13 April 2018

Η Επιτροπή Παρακολούθησης του προγράμματος URBACT στις 4 Απριλίου 2018 ενέκρινε 25 Δίκτυα Μεταφοράς Καλών Πρακτικών στα οποία συμμετέχουν 75 ευρωπαϊκές πόλεις.

To επόμενο Φεστιβάλ Πόλεων URBACT 2018 θα πραγματοποιηθεί στις 13-14 Σεπτεμβρίου, στη Λισαβόνα

Στα εγκεκριμένα 25 Δίκτυα Μεταφοράς λαμβάνουν μέρος 20 ευρωπαϊκές χώρες. Το 36% των πόλεων που συμμετέχουν στα 25 δίκτυα είναι νεοεισερχόμενοι στο URBACT.

Κάθε δίκτυο, αποτελούμενο από 3 πόλεις, ξεκινά μια πρώτη φάση εργασίας, διάρκειας έξι μηνών. Κατά την πρώτη φάση χορηγούνται οι πόροι ώστε να προωθηθούν οι συνεργασίες και οι εταιρικές σχέσεις ανάμεσα στις πόλεις και να προσδιοριστούν οι σχετικοί εταίροι, να αναπτυχθεί μια κοινή αντίληψη της Καλής Πρακτικής που πρέπει να μεταφερθεί, να εξεταστούν οι όροι και οι προϋποθέσεις για την επιτυχημένη μεταφορά της Καλής πρακτικής σε τοπικό πλαίσιο και να καθοριστεί η μεθοδολογία για τα Δίκτυα Μεταφοράς. Τα Δίκτυα Μεταφοράς θα πρέπει να αποτελούνται από τουλάχιστον 5 έως και 8 εταίρους.

Στα 25 Δίκτυα Μεταφοράς συμμετέχουν πόλεις της Ελλάδας και της Κύπρου και πιο συγκεκριμένα:

Ο δήμος Πειραιά ηγείται του δικτύου “BLUACT”. Η θαλάσσια οικονομία είναι το επίκεντρο της πρωτοβουλίας “Bluegrowth” που αναπτύχθηκε από το δήμο Πειραιά. Αυτή η πρωτοβουλία παίρνει τη μορφή ενός διαγωνισμού καινοτομίας με στόχο την προώθηση καινοτόμων επιχειρηματικών ιδεών σε σχέση με το θαλάσσιο και ναυτιλιακό τομέα, παρέχοντας υποστήριξη και γνώσεις στους νέους επιχειρηματίες. Πράσινη ναυτιλία, αειφόρος παράκτιος και θαλάσσιος τουρισμός, βιώσιμη υδατοκαλλιέργεια, νέες τεχνολογίες στη ναυσιπλοΐα αποτελούν ενδεικτικά θεματικές ενότητες στις οποίες αναζητούνται καινοτόμες επιχειρηματικές ιδέες.
Ο δήμος Παύλου Μελά συμμετέχει στο δίκτυο “Tropa Verde” το οποίο αναπτύχθηκε από το Santiago di Compostela της Ισπανίας όπου με μεγάλη επιτυχία άλλαξε τη στάση των πολιτών στην διαχείριση των αποβλήτων. Η πρωτοβουλία προωθεί δράσεις για την προώθηση της ανακύκλωσης και την ανάπτυξη της περιβαλλοντικής συνείδησης των πολιτών επιβραβεύοντας τις καλές περιβαλλοντικές πρακτικές.
Ο δήμος Ιωαννιτών συμμετέχει στο δίκτυο “RumorlessCities” το οποίο αποτελεί μέρος μιας επικοινωνιακής πρακτικής που αναπτύχθηκε από το δήμο Amadora, της Πορτογαλίας, στο πλαίσιο της ένταξης των διαφορετικών πληθυσμών και της πολιτισμικής ποικιλομορφίας που χαρακτηρίζει τις Ευρωπαϊκές κοινωνίες. Μια πρακτική που καταπολεμά όλες τις μορφές διακρίσεων όπως ο ρατσισμός, η μισαλλοδοξία και η ξενοφοβία και προωθεί τη συμμετοχή, ενισχύοντας την κοινωνική συνοχή και την ευημερία.
O δήμος Ηγουμενίτσας συμμετέχει στο δίκτυο “Re-grow City” το οποίο στοχεύει στην προώθηση παρεμβάσεων που αντιστρέφουν την παρακμή και την φθίνουσα πορεία των πόλεων μικρού και μεσαίου μεγέθους
Ο δήμος Αθηένου συμμετέχει ως επικεφαλής εταίρος του δικτύου “Volunteering City”. Βασικό στοιχείο της Καλής Πρακτικής είναι ο εθελοντισμός και το Συμβούλιο Κοινοτικού Εθελοντισμού (ΣΚΕ). Το ΣΚΕ προσφέρει λύσεις στα κοινωνικά προβλήματα της πόλης: φροντίδα των ηλικιωμένων, βρεφονηπιακές υπηρεσίες καθώς και οικονομική-κοινωνική στήριξη σε άτομα και οικογένειες που έχουν άμεση ανάγκη και αντιμετωπίζουν τη φτώχεια και την κοινωνική απομόνωση.

Σύντομα θα δημοσιεύσουμε περισσότερες πληροφορίες για τις πόλεις που ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν σε αυτά τα δίκτυα κατά τη δεύτερη φάση των δικτύων. Στον πίνακα που ακολουθεί παρατίθενται τα 25 εγκεκριμένα Δίκτυα Μεταφοράς. Συγχαρητήρια σε όλες τις πόλεις!

ΕΡΓΟ	ΕΤΑΙΡΙΚΗ ΣΧΕΣΗ	ΜΙΚΡΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Making Spend Matter	Preston (UK), Villa Nova de Famalicao (PT), Pamplona (ES)	Κεντρικά ιδρύματα χρησιμοποιούν την ανάλυση των δαπανών, για να βελτιωθεί η πρακτική των δημόσιων συμβάσεων και να ωφεληθεί η τοπική κοινωνία
BLUACT	Piraeus (EL), Burgas (BG), Matosinhos (PT)	“BlueGrowth” είναι μια πρωτοβουλία για την υποστήριξη των νεοσύστατων επιχειρήσεων και της βιώσιμης επιχειρηματικότητας στη ναυτιλιακή οικονομία
InnovaTO-r	Turin (IT), Cluj-Napoca Municipality (RO), Métropole du Grand Paris (FR)	10.000 Δημόσιοι Υπάλληλοι => 10.000 Δυνητικοί Καινοτόμοι Πολίτες
Movement	Groningen (NL), Zlin Municipal Authority (CZ), Magdeburg (DE)	Ενεργή διαχείριση της διεθνοποίησης σε μια μικρή πανεπιστημιακή πόλη προκειμένου να παραμείνει ζωντανός ο τοπικός παλμός στην παγκόσμια οικονομία της γνώσης
City-as-a-Startup	Alba Iulia (RO), Brangaça (PT), Perugia (IT)	Μια πρωτοβουλία branding για βιώσιμο πολιτιστικό τουρισμό
CARD4ALL	Gijon (ES), Suceava (RO), Jurmala (LV)	Παρέχοντας πρόσβαση στις υπηρεσίες και τους πόρους της πόλης βελτιώνοντας ταυτόχρονα τη συμμετοχή των πολιτών
ReBoot	Barnsley (UK), Pardubice (CZ), Vilanova i la Geltru (ES)	Δημιουργία περισσότερων και καλύτερων τοπικών θέσεων εργασίας μέσω ενός εμπνευσμένου κόμβου για την υποστήριξη της επιχειρηματικότητας
ACTING	Manchester (UK), Wroclaw (PL), Mantova (IT)	Η συνεργασία του χώρου των τεχνών και του πολιτισμού συμβάλλουν καθοριστικά στην ανανέωση των τοπικών πολιτικών αλλαγών
RURAL	Rome (IT), Coruna (ES), Vilnius (LT)	Ένα εργαλείο για την κοινωνική ένταξη και την αστική αναγέννηση
Bio-Canteens	Mouans-Sartoux (FR), Troyan (BG), Municipality of Rosignano Marittimo (IT)	Μια βιώσιμη πρωτοβουλία για μια εδαφική πολιτική στον τομέα των γεωργικών προϊόντων διατροφής
BeePathNet	Ljubljana (SI), Bydgoszcz (PL), Cesena (IT)	Μια πρωτοβουλία για τη βελτίωση των γενικών συνθηκών παραγωγής και εμπορίας των προϊόντων της μελισσοκομίας
OpenHouses	Ujbuda (HU), Gheorgheni (RO), Forli (IT)	Ένα Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης που προωθεί την αξία της κοινής πολιτιστικής κληρονομιάς
Tropa Verde	Santiago de Compostela (ES), Dimos Pavlou Mela (EL), City of Budapest, District 14 Zuglo Municipality (HU)	Παιχνίδια και δράσεις με στόχο την προστασία του περιβάλλοντος που επιβραβεύουν την περιβαλλοντική συνείδηση των πολιτών
ALT/BAU	Chemnitz (DE), Rybnik (PL), Vilafranca del Penedès (ES)	Συντήρηση και αναπαλαίωση των εγκαταλειμμένων και ερειπωμένων ιστορικών κτιρίων της πόλης με την συνεργασία των δημόσιων αρχών, των ιδιοκτητών, των επενδυτών και των φορέων που τα χρησιμοποιούν
Re-grow City	Altena (DE), Igoumenitsa (EL), Municipality of Isernia (IT)	Δουλεύοντας με την κοινωνία των πολιτών για την προώθηση παρεμβάσεων που αντιστρέφουν την παρακμή και την φθίνουσα πορεία των πόλεων μικρού και μεσαίου μεγέθους
ACTive NGOs	Riga (LV), Siracusa (IT), Santa Pola Council (ES)	Μια πλατφόρμα συνεργασίας μεταξύ των μη κυβερνητικών οργανώσεων και του δήμου
RUMORLESS CITIES	Amadora (PT), Ioannina (EL), Free and Hanseatic City of Hamburg – District Hamburg-Altona (DE)	Προώθηση της διαφορετικότητας των πληθυσμών και της πολιτιστικής ποικιλομορφίας μέσα από την καταπολέμηση των στερεοτύπων και των προκαταλήψεων απέναντι στους μετανάστες
SilverCities	Badalona (ES), Tartu (EE), Svendborg (DK)	Εφαρμογή μιας φιλικής προς την ηλικιωμένους αστικής στρατηγικής με στόχο τη βελτίωση και την προώθηση της υγείας, της ένταξης και της ευημερίας των πολιτών σε όλα τα στάδια της ζωής τους.
URBAN-REGENERATION-MIX	Lodz (PL), Baena (ES), Birmingham City Council (UK)	Εκσυγχρονισμός του ιστορικού κέντρου της πόλης μέσω της ανακαίνισης των κτιρίων και την προώθηση πολλαπλών περιβαλλοντικών και κοινωνικών δράσεων
Volunteering City	Athienou (CY), Municipality of Capizzi (IT), Kildare County Council (IE)	Ανάπτυξη των κοινωνικών σχέσεων μεταξύ των διαφορετικών γενεών μέσω του εθελοντισμού
com.unity.lab	Lisbon (PT), Bari (IT), Aalborg (DK)	Στρατηγική τοπικής ανάπτυξης που έχει ως σκοπό την βιώσιμη αστική διαβίωση των πολιτών στις γειτονιές και τις περιοχές που χρήζουν άμεση και με προτεραιότητα παρέμβαση.
CommUnities	Naples (IT), Gdansk (PL), Ayuntamiento de Barcelona (ES)	Κοινωνική πολιτική και νέα εργαλεία πολιτικής για την κοινωνία των πολιτών
Music schools for social change	L’Hospitalet de Llobregat (ES), Municipality of Adelfia (IT), Aarhus (DK)	Οι τέχνες ως εργαλείο για την ανάπτυξη της αστικής κοινωνικής συνοχής
The Playful Paradigm	Udine (IT), Klaipeda (LT), Cork City Council (IE)	Χρησιμοποιώντας τα “παιχνίδια” ως έναν ευέλικτο και καινοτόμο τρόπο για υγιή και βιώσιμη αστική ανάπτυξη
WetrEIN	Viladecans (ES), Tallinn Education Department (EE), Nantes (FR)	Δημιουργία δικτύου που έχει ως σκοπό την ενίσχυση και την αναβάθμιση της εκπαίδευσης της πόλης, μέσω της συμμετοχής όλων των ενδιαφερόμενων φορέων

Submitted by mpapoutsi on Fri, 13/04/2018 – 07:53

Αυτοδιοικητικός Παράπλους,ΤΟΠΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Μπιτσάνης Ηλίας Ανάπτυξη, σχεδιασμός, μικροπεριφέρεια και μια άλλη αντίληψη

13 Απριλίου 2018 s

Από τη θέση αυτή πολλές φορές έχει ασκηθεί κριτική στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν οι τοπικοί παράγοντες τα ζητήματα που έχουν να κάνουν με όσα περικλείονται (ή έπρεπε να περικλείονται) στην έννοια “ανάπτυξη”.

Μια έννοια που λέει πολύ περισσότερα από μια λέξη, η οποία έχει γίνει καραμέλα για… πολιτική κατανάλωση. Πριν κάποιες δεκαετίες είχε “παίξει” πολύ ο όρος “περιφερειακή ανάπτυξη” και είχαν αναπτυχθεί ενδιαφέρουσες θεωρητικές προσεγγίσεις.

Επρόκειτο για μια εποχή κατά την οποία έγινε προσπάθεια να καλυφθούν οι θεωρητικές και πρακτικές υστερήσεις στην επιστημονική αναζήτηση για την αυτοδιοίκηση, την αποκέντρωση, το χωρικό σχεδιασμό, τις σχέσεις αστικής και αγροτικής ανάπτυξης, τις χρήσεις γης με νέα παράμετρο την τουριστική ανάπτυξη, την περιβαλλοντική προστασία. Τα διάφορα σχέδια που εκπονήθηκαν έμειναν στη μέση, καθώς από κυβέρνηση σε κυβέρνηση και από υπουργό σε υπουργό άλλαζαν οι αντιλήψεις σχετικά με τα θέματα αυτά. Μεγάλα ποσά δαπανήθηκαν για μελέτες, οι περισσότερες των οποίων έμειναν στο συρτάρι. Κάποιες είχαν να αναδείξουν πράγματα, κάποιες άλλες ήταν δουλειές ρουτίνας. Ακόμη και εκεί που τυπικά θεσμοθετήθηκαν, παραβιάστηκαν στη συνέχεια όταν δεν εξυπηρετούσαν πολιτικούς και οικονομικούς σχεδιασμούς “παραγόντων” και “επενδυτών”. Σε όλη αυτή τη διαδικασία οι άνθρωποι της αυτοδιοίκησης στη μεγάλη τους πλειοψηφία όχι μόνο δεν συμμετείχαν ενεργά, αλλά σε πολλές περιπτώσεις αδιαφόρησαν και άλλοτε υπέκυψαν σε πιέσεις από ομάδες συμφερόντων. Με ακραίες περιπτώσεις βεβαίως τα χωροταξικά και τα σχέδια πόλης, όπου το δημόσιο συμφέρον ακουμπά το ιδιωτικό. Και εκεί… νικάνε οι ομάδες πίεσης, ακόμη και οι έχοντες… δόντι στα διάφορα επίπεδα εξουσίας. Το έχουμε ζήσει σε διάφορες περιπτώσεις και φυσικά θα συνεχίσουμε να το ζούμε εφόσον οι επιλογές και η στάση των τοπικών παραγόντων έχει ως κριτήριο το πολιτικό όφελος και κατά κανόνα οι μειοψηφίες ανταγωνίζονται σε “ενδιαφέρον” τις πλειοψηφίες. Οι ελάχιστες εξαιρέσεις που έρχονται να επιβεβαιώσουν τον κανόνα, πολλές φορές δεν έχουν εκείνη τη δυναμική που θα μπορούσε να αλλάξει τα πράγματα. Και ως εκ τούτου αναζητείται μια νέα γενιά ανθρώπων που θα θελήσουν να πάρουν την υπόθεση του μέλλοντος στα χέρια τους, μια γενιά αποφασισμένη να συγκρουσθεί με αντιλήψεις μικροπολιτικής διαχείρισης του σχεδιασμού.

Ο σχεδιασμός βεβαίως άλλοτε είναι υποχρεωτικός, όπως στις περιπτώσεις που προαναφέρθηκαν, και άλλοτε επαφίεται στην καλή διάθεση και την επάρκεια των διαχειριστών της τοπικής εξουσίας. Και εδώ πλέον τείνει να γίνει είδος εν ανεπαρκεία, καθώς κυριαρχεί το τυχαίο και το ευκαιριακό. Ο ερασιτεχνισμός βασιλεύει με φόντο επεμβάσεις, οι οποίες δίνουν την εικόνα της αλλαγής και του εκσυγχρονισμού. Αλλά τελικά δεν είναι τίποτε περισσότερο από κατασπατάληση πόρων. Χωρίς συνοχή μεταξύ τους, με απογοητευτική επανάληψη “μοτίβων” της “βιομηχανίας αναπλάσεων”, με έλλειψη βασικών μέσων υποδομής και με τη σφραγίδα της χαμηλής αισθητικής διάχυτη και συμβατή με τα πολιτισμικά μοντέλα που παράγει η μιντιακή εξουσία. Και ορισμένες φορές με την παραβίαση βασικών κανόνων ακόμη και της κοινής λογικής. Οταν δεν υπάρχει σχεδιασμός φυσικά δεν υπάρχουν και ιεραρχήσεις. Για τις οποίες έχει γίνει κανόνας το εύκολο και εντυπωσιακό και όχι το δύσκολο αλλά κοινωνικά ωφέλιμο. Μέσα σε τέτοιες συνθήκες το ενδιαφέρον περιορίζεται κατά κανόνα στη διαχείριση ζητημάτων του αστικού ή ημιαστικού κέντρου, γύρω από το οποίο αναπτύσσεται η χωρική περιφέρεια του δήμου, όταν αυτό δίνει τον τόνο και δεν υπάρχουν ισχυρά ανταγωνιστικά κέντρα οπότε αναγκαστικά το ενδιαφέρον… μοιράζεται. Και το ενδιαφέρον έχει πάντα να κάνει με το δομημένο χώρο, οι τοπικοί παράγοντες δίνουν την εντύπωση ότι η περιφέρειά τους αποτελείται από οικιστικές νησίδες στις οποίες απλώς… μένουν άνθρωποι. Οι οποίοι από εκεί και πέρα… ας κόψουν το λαιμό τους να αντιμετωπίσουν τα όσα τους ενδιαφέρουν και σχετίζονται με τη ζωή τους, που ασφαλώς δεν αποτελείται από πεζοδρόμια και πλακόστρωτα, άντε και κανένα πανηγύρι για λόγους ευθυμίας.

Και εδώ επανερχόμαστε στην αφετηρία αφού περιδιαβήκαμε το σχεδιασμό (ή μη σχεδιασμό), όπως γίνεται αντιληπτός από τους τοπικούς παράγοντες. Οι οποίοι όταν μιλάνε για “ανάπτυξη” δεν βλέπουν τίποτε περισσότερο από… τουρίστες και ξενοδοχεία, άντε και κανέναν δρόμο να τους εξυπηρετεί. Οταν εφαρμόστηκαν τα σχέδια μεγέθυνσης των μονάδων της αυτοδιοίκησης και με τον “Καποδίστρια” και με τον “Καλλικράτη”, προβλήθηκε έντονα η αλλαγή του ρόλου της αυτοδιοίκησης και η αναπτυξιακή διάσταση των δραστηριοτήτων της. Αυτό που τελικά έγινε απέχει πόρρω από τις διακηρύξεις και επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις ότι τελικά ο μοναδικός στόχος ήταν η συγκέντρωση των υπηρεσιών και ο ευχερέστερος έλεγχος της αυτοδιοίκησης. Η οποία όχι μόνο παραμένει μακριά αλλά όλο και περισσότερο απομακρύνεται από τον πολίτη και τις ανάγκες του, αδυνατώντας (ή και αδιαφορώντας) να παίξει ρόλο στην οικονομία του τόπου. Την ενίσχυση της οποίας περιορίζει σε κάθε είδους “πανηγύρια” που μπορούν να προσελκύσουν επισκέπτες τριημέρων. Εύκολες και “πιασάρικες” δουλειές που ενισχύουν τη λογική της φούσκας που μπορεί να σκάσει και μάλιστα σε χρόνο απρόβλεπτο -οι προειδοποιήσεις κάθε χρόνο άλλωστε γίνονται όλο και περισσότερο έντονες. Ειδικά μάλιστα όταν δεν δημιουργούνται και οι αναγκαίες αστικές ή ημιαστικές υποδομές που θα μπορούσαν να υποστηρίξουν την επισκεψιμότητα. Σχετικά με το υπό εξέταση θέμα, έχει νομίζω ιδιαίτερο ενδιαφέρον το εξής: Ποτέ και σε κανένα δημοτικό συμβούλιο για παράδειγμα δεν έχει γίνει μια ολοκληρωμένη συζήτηση για την περιφέρειά του. Να εξετάσουν δηλαδή οι άνθρωποι ποια είναι η οικονομία και η κοινωνία της περιφέρειας, τι προβλήματα αντιμετωπίζει, τι λύσεις μπορούν να δοθούν, ποιο είναι το συλλογικό όραμα για το μέλλον. Επιφανειακά και μεμονωμένα συζητούνται κάποια θέματα, αν σκάσει κάτι το έκτακτο που συγκινεί την τοπική κοινωνία, για το οποίο εκδίδεται ένα ψήφισμα… στην εξουσία και μετά σιωπή και επιστροφή σε αναπλάσεις και τραπεζοκαθίσματα.

Βεβαίως οικονομία και κοινωνία δεν τεμαχίζονται στα όρια ενός δήμου τα οποία χαράχτηκαν με βάση κριτήρια και σκοπιμότητες. Και πρακτικά η αντιμετώπιση τέτοιων ζητημάτων και σε όλα τα επίπεδα δεν μπορεί παρά να γίνει σε ευρύτερες ενότητες με κοινά χαρακτηριστικά ή ενδιαφέροντα. Με βάση αυτή τη διαπίστωση οδηγούμαστε στην ανάγκη του “μικροπεριφερειακού προγραμματισμού” στη βάση μιας αναγνωρίσιμης πραγματικότητας που προσδιορίζεται από γεωγραφικούς, παραγωγικούς, οικιστικούς και περιβαλλοντικούς όρους. Οι δήμοι μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο και να στηρίξουν την τοπική οικονομία, όταν αντιληφθούν πως χρειάζονται μεγάλης κλίμακας συνέργειες και ένα ολοκληρωμένο σχέδιο σε επίπεδο “μικροπεριφέρειας”. Κλασική περίπτωση μικροπεριφέρειας αποτελεί η περιοχή του Μεσσηνιακού κάμπου, όπου συναντιούνται οι Δήμοι Καλαμάτας, Μεσσήνης και Οιχαλίας. Μια τεράστια παραγωγική βάση περιμένει να εκδηλωθεί το ενδιαφέρον και η συνεργασία αυτών των δήμων, προκειμένου να αναπνεύσει και να αναπτυχθεί στηρίζοντας την τοπική οικονομία και τους ανθρώπους της. Η χωρική μικροπεριφέρεια δεν ορίζεται απλώς με βάση τη γεωργική γη, αλλά έχοντας ως βάση τη γεωργική γη επεκτείνεται σε όλες τις δραστηριότητες που αναπτύσσονται σε αυτήν, από την καλλιέργεια μέχρι τον τουρισμό και τη βιομηχανία, τις υποδομές από την άρδευση μέχρι το αεροδρόμιο, το περιβάλλον από τον Πάμισο μέχρι τα πυρηνελαιουργεία. Δεν πρόκειται να γίνουν σοβαρά πράγματα σε αυτή την περιοχή αν δεν υπάρξουν συνεργασία, μελέτη, σχέδιο και κοινή υποστήριξη για την υλοποίησή του. Και φυσικά δεν είναι η μόνη περιοχή η οποία μπορεί και πρέπει να αντιμετωπιστεί ως μικροπεριφέρεια. Η Δυτική Μεσσηνία και τμήμα της Ηλείας με κοινή παράδοση, επιρροές και οικονομικές δραστηριότητες, είναι επίσης μια τυπική μικροπεριφέρεια. Ολόκληρη η Μάνη επίσης είναι μια μικροπεριφέρεια με πολλά κοινά χαρακτηριστικά.

Σε κάθε περίπτωση οι δήμοι πρέπει να ξεφύγουν από τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζονται τις υποθέσεις της τοπικής κοινωνίας. Χρειάζονται μια άλλη αντίληψη και ανθρώπους που θα μπορούσαν να την υπηρετήσουν, με ανοιχτό ορίζοντα και όραμα, σε ρήξη με τις πρακτικές που παγιώθηκαν την εποχή της γιγάντωσης και των υπερεξουσιών των δημάρχων. Και αυτό είναι υπόθεση των νέων ανθρώπων που έχουν το μέλλον μπροστά τους, αλλά και της κοινωνίας που δεν μπορεί να περιμένει θαύματα αλλά… οφείλει να τα κάνει.Τελευταία τροποποίηση στις Τετάρτη, 31 Ιανουαρίου 2018 17:07

Κατηγορία Καλημέρα κύριε Δήμαρχε