Τις δικές τους θέσεις κι απόψεις κατέθεσαν σήμερα στο Messinialive, οι δημοτικοί σύμβουλοι με τον “Ανοιχτό Δήμο – Ενεργοί Πολίτες” Σταμάτης Μπεχράκης και Δημήτρης Φαββατάς σχετικά με το θέμα που έχει προκύψει στην δημοτική τους ομάδα με τον επικεφαλής Μανώλη Μάκαρη.
Αρχείο ημέρας 13 Σεπτεμβρίου 2018
Σεπτέμβριος 1944: Η απελευθέρωση της Καλαμάτας
Τα προεόρτια του Μελιγαλά
Νατάσα Κεφαλληνού | 16/09/2015
Ξημερώματα 9ης Σεπτεμβρίου 1944. Καλαμάτα. Το 9ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ ενισχυμένο με δύο Τάγματα του 8ου Συντάγματος (διοικητής του ο αντισυνταγματάρχης Ρουμπέας) συγκεντρώνονται στην περιοχή Τούρλες και από εκεί μέσω ενός ρέματος βόρεια του Νεκροταφείου διεισδύουν στο κέντρο της πόλης.
Είχε προηγηθεί, τέσσερις μέρες πριν, η συγκέντρωση και συντεταγμένη αποχώρηση των γερμανικών κατοχικών στρατευμάτων μαζί με 200 αυτοκίνητα (η απόφαση για τη γερμανική αποχώρηση από την Ελλάδα είχε παρθεί ήδη από τις 26 Αυγούστου του 1944). Ο ΕΛΑΣ είχε στήσει ενέδρα κατά την αποχώρηση τους, από τη Θουριά μέχρι τον Άγιο Φλώρο, όμως προδόθηκε και ακολούθησαν μικροσυμπλοκές με τους συνεργάτες των Γερμανών, τους ταγματασφαλίτες, οι οποίοι είχαν εξοπλιστεί με βαρύ οπλισμό και είχαν πάρει εντολή να κρατούν τα μετόπισθεν, προστατεύοντας έτσι την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων. Στη συνέχεια τα Τάγματα Ασφαλείας συμπτύχθηκαν στην Καλαμάτα, τον Μελιγαλά, την Πύλο και τους Γαργαλιάνους.
Παρενθετικά να αναφέρουμε ότι η απόφαση για την συγκρότηση των Ταγμάτων Ασφαλείας πάρθηκε τον Ιούνιο του 1943 από την κατοχική κυβέρνηση Ράλλη και τους Γερμανούς. Επρόκειτο για ένοπλους δωσιλογικούς σχηματισμούς, που εξοπλίστηκαν και σιτίζονταν από τις κατοχικές δυνάμεις. Στόχος ήταν να επανδρωθούν από την «αντικομμουνιστικής μερίδας του ελληνικού λαού» και να αξιοποιηθούν εναντίον της εαμική Αντίστασης για την «εξοικονόμηση γερμανικού αίματος» (Χ. Μάγερ, Από τη Βιέννη στα Καλάβρυτα, σελ. 502). Ενδεικτικό της πλήρους συνεργασίας των Ταγμάτων με τους Γερμανούς, είναι ότι μετά τις μάχες που έδιναν μαζί τους σε περίπτωση γερμανικών απωλειών έβγαζαν ανακοίνωση «εκ των ημετέρων δυνάμεων, εις γερμανός νεκρός». Οι σύμμαχοι, η ελληνική κυβέρνηση Μέσης Ανατολής, η κυβέρνηση εθνικής ενότητας, οι αντιστασιακές οργανώσεις τα αποκήρυξαν και η καταπολέμηση τους θεωρήθηκε «εθνικό αι συμμαχικό καθήκον». (Δ. Κυριαζής, 1940-1950: η δεκαετία που συγκλόνισε τη χώρα, σ. 361)
Στη Μεσσηνία, ο πρώτος πυρήνας των ταγμάτων ιδρύθηκε στις 18/2/1944 με Διοικητή τον Δ. Αλεξόπουλο. Την υποστήριξή του ανέλαβε μια «πολιτική επιτροπή», με πρόεδρο τον πολιτευτή Περικλή Μπούτο και μέλη τον κοινοτάρχη, δυο δικηγόρους κι ένα γιατρό (Η. Θεοδωρόπουλος, Η πηγάδα του Μελιγαλά, σ. 133-4) Οι μόνιμες βάσεις τους ήταν στην Καλαμάτα, τον Μελιγαλά, την Πύλο, τους Γαργαλιάνους. Μετά την εγκατάστασης τους έλαβαν μέρος άμεσα σε «εκκαθαριστικές επιχειρήσεις» των κατοχικών στρατευμάτων.
Δημοσίευση μετά την απελευθέρωση της Καλαμάτας εγγράφου του Διοικητή Χωροφυλακής προς τις γερμανικές δυνάμεις για την εκτέλεση 27 «κομμουνιστών»
Πέρα όμως από τις μάχες, τα Τάγματα φροντίζουν να σπείρουν ένα κλίμα τρομοκρατίας σε όλη τη Μεσσηνία με μαζικές συλλήψεις, βασανιστήρια, εκτελέσεις και κάψιμο σπιτιών, των οπαδών του ΕΑΜ. Την άνοιξη, ως αντίποινα της δολοφονίας του γερμανού στρατηγού Κρεντς και τριών συνοδών του, από τον ΕΛΑΣ Λακωνίας, το Τάγμα Ασφαλείας Καλαμών-Μελιγαλά εκτελεί 40 άτομα, τριάντα στην Καλαμάτα και δέκα στο νεκροταφείο του Μελιγαλά. Μεταξύ των τελευταίων ήταν και μια 18χρονη επονίτισσα, η Ασπασία Ξιάρχου, από τη γειτονική Ανθούσα. Μάλιστα όταν ένα κρατούμενος κατόρθωσε να διαφύγει, την επομένη, εκτελέστηκαν στη θέση του άλλοι δύο (Γ. Σχινάς, Η εθνική Αντίσταση στη Μεσσηνία, σ. 98-99).
Το καλοκαίρι του ’44 τα Τάγματα εντείνουν τη δράση τους. Στις 15 Ιουνίου τουφεκίζουν δέκα κρατούμενους στο Μελιγαλά (ανάμεσά τους 2 γυναίκες κι ένας ηλικιωμένος ανάπηρος). Την επόμενη μέρα εκτελούν στις όχθες του ποταμού Νέδα 27 κρατούμενους αντιστασιακούς που έχουν συλλάβει σε διάφορες φάσεις και τους έχουν φυλακίσει στα κρατητήρια του Τάγματος. Οι εκτελέσεις ήταν αντίποινα για τη δολοφονία του ταγματάρχη του Τάγματος Ασφαλείας Καλαμάτας, Παναγιώτη Γεωργανά, ο οποίος μια μέρα πριν είχε πέσει σε ενέδρα (υπέκυψε δυο μέρες αργότερα) μπαίνοντας στο σπίτι του στην Ανδανία (Μπουλούκου σήμερα). Πέραν των εκτελέσεων πυρπόλησαν σπίτια στις ενορίες Αγ. Γεωργίου και Αγ. Κωνσταντίνου που βρίσκονταν κοντά στο σπίτι του Γεωργανά. Το έγκλημα αυτό δεν ανακοινώθηκε στις λογοκριμένες καλαματιανές εφημερίδες, όπως συνήθιζαν να κάνουν οι Γερμανοί για εκφοβισμό του πληθυσμού, και γνωστοποιήθηκε μόνο μετά την απελευθέρωση της Καλαμάτας, όταν στα χέρια του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ έπεσε έγγραφο του Διοικητή του Τάγματος Χωροφυλακής που γνωστοποιούσε στους Γερμανούς τις εκτελέσεις.
Εορτασμός της τρίτης επετείου από την ίδρυση του ΕΑΜ, 27.9.1944
Μετά την αποχώρηση των Γερμανών από την Καλαμάτα, τα Τάγματα Ασφαλείας ταμπουρώνονται στην πόλη. Αποστολή του ΕΑΜ με τη συμμετοχή του Αμερικάνου Τζών Φατσέα μπαίνει στην Καλαμάτα, διαπραγματεύεται μαζί τους και τους ζητά να παραδοθούν μαζί με τον οπλισμό τους, και να τεθούν στη διάθεση της κυβέρνησης εθνικής ενότητας, όπως προβλεπόταν από το συνέδριο του Λιβάνου. Εκείνοι αρνούνται κατηγορηματικά. Το λόγο πλέον έχουν τα όπλα. Οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ μπαίνουν στην πόλη και με μια αιφνιδιαστική κίνηση ανατινάσσουν το καφενείο Πάνθεον, στο οποίο βρίσκονταν 50 χωροφύλακες. Ακολουθεί ολοήμερη μάχη με τους άνδρες των Ταγμάτων και τη χωροφυλακή, που αποτελούσε τη μόνη επίσημη ένοπλη εξουσία στην πόλη. Τελικά, μετά από σημαντικές απώλειες, η ηγεσία των ταγμάτων μαζί 100 άνδρες, και υπό τη διοίκηση του ανθυπολοχαγού Νίκου Θεοφάνους και του νομάρχη Μεσσηνίας Δημήτριου Περρωτή, διαφεύγει ακολουθώντας τη σιδηροδρομική γραμμή, που τη φύλαξη της είχε αναλάβει ο εφεδρικός ΕΛΑΣ. Προορισμός ο Μελιγαλάς, στο οποίο βρισκόταν εγκατεστημένη ισχυρή δύναμη ταγματασφαλιτών. Κατά τη διαφυγή τους δολοφονούν στο Ασπροχώρι 3 αντάρτες αλλά και πολίτες από διάφορες περιοχές της Μεσσηνίας που κοιμόντουσαν στην ύπαιθρο, πραγματοποιώντας ολιγόωρη στάση για ανάπαυση στο χωριό, κατά τη διαδρομή τους προς την Καλαμάτα, καθώς είχαν μάθει ότι είχε απελευθερωθεί και ήθελαν να βρεθούν εκεί για να πανηγυρίσουν. Τελικά οι αντάρτες βάλουν με μυδραλιοβόλα εναντίον των Ταγματασφαλιτών και εκείνοι καταδιωκόμενοι φτάνουν στο Μελιγαλά.
Στα γραφεία της Νομαρχιακής Επιτροπής Μεσσηνίας του ΕΑΜ
Οι απώλειες του ΕΛΑΣ στη μάχη με τους ταγματασφαλίτες και του χωροφύλακες για την κατάληψη της Καλαμάτας ήταν 12 ή 13 μαχητές και ο διοικητής του 9ού Συντάγματος του ΕΛΑΣ αντισυνταγματάρχης Ι.Σερβός. Την επόμενη ημέρα πραγματοποιήθηκε η κηδεία τους και η ταφή τους στην Φραγκόλιμνα με πάνδημη συμμετοχή (μετά τα Δεκεμβριανά ο ομαδικός τάφος των ανταρτών του ΕΛΑΣ βεβηλώθηκε και πετάχτηκαν τα οστά των μαχητών). Επιπλέον εκλέχθηκε «Προσωρινή Λαϊκή Επιτροπή Πόλης Καλαμάτας». Ακολούθησαν λαϊκά δικαστήρια με κατηγορούμενους τον κατοχικό νομάρχη και στρατοδικείο για τον κατοχικό δήμαρχο Καλαμάτας Ηλία Καρατζά και άλλους συνεργάτες των Γερμανών.
Το στρατοδικείο του ΕΛΑΣ, 13 Σεπτεμβρίου 1944. Στο εσωτερικό της Λαϊκής Σχολής. Ο όρθιος άνδρας με το πουκάμισο και το προτεταμένο χέρι είναι ο κατοχικός δήμαρχος Ηλίας Καρατζάς, κατηγορούμενος για προδοσία. (Λεύκωμα Η Καλαμάτα μέσα από το φωτογραφικό φακό του Χρήστου Αλειφέρη 1937-1974)
Στις 13 Σεπτεμβρίου ήρθε η σειρά του Μελιγαλά, όπου είχαν οχυρωθεί οι εναπομείναντες ταγματασφαλίτες. Όταν η ηγεσία τους απέρριψε το κάλεσμα του ΕΑΜ να καταθέσουν τα όπλα ακολούθησε τριήμερη μάχη με ισοδύναμες αριθμητικά τις αντίπαλες δυνάμεις (1.000-1.200 ένοπλοι εκατέρωθεν), ωστόσο οι αντάρτες διέθεταν την υποστήριξη χιλιάδων χωρικών του εφεδρικού ΕΛΑΣ, που συνέρρεαν από τα πέριξ με αυτοσχέδιο οπλισμό.
*ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: Παρέλαση στην οδό Αριστομένους, 28 Οκτωβρίου 1944. Στην παρέλαση έλαβαν μέρος τμήματα του 8ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ, μία διμοιρία ναυτών του ελληνικού πολεμικού ναυτικού, αγγλικό τμήμα στρατού, επονίτες και επονίτισσες, τα σχολεία της πόλης και τ’ αητόπουλα. Στη φωτογραφία εν μέσω δύο ανταρτών παρελαύνει ο διοικητής του ΙΙ Τάγματος του 8ουΣυντάγματος, λοχαγός Γεώργιος Αρετάκης, γνωστός με το ψευδώνυμο «Σφακιανός» λόγω της κρητικής του καταγωγής.
Οι εκτελεσμένοι πατριώτες στην Καλαμάτα στις 13 Σεπτεμβρίου 1943!
Κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής υπήρξε ένα θλιβερό γεγονός, από τα εκατοντάδες – δείγμα- της γερμανικής θηριωδίας, το οποίο δεν είναι γνωστό στους πολίτες. Ειδικότερα, στο χώρο των παλιών Σφαγείων, στις 13 Σεπτεμβρίου 1943, εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς Έλληνες πατριώτες, όμηροι των Ιταλών, καταδικασμένοι για κατοχή και απόκρυψη όπλων, που κρατούνταν στις φυλακές Αλεξανδράκη.
Οι εκτελεσθέντες ήταν: 1) ΑΛΟΥΠΗΣ Γεώργιος του Ιωάννη, αγρότης, 43 ετών, από την Καλαμάτα, 2) ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ Γεώργιος του Κωνσταντίνου, 26 ετών, ανάπηρος πολέμου, από τη Μάλφη Τριφυλίας, 3) ΓΕΩΡΓΟΥΛΑΚΟΣ Μιχάλης, εργαζόμενος, 33 ετών, από την Καλαμάτα, 4) ΚΑΚΑΒΑΣ Δημοσθένης του Κωνσταντίνου, ξενοδόχος, 64 ετών, από την Πιπερίτσα, κάτοικος Μελιγαλά, 5) ΚΛΕΙΔΩΝΑΣ Γεώργιος, ψαράς, 20 ετών, από τα Γιαννιτσάνικα Καλαμάτας, 6) ΚΥΡΙΑΚΑΚΗΣ Γεώργιος, εργάτης, 18 ετών, από τα Βουνάρια, κάτοικος Καλαμάτας, 7) ΛΟΓΓΑΡΑΚΗΣ Θεοχάρης του Νικόλαου, 40 ετών, καφεπώλης, από τη Λογγά, κάτοικος Καλαμάτας, 8) ΜΟΥΡΙΚΗΣ Νικόλαος του Ιωάννη, 34 ετών, υπάλληλος του υπουργείου Πρόνοιας, από την Ελευσίνα, κάτοικος Καλαμάτας, 9) ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ Γεώργιος του Λεωνίδα, 67 ετών, κουρέας, από τα Αλώνια, κάτοικος Καλαμάτας, 10) ΤΣΙΧΡΙΤΖΗΣ Μιχάλης του Δημητρίου, 19 ετών, μαθητής, από την Καλαμάτα.
Οι Γερμανοί ήρθαν στην Καλαμάτα στις 9 Σεπτεμβρίου.
Οι συγγενείς το έμαθαν όταν πήγαν στο επισκεπτήριο. Πρόκειται για μια άγνωστη ιστορία μέχρι πρότινος στους Καλαματιανούς, που έδινε το «σήμα» για τα όσα θα επακολουθούσαν.
Καλαμάτα: Επίδομα ενοικίου σε αθίγγανους και μετεγκατάσταση
Για παράβαση καθήκοντος παραπέμπεται ο Δήμαρχος Καλαμάτας και η Αποκεντρωμένη Διοίκηση | Εφημερίδα ΘΑΡΡΟΣ
Ο Δήμος για το πρώην Πολυκλαδικό και το 18ο Δημοτικό σχολείο
Λίγες ώρες πριν χτυπήσει το “πρώτο κουδούνι” στα σχολεία για τον Αγιασμό, ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του 18ου δημοτικού σχολείου Καλαμάτας, έστειλε την ακόλουθη επιστολή:
Το 18ο Δημοτικό σχολείο αγγίζει τα όρια της κατασκευαστικής του αντοχής.
Το σχολικό συγκρότημα χτίστηκε τη δεκαετία του 1970 με πρωτοποριακό για την εποχή του αρχιτεκτονικό σχεδιασμό και από τότε δέχεται αποτυχημένες επεμβάσεις που χειροτερεύουν την ήδη κακή κατάσταση του, φθάνοντας στην έναρξη της νέας σχολικής χρόνιας 2018 – 2019 να μιλάμε για απειλή της υγιεινής και της ασφάλειας των ανθρώπων που το χρησιμοποιούν.
Σε όλη τη διάρκεια της προηγούμενης σχολικής χρονιάς Ο Σύλλογος Γονέων & Κηδεμόνων έπραξε με υπομονή και κατανόηση ότι μπορούσε να κάνει. Με έγγραφη συναίνεση 250 γονέων, συναντήθηκε με την αρμόδια Σχολική επιτροπή, όπου έγινε πλήρως αντιληπτό ότι τα ζητήματα του συγκροτήματος υπερβαίνουν την αρμοδιότητα της επιτροπής.
Αποτέλεσμα αυτής της συνάντησης ήταν η επόμενη συνάντηση παρουσία του Δήμαρχου, του προϊστάμενου των τεχνικών υπηρεσιών κι αρμόδιων αντιδημάρχων, όπου και παραδόθηκε από το σύλλογο μας αναλυτική τεχνική έκθεση καταγραφής της υφιστάμενης τραγικής κατάστασης του κελύφους, με υπογραφές γονέων διπλωματούχων μηχανικών.
Στην εν λόγω συνάντηση λάβαμε δεσμεύσεις σοβαρής ενασχόλησης με το θέμα και την εντολή του δημάρχου εκπόνησης μελέτης από πλευράς υπηρεσίας για το συγκεκριμένο ζήτημα, με στόχο αρχικά την αναγνώριση των ζητημάτων και σε δεύτερη φάση τη δρομολόγηση έργων αποκατάστασης τους σταδιακά, λόγω της σοβαρότητας των προβλημάτων.
Χωρίς καμία απολύτως πρόοδο στο ζήτημα τα μέλη του συλλόγου επέμειναν και σε συναντήσεις πριν την ολοκλήρωση της σχολικής χρονιάς έλαβαν εκ νέου υποσχέσεις για επεμβάσεις και ένταξη του συγκροτήματος σε διάφορες εργολαβίες.
Δυστυχώς η νέα χρονιά μας βρίσκει στο απόλυτο μηδέν με τα ιδιαίτερα σοβαρά ζητήματα του σχολείου να απειλούν την ασφάλεια μαθητών, γονέων & διδακτικού προσωπικού.
Ενδεικτικά:
ΣΤΕΓΗ : Το ζευκτό δεν έχει εσωτερική υγρομόνωση με αποτέλεσμα το νερό να διέρχεται από αμέτρητα σημεία, να εισχωρεί στην πλάκα και να καταλήγει σε όσα σημεία βρίσκει διέξοδο εντός των τάξεων και των κοινόχρηστων εσωτερικών χώρων του σχολείου. Αμέτρητα είναι τα προβλήματα που δημιουργεί η κίνηση του νερού με σημαντικότερο το γεγονός ότι όλη η οροφή και το επίχρισμα αυτής έχει σοβαρές φθορές (έχει κουφώσει) σε ποσοστό μεγαλύτερο του 70% και αποτελεί σημείο εξαιρετικά επικίνδυνο προς κατάρρευση.
ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΙΚΗ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ & ΥΓΡΑΣΙΑ : Τα φωτιστικά οροφών – κύριος φωτισμός κτιρίου – έχουν στην πλειοψηφία τους σημάδια από υγρασία, που έχει αφενός προκαλέσει ανεπανόρθωτες ζημίες στα σώματα, αφετέρου δημιουργεί έντονη ανησυχία ο συνδυασμός υγρού στοιχείου & ηλεκτρισμού στην οροφή των σχολικών χώρων.
ΔΑΠΕΔΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ: Το δάπεδο εσωτερικά είναι μωσαϊκό της αρχικής κατασκευαστικής φάσης με προφανείς φθορές σε μεγάλο μήκος του. Τα μεγάλα ρήγματα και απομάκρυνση του συνδετικού κονιάματος δημιούργησαν σημεία επικίνδυνα για τα παιδιά, με αποτέλεσμα την κινητοποίηση των γονέων προ διετίας. Η επέμβαση που έγινε αποτελεί τραγική επέμβαση από κατασκευαστική άποψη και εξελίσσεται σε άκρως επικίνδυνη για την υγεία των χρηστών. Η τσιμεντοκονία τρίβεται και δημιουργεί μια αιθαλομίχλη με μικροσωματίδια που τα παιδιά αναπνέουν σε μόνιμη βάση.
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΧΩΡΟΣ: Ο εξωτερικός χώρος του σχολείου περιμετρικά του κτιρίου μετράει πολυάριθμα σημεία κινδύνου ακόμη και για ενήλικες, πόσο μάλλον για μικρά παιδιά. Όλη η νότια αυλή, κύριος χώρος γυμναστικής κι εκτόνωσης, διαστρωμένος με μωσαϊκό της δεκαετίας 70, έχει σημαντική καθίζηση και εμφανίζει ανησυχητικές ρηγματώσεις.
Τα παραπάνω είναι μερικά μόνο από τα σοβαρά ζητήματα που εντοπίζουμε στο κτίριο αυτό εμείς που ασχολούμαστε με αυτό. Η ασφάλεια των παιδιών μας προέχει και μας οδηγεί σε μια σειρά δημοσιοποιήσεων της κατάστασης και κλιμάκωση της διαμαρτυρίας με την ευχή να ακούσουν όσοι κωφεύουν επί σειρά ετών.
Σύλλογος Γονέων & Κηδεμόνων 18ου Δημοτικού σχολείου Καλαματας
Τετάρτη, 12 Σεπτεμβρίου 2018
“Προφανέστατα δεν είναι τραγική” η κατάσταση στο 18ο Δημοτικό απαντάει ο Δήμος
ΕΧΟΥΝ ΔΡΟΜΟΛΟΓΗΘΕΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ
Αναγνωρίζει ότι υπάρχει πρόβλημα, παρατηρεί ωστόσο ότι δεν είναι τραγικό, σημειώνει ότι έχουν δρομολογηθεί οι διαδικασίες αποκατάστασης, δεν λέει όμως πότε… Η δημοτική αρχή Καλαμάτας απάντησε στη διαμαρτυρία του Συλλόγου Γονέων του 18ου Δημοτικού Σχολείου, για τα χρόνια σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει το σχολικό κτίριο…
Ειδικότερα, σε δελτίο Τύπου της δημοτικής αρχής για θέματα που αντιμετωπίζουν σχολικές μονάδες της πόλης, σημειώνεται για το 18ο Δ.Σ.: “Σχετικά με τις διαμαρτυρίες γονέων για την κατάσταση των υποδομών στο 18ο Δημοτικό Σχολείο, που προφανέστατα δεν είναι τραγική, έχουν δρομολογηθεί από το Δήμο Καλαμάτας διαδικασίες αποκατάστασης, κατά την άποψη των μηχανικών της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου”.
Στο ίδιο δελτίο Τύπου αναφέρονται επίσης τα εξής: “Απόλυτη προτεραιότητα δίδεται από το Δήμο Καλαμάτας στη συντήρηση των υποδομών των 105 σχολικών μονάδων, όλων των επιπέδων εκπαίδευσης, που λειτουργούν στην περιφέρειά του. Τα χρήματα για τη συντήρηση των σχολικών υποδομών προέρχονται είτε από επιχορηγήσεις του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, είτε από το Δημοτικό Προϋπολογισμό.
Το πρώην Πολυκλαδικό το μείζον θέμα
Γενικά, οι υποδομές των σχολείων βρίσκονται σε καλή κατάσταση, αφού σχεδόν το σύνολο των αιθουσών κατασκευάστηκε μετά τους σεισμούς του 1986. Εξαίρεση αποτελεί το κτηριακό συγκρότημα του πρώην Πολυκλαδικού στην περιοχή της Αγίας Τριάδος, το οποίο παρουσιάζει σοβαρότατα προβλήματα από την επομένη της λειτουργίας του.
Όλες οι σχολικές μονάδες είναι ενημερωμένες για τα προγράμματα συντήρησης, που θα πραγματοποιήσει στους προσεχείς μήνες ο Δήμος. Η συνεργασία σε επίπεδο Σχολικών Επιτροπών, αλλά και με τους υπηρεσιακούς παράγοντες της Εκπαίδευσης, είναι συνεχής και ικανοποιητική.
Για το Ειδικό Δημοτικό Σχολείο
Όσον αφορά στο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο, ο Δήμος αποφάσισε να προχωρήσει στην κατασκευή δύο ή τριών αιθουσών, ώστε να λειτουργήσουν συμπληρωματικά με το υπάρχον κτήριο, νοτιοανατολικά αυτού, με χρήματα από δωρεά της κυρίας Καρέλια και από το Δημοτικό Προϋπολογισμό”.