Του Νίκου Φωτίου (Εφημ. «Αγγελιοφόρος» 13/4)

Η διαπίστωση ότι στην Ελλάδα η «κοινωνία των πολιτών*» είναι ισχνή και αδύναμη στηρίζεται σε ιστορικοπολιτικά δεδομένα που ανάγονται στην εποχή της διαμόρφωσης του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους. Με αφετηρία τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις για στοιχειώδη λειτουργία μιας κρατικής δομής στη νεαρή και χαώδη ανεξάρτητη Ελλάδα (Ι. Καποδίστριας, Χ. Τρικούπης, Όθωνας), η πορεία μορφοποίησης του κράτους επικαθορίστηκε από έντονα αυταρχικά/πατερναλιστικά χαρακτηριστικά. Στη συνέχεια, η δημιουργία και η εμπλοκή των νεότευκτων κομματικών σχηματισμών στο χυλώδες κρατικό μόρφωμα, παρήγαγε ένα συγκεντρωτικό, αυταρχικό μοντέλο που περιέσφιξε την κοινωνία καταπνίγοντας κάθε τάση για αποκέντρωση και αυτονομία.