηρίων συνδέονται με τη δημόσια υγεία και την αναβάθμιση της ποιότητα του περιβάλλοντος πυκνοκατοικημένων περιοχών και την ανάπτυξη .Τομείς που είναι ευαίσθητοι για όλους μας χρειάζονται τη σωστή κριτική της αντιπολίτευσης ,τεκμηριωμένες θέσεις αλλά και τη μετριοπαθή στάση .